دهقان، سخنگوی حزب اعتدال و توسعه بررسی کرد؛
وزن جبهه پایداری چقدر است؟
گویا «جبهه پایداری»، «پایداری جبهه‌ای» است که در انتخابات گذشته با کسب 12 درصد آراء شرکت‌کنندگان و 8 درصد آراء واجدین شرایط رای، نتوانست نظر اکثریت ایرانیان را به خود جلب کند، اما امروز خود را در حکم قیم ملت ایران می‌داند. بهتر است جبهه پایداری وزن سیاسی خود را بداند و باور داشته باشد که رأی‌اش با رأی رئیس جمهوری منتخب مردم فاصله معنادار 14 میلیونی داشته است.
آفتاب‌‌نیوز :
آفتاب: غلامعی دهقان، سخنگوی حزب اعتدال و توسعه در روزنامه ایران نوشت: با وجود این، اعضاء و هواداران معدود این جریان که در زمره مخالفان توافق ژنو قرار دارند برای بیان مخالفت‌شان جلسه‌ای تشکیل داده‌اند و این توافقنامه را به معاهده ترکمانچای تشبیه کرده‌اند. همچنین آنها بر این عقیده‌اند که نه تنها چرخ سانتریفیوژها دیگر نمی‌چرخد، بلکه معیشت مردم نیز بدتر شده است. اگرچه برخی از کارشناسان معتقد به حسن نیت این جبهه سیاسی بودند؛ اما آنچه در همایش آنها مطرح شد این خوشبینی را زیر سؤال می‌برد.
آنها گفته‌اند انرژی هسته‌ای در تعلیق است؛ اما باید به این دوستان یادآوری کرد که آموزه‌های دین مبین اسلام و همچنین فتوای مقام معظم رهبری تولید و داشتن بمب هسته‌ای را حرام می‌داند. نظام جمهوری اسلامی بر این راهبرد اصرار دارد. حال که صهیونیسم بین‌الملل تلاش می‌کند جمهوری اسلامی را به داشتن و تولید بمب اتم متهم کند تا بتواند با بسیج حامیان خود منجر به تشدید تحریم‌ها علیه ایران شود، آیا عقلانیت غیر از این حکم می‌کند که ما در مسیر اعتمادسازی حرکت کنیم؟ راه دیگر این است که با لجاجت غنی‌سازی بالای 20 درصد را ادامه دهیم. در شرایطی که حق غنی‌سازی 5/3 و 5 درصدی در توافق ژنو در نظر گرفته شده و بر اساس نظر کارشناسان فنی ما برای 10 سال آینده اورانیوم مورد نیاز مصارف صلح‌آمیز را در اختیار داریم، اصرار بر ادامه غنی‌سازی جز حربه و دستاویزی برای صهیونیسم بین‌المللی و تحریک جنگ افروزان غربی نتیجه دیگری در بر دارد؟ عقلانیت حکم می‌کند که با تعلیق غنی‌سازی بالای 20 درصد، بطور داوطلبانه طرح ایران هراسی بیگانگان را خنثی کنیم. علاوه برآن به فرموده مقام معظم رهبری حفظ نظام از اوجب واجبات است و عقلانیت حکم می‌کند که هزینه‌های نظام و مردم را دولت مردان کم کنند.
در این همایش گفته‌اند چرخ سانتریفیوژها نمی‌چرخد و معیشت مردم بدتر شده است. در پاسخ به این سخن باید صحبت رئیس جمهوری امریکا را یادآوری کرد که چندین بار گفته است «اگر می‌توانستیم تمام پیچ و مهره‌های دستگاه‌های انرژی هسته‌ای ایران را جمع می‌کردیم اما این کار غیر ممکن است». آیا پایداری‌ها این را نشنیده‌اند یا می‌خواهند نشنوند؟ معنی سخن اوباما این است که چرخ‌های سانتریفیوژهای ایران همچنان می‌چرخد.
در مورد وضعیت اقتصادی و معیشت مردم نیز باید پرسید مگر این وضعیت معلول همین چند ماه عمر دولت یازدهم است؟ مگر دولت به یک سالگی عمر خود رسیده است؟ جماعت پایداری تاکتیک فرار به جلو را انتخاب کرده است. جبهه پایداری که از حامیان دولت‌های نهم و دهم بوده و در شکل‌گیری آن مشارکت داشته باید پرسید دلواپسی آقایان کجا بود وقتی دولت قبل سیاست‌های غیر علمی و غیرکارشناسی‌اش را ادامه می‌داد؟
واقعیت آن است که تردید جدی در نیت این افراد وجود دارد. اگر اینان که در شکل‌گیری دولت نهم و دهم نقش داشتند و واقعاً دلواپس منافع ملی کشور بودند، نمی‌بایست اختلاس‌های 3 هزار میلیاردی تا 9 هزار میلیارد تومانی در این کشور اتفاق می‌افتاد. واقعیت این است که اگر با همان فرمان گذشته پرونده هسته‌ای را هدایت می‌کردیم، بعید نبود که قیمت دلار در اسفند ماه سال 92 به بالای 5 هزار تومان برسد و تأثیرات سوء بیشتری بر اقتصاد بر جای بگذارد. اما هم اکنون تورم لجام‌گسیخته، مهار شده و امید به بهبود آن می‌رود. در پایان به این دوستان می‌گویم «این تذهبون؟» باید در صف شیفتگان خدمت بود و نه تشنگان قدرت.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه خبرهای مرتبط
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید