این جنجال‌ها نمی‌تواند حواشی را به جای اعتدال بنشاند
داستان این روزهای فعالیت سیاسی برخی از افراد، عجیب است و بسیار شبیه به درس شرطی‌سازی استاد روانشناسی شده است که موضوع آن درس، شرطی سازی و شرطی شدن است.
آفتاب‌‌نیوز :
آفتاب-برای اینکه مفهوم شرطی سازی و شرطی شدن استاد روانشناسی را بهتر تفهیم کنیم توجه به خاطره‌ای از شیطنت دوران دانشجویی قابل تامل است. بعد از اتمام درس شرطی سازی استاد، گروهی از دانشجویان تصمیم گرفتند این روش را روی خود استاد پیاده کنند. نقشه این بود که وقتی استاد کنار صندلی می ایستاد و درس می داد همه خوب و ساکت گوش می کردند و در غیر این صورت بی میلی نشان می دادند. مثلا استاد راه می‌رفت و تدریس می‌کرد یکی خمیازه می‌کشید، دیگری سر خود را می خاراند و یکی دیگر، دنبال چیزی در کیف خود می‌گشت... اما وقتی استاد می رفت کنار صندلی، همه حواس ها جمع می شد.
در حقیقت دانش آموزان با این کار می خواستند استاد را وادار کنند در کنار صندلی و آن هم به صورت ایستاده درس بدهد و به این شکل، استاد بدون اینکه متوجه باشد همیشه کنار صندلی ایستاده و درس می داد (طبق خواسته دانش آموزان) و به این ترتیب شرطی می شد و به تعبیری دانشجویان منفعل نقش فاعل موثر را بازی می کردند.
دقیقا چیزی شبیه همین رفتارِ درس روانشناسی، این روزها و شاید این ماه ها توسط برخی افراد و رسانه‌ها در داخل کشور خصوصا بعد از پیروزی دکتر روحانی در انتخابات سال 92 در حال پیگیری است.
به طوری که عده‌ای بدون در نظر گرفتن جایگاه واقعی و حقیقی خود با هم عهد بسته اند که به شرط همسویی دولت و کابینه یازدهم با خواسته و میل آنها، سکوت کنند در غیر اینصورت اگر یکی از اعضای کابینه برخلاف میل آنها عمل کرد شروع کنند به ایجاد جنجال. مثلا کوچکترین تغییرات مدیریتی را به جنجال رسانه‌ای تبدیل می کنند و مسئول مورد نظر را تخطئه می کنند.
یا اگر اقدام بزرگ اقتصادی یا دستاورد مثبت و ارزشمندی را در دیپلماسی خارجی و داخلی می‌بینند چون بر خلاف میل و منافع و عهدی است که با هم بسته اند، بهانه تراشی می کنند و حاشیه را بر متن سوار می کنند و خواسته یا ناخواسته افرادی را نیز با خود همراه می کنند. یا اینکه اگر یکی از مشاوران رئیس جمهور برخلاف نظر آنها نظری بدهد یا پوششی بر خلاف پوشش دلخواه آنها را پسند کند به سرعت با صدای بلند با قواعد غیر معقول و با سر دادن واکرامتا خواستار برکناری او می شوند.
آنچه که مسلم است نیت از این رفتار، منافع ملی کشور نیست بلکه تمام تلاش این گروه بر این است که درس شرطی سازی را روی کابینه یازدهم پیاده کنند و با این حاشیه پردازی می خواهند تصمیمات، روش های مدیریتی و برنامه‌های دولت تدبیر و امید را تحت تاثیر قرار دهند.
اما هر چند این روش بطور گسترده در مورد کابینه دکتر روحانی و حتی دیگر مسوولان کشور آزموده می شود اما طراحان این تئوری، در محاسبات خود دو نکته را خوب ارزیابی نکرده اند و آن اینکه کسانی که در 24 خرداد 92 به دکتر حسن روحانی رای دادند در حقیقت برنامه، تیم مدیریتی و روش اداره وی را به عنوان راه صحیح اداره کشور برگزیدند و اگر هم قرار به شرطی شدن باشد دولت یازدهم قبل‌تر از این ها بر اساس حرکت بر مدار مطالبات به حق مردم و در چارچوب خط مشی اعتدال شرطی شده و اقدام آنها در نهایت بی فایده است.
و دیگر اینکه رئیس جمهور به خوبی از نیت و اهداف و مقصود این افراد مطلع شده و در اختتامیه جشنواره مطبوعات نه تنها به وضوح اعلام کرد که متوجه نقشه شرطی سازی آنها شده است بلکه خواستار آن شد که همگان به نتیجه انتخابات 92 تمکین کنند و مصداق این شناخت این جمله رئیس جمهور در آن روز بود که گفت: تمام مطبوعات و رسانه‌ها دارای اختیارات و حقوق مساوی هستند و اگر کسی خود را برتر می داند این دولت او را برتر نخواهد دانست.
شاید اگر این این افراد به این موضع صریح و شفاف رئیس جمهور خوب دقت کنند متوجه خواهند شد که این حاشیه سازی های متوالی که در طول تقریبا 8 ماه فعالیت دولت به راه انداخته اند نزد کابینه و مسئولین ارشد نظام اعتبار و جایگاهی ندارد و رئیس جمهور نه بر اساس نقشه‌ها و شرط و شروط عده ای معدود و معلوم الحال، بلکه بر اساس وعده‌های داده شده در انتخابات ریاست جمهوری حرکت خواهد کرد و استمرار برنامه های موفق اقتصادی و تاکید بر ادامه پروژه تعامل سازنده با جهان، برای بهبود موقعیت ایران در عرصه بین المللی موید این نکته است.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه خبرهای مرتبط
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید