با افزودن رقم مربوط به مکان های خالی براساس سرشماری سال 85، موجوی واحد های مسکونی به حدود 16 میلیون می رسد که به این ترتیب شاهد کمبود در حدود یک میلیون و صد هزار واحد مسکونی هستیم. البته یک سری از این خانه ها، واحد های پرریسک از نظر تخریب در مقابل حوادث محسوب می شود. پس اگر این تعداد را از موجودی واحد های مسکونی معمولی کم کنیم، کمبود واحد های مسکونی به دو میلیون و سیصد هزار واحد افزایش پیدا می کند.
از طرفی هم جمعیت مردان 20 تا 40 ساله که هرگز ازداج نکرده براساس نتایج سرشماری 85 در حدود پنج میلیون و سیصد هزار نفر بوده که با فرض ازدواج 50 درصد از آنها، این جمعیت تا سال 90 در حدود دو میلیون به و پانصد هزار خانوار به متقاضیان مسکن افزوده است. این در حالی است که کل واحد های مسکونی معمولی در سال 90، 19 میلیون و 354 هزار و 708 مورد بوده است.
به گزارش خبرآنلاین، واحد مسکونی معمولی، تمام یا قسمتی از یک
ساختمان است که حداقل شامل یک اتاق و سرویس(حداقل یک توالت) مستقل بوده و
دارای ورودی مستقیم یا غیرمستقیم ازمعبرعمومی باشد.