آفتابنیوز : 
از زمان وقوع زلزله سال 1964 در آلاسكا چنين زلزلهاي بيسابقه بود. منشأ اين زمين لرزه و دريالرزه، ساحل غربي سوماترا در اندونزي بود. اما اين حادثه، سواحل اندونزي، سريلانكا، جنوب هند و تايلند را تحتتأثير قرار داد و تلفات و صدمات زيادي نيز در ساحل شرقي آفريقا بجا گذاشت.
گفته ميشد كه حدود 228 هزار تا 310 هزار تن در اين حادثه كشته شدهاند اما در اندونزي، روزانه حدود 500 جسد كشف ميشد كه آمار ترسناكي به شمار ميآمد.
شايد نتوان هيچگاه، شمار دقيق قربانيان سونامي را تعيين كرد زيرا اجساد بسياري در دريا ناپديد شدند و عده زيادي نيز از شيوع بيماريهاي عفوني در زمان پس از وقوع سونامي جان سپردند. ابعاد فاجعه به حدي بود كه واكنش انسان دوستانه گستردهاي را از سوي كشورهاي مختلف جهان به همراه داشت.
در همين حال، پسلرزههاي زيادي نيز در مناطق آسيب ديده رخ داد.
در مورد چگونگي وقوع سونامي نيز اظهارات مختلفي مطرح ميشود. بالا رفتن ناگهاني و عمودي سطح دريا در زمان زمينلرزه، موجب تغيير و جابجايي حجم زيادي از آب اقيانوس شد كه سواحل اقيانوس هند را با صدمات زيادي مواجه كرد.
در همين حال، عليرغم آنكه فاصلهاي ميان وقوع زمينلرزه و هجوم آب وجود داشت، تقريباً تمام قربانيان حادثه، غافلگير شده بودند. هيچ سيستم هشدار دهندهاي براي تشخيص سونامي در اقيانوس هند وجود نداشت تا به ساكنان منطقه براي خروج از آن هشدار دهد.
اولين نشانه هشداردهنده در مورد وقوع سونامي، خود زمين لرزه است اما سونامي ممكن است مكاني هزارها مايل دورتر از محل وقوع زمينلرزه را نيز تحتتأثير قرار دهد.
سونامي، 9 هزار قرباني خارجي نيز داشت كه براي گذراندن تعطيلات به سواحل آسيا آمده بودند.