ناگفته‌های سیاسی رحمانی فضلی
وزیر کشور درباره احزاب «مشارکت» و «مجاهدین»، گفت که "این موضوعی است که بسته‌شدن و ممنوع‌الفعالیت شدن آن به ما ربطی ندارد و یک کار قضایی است و اگر فردا بگویند که هیچ مانعی برای فعالیت ندارند، می‌توانند مانند بقیه احزاب کارشان را انجام دهند".
آفتاب‌‌نیوز :
آفتاب: به گزارش ایسنا، روزنامه شرق در شماره امروز خود گفت‌وگویی با عبدالرضا رحمانی‌فضلی انجام داده است که گزیده‌هایی از آن را در زیر می‌خوانید:
سهمیه رئیس مجلس در دولت نیستم.
من و آقای روحانی از سال 71 در مجلس و زمانی که ایشان نایب رئیس مجلس بودند، همکار بودیم. زمانی هم که دبیر شورایعالی امنیت ملی بودند، من در آنجا همکاری‌هایی را در همان گروه عقلایی که تشکیل داده بود با ایشان داشتم. بعد از آنکه به صداوسیما رفتم همکاری‌های ما در شورایعالی امنیت ملی از منظر معاون صداوسیما ادامه و این رفاقت‌ها ادامه پیدا کرد، بنابراین دو خط موازی با هم شروع شد؛ خط لاریجانی و خط روحانی.
با آقای قالیباف هم رفاقت و دوستی داشتم که از زمان همکاری ما در مشهد در سپاه آغاز شد.
دکتر روحانی از من خواستند یا مسئولیت ستادشان را قبول کنم یا به‌عنوان نماینده ایشان به رادیو و تلویزیون بروم و صحبت کنم. همین را آقای قالیباف هم از من درخواست کرده بودند.
بیش از 80 درصد فرماندارانمان جابه‌جا شده‌اند که این رقم بسیار خوبی است که یکی از روزنامه‌ها یا خبرگزاری‌ها نوشته بود 40 درصد، که درست نبود.
10 درصد از مدیران از دولت قبل هستند و جابه‌جا شده‌اند.
الان عمده استانداران من اصلاح‌طلب هستند. اگر بخواهیم اینگونه دسته‌بندی کنیم که سوابقم نشان می‌دهد من اصلاح‌طلب نیستم، ولی با توجه به همان ویژگی‌هایی که عرض کردم، عمده استانداران ما در حوزه اصلاح‌طلبی هستند که اصلاح‌طلبانی معتدل کارآمد و بامنطق هستند.
من اصلا به‌دنبال رضایت اصلاح‌طلبان و اصولگرایان نیستم.
در انتخابات مجلس، من بی‌طرفی را رعایت نخواهم کرد؛ حتما قانون را رعایت خواهم کرد. بی‌طرفی شاید اصطلاح خوبی برای این کار نباشد و واقعا باید قانون رعایت شود.
گردهمایی خیابان فاطمی (برای حجاب) مجوز نداشت و اعلام کردیم که غیرقانونی است و پلیس و نیروی انتظامی را در میدان گذاشتیم و نهایتا 200 نفر یا هزار نفر شدند که در نهایت داخل آن پیاده‌رو و محدوده‌ای که پلیس ایجاد کرد رفتند و سریع هم متفرق شدند. اما به‌هرحال از نظر ما غیرقانونی بود و اعلام هم کردیم که غیرقانونی است و پلیس را هم گذاشتیم و گفتیم که تذکرات لازم را به آنها بدهد و بعد از آن هم برایشان پیغام فرستادم و گلایه کردم که این خوب نیست کسانی که خودشان را اصولگرا و تابع ولایت و مقررات می‌دانند کاری کنند که در جامعه رفتار غیرقانونی تلقی شود.
در دو هفته پیش بازداشتی‌هایی صورت گرفته بود که من خبر نداشتم. رئیس‌جمهور از من پرسید که گفتم اصلا خبر ندارم چون شب گذشته‌اش این کار انجام شده بود. من هم زنگ زدم و پرسیدم که معلوم شد از طرف یک نهاد امنیتی دیگری این بازداشت‌ها انجام شده است. من به شورای امنیت گلایه کردم و به همه اعضا گفتم که رئیس‌جمهور چنین سوالی از من پرسیده و نمی‌دانستم و این خیلی بد است.
می‌خواهم بگویم اگر در یک تجمع بازداشتی صورت می‌گیرد به این معنا نیست که وزارت کشور در این قضیه است. دستگاه‌های امنیتی و قوه‌قضاییه هم هستند. خود قوه‌قضاییه اجازه صریح بازداشت را دارد و این کار را انجام می‌دهد و ما در حوزه اختیارات آنها نمی‌توانیم ورود کنیم.
برخی از اتفاقات و حوادث در جاهایی حین سخنرانی یا کنسرت رخ می‌دهد، دیگر دست وزارت کشور یا جایی نیست.
در آذربایجان غربی، وزیر ارشاد گفت در آنجا به من گفتند در کنسرت جداسازی صورت بگیرد؛ یک شب آقایان بیایند و یک شب خانم‌ها، که من گفتم سیاست وزارت کشور و نیروی انتظامی این نیست.
(درباره راه‌اندازی گشت‌های موتوری امر به معروف توسط انصار حزب‌الله) این طور نیست که هر کسی که احساس مسئولیت کند هر کاری را انجام دهد، حتی به‌حق، مسئولانه و شرعی، چون رفتار اجتماعی تابع قواعد اجتماعی است، که قانون، آن را برای ما مشخص می‌کند.
خانه احزاب منحل نشده است، بسته هم نشده، خانه احزاب به‌خاطر اختلافات درونی‌ای که در هیأت مدیره آن بوده تشکیل نشده است. نه وزارت کشور آنجا را بسته و نه حکم قانونی برای بسته‌شدنش وجود دارد، جلوی بازگشایی آن را هم کسی نگرفته است، حداقل در این دولت. بلکه برعکس اصرار کرده‌ایم که خانه احزاب باز شود. در تمام صحبت‌ها و سخنرانی‌ها هم من به این موضوع اصرار داشته‌ام.
در مورد مطبوعات هم به مدیران روزنامه‌ها گفتم که اصراری روی مباحثتان نداشته باشید که انجمن صنفی خبرنگاران آن بوده است یا نه، ما می‌گوییم آیا ضرورت برای بودن چنین نهادی هست یا نیست؟ آنها گفتند که استانداری‌ها با خبرنگاران همکاری کنند. من گفتم که حاضرم این همکاری را انجام بدهم به شرطی که یک تفاهم‌نامه بنویسیم. تفاهم‌نامه را شما بنویسید بیاورید و ما هم امضا می‌کنیم.
موضوع «مشارکت» و «مجاهدین» موضوعی است که بسته‌شدن و ممنوع‌الفعالیت شدن آن به ما ربطی ندارد و یک کار قضایی است و اگر فردا بگویند که هیچ مانعی برای فعالیت ندارند، می‌توانند مانند بقیه احزاب کارشان را انجام دهند.
در مورد صداوسیما اجازه بدهید من کارشناسی‌تر صحبت کنم. یک، اگر آقای یونسی می‌گوید صداوسیما اپوزیسیون است، نظر یونسی نظر دولت نیست، نظر دولت نظر آقای روحانی است. آیا روحانی از روند صداوسیما رضایت دارند؟ نه؛ در خیلی از موارد ایشان انتقاد و گلایه دارند و ناراحت هستند.
من و آقای آشنا نامه مشترک دادیم و رأی هیأت نظارت مبنی بر اینکه کار صداوسیما در قطع برنامه مصاحبه رئیس دولت کار درستی نبوده است را گرفتیم. من خودم که معاون سیاسی بودم انتخاب مجری را به رئیس‌جمهور واگذار می‌کردم و می‌گفتم مسئولیت آن را باید بپذیرید.
من خدا را شاهد می‌گیرم که زمان خاتمی گزارشی را پخش کردیم نه با نیت غلط، گزارشی که یک خانمی در یک منطقه از یک شهر که می‌گفت «هیچ‌کس برای ما کار نکرده و انقلاب و این دولت اصلا برای ما کاری نکرده» چند روز بعد مقام معظم رهبری نوشته‌ای برای من فرستادند که «اگر بلد نیستید گزارش پخش کنید، خب مجبور نیستید که پخش کنید، دولت نباید تضعیف شود، نظام نباید تضعیف شود.» ببینید این تذکرات که برای بنده تکلیف است.
(درباره راه‌اندازی بخش خبری 20:30) شاید کپی (از شبکه‌های خارجی) باشد اما آن زمان نه ماهواره دیده بودم، الان هم ماهواره نمی‌بینم نه وقت دارم و نه علاقه، گفت‌وگوی ویژه و 8:30 و پژواک و شبکه خبر را بنده راه انداختم. باشگاه خبرنگاران جوان و آن‌سوی خبر و خبر 60 ثانیه را هم درست کردم.
چهار روز بعد از کنفرانس برلین که پخش شد، من معاون سیاسی (صداوسیما) شدم.
رسانه ملی الان در حوزه دولت واقعا می‌تواند همراهی، همدلی، همکاری و مشارکت بیشتری را ایجاد کند. این را من به‌عنوان یک آدم حرفه‌ای می‌گویم، اگر از من بپرسید که رسانه ملی نقش کامل خود را دارد ایفا می‌کند، من می‌گویم نه؛ چون ظرفیت این رسانه خیلی بالاست.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید