آفتابنیوز : آفتاب: روزنامه ایران در ادامه نوشت: اما این وضع به نظر می رسد با همه وخامتش از سوی اهالی پایتخت چندان جدی گرفته نمی شود و ساکنان این شهر 14 میلیون نفری نگرانی چندانی بابت این موضوع ندارند.
درست است که پیش از هر چیز باید مدیریت چرخه تولید تا توزیع و مصرف آب را شماتت کرد که در طول سال ها با سیاستگذاری های اشتباه، منابع آبی کشور را هدر داده و اکنون به دنبال مقصرانی از میان مردم است. اما از روحیه بی تفاوتی مصرف کنندگان آب هم نمی
*توان به سادگی گذشت.
برای درک این موضوع کافی است نگاهی به فعالیت های روزانه خود و اطرافیان مان داشته باشیم و صحنه هایی را به یاد بیاوریم که تکرار آن جزو اتفاقات عادی در این شهر محسوب می شود. کسانی که بدون کوچکترین نگرانی با آب شرب شهری اقدام به شست وشوی حیاط، خودرو یا فضای سبز منزل شان می کنند و در صورت مواجه شدن با اعتراض دیگر شهروندان، تنها به گفتن اینکه پول آن را پرداخت می کنیم بسنده می کنند.
براستی چه چیز مانع از این می شود که اهالی تهران معضل کم آبی را جدی نگیرند و اساساً چرا آن را باور ندارند؟ سؤالی که عضو هیأت علمی دانشگاه کرمان در پاسخ به آن می گوید: «متأسفانه قیمت آب در کشور ما به عنوان یک کالای اقتصادی تعیین نشده است و همین موضوع موجب شده مصرف کنندگان ایرانی معضل کم آبی را باور نداشته باشند.»
محسن صالحی می گوید: «وقتی آب به قیمت واقعی عرضه شود آن زمان طبیعتاً مردم خود به دنبال اجرای مباحث و مقررات ملی ساختمان و صرفه جویی در مصرف آب خواهند بود و تا زمانی که این اتفاق در کشور ما روی ندهد نمی توانیم انتظار چندانی از شهروندان دیرباور ایرانی داشته باشیم؛ چرا که شهروندان ایرانی معمولاً مرگ را برای همسایه می دانند و تا زمانی که خود ناچار به تحمل تبعات مشکلاتی همچون خشکسالی نباشند، موضوع را جدی نمی گیرند.»
وی در ادامه به عرضه برق به عنوان کالای اقتصادی می پردازد و عنوان می کند: «این موضوع موجب شد تا شهروندان با استفاده از راهکارهای علمی و استفاده از آخرین شیوه های نوین مصرف برق اقدام به صرفه جویی در مصرف این کالا کنند و مقررات ملی ساختمان را در ساخت و سازهای خود جدی بگیرند امری که اگر در مورد آب نیز اجرا شود، می تواند تا حد زیادی از ریخت و پاش های اضافی این محصول ارزشمند جلوگیری کند.»
از سوی دیگر رئیس ستاد محیط زیست شهرداری و توسعه پایدار شهر تهران در مورد جدی گرفته نشدن تذکراتی که طی ماه های اخیر به شهروندان تهرانی درباره کم آبی داده می شود، می گوید: «بسنده کردن به تذکرات لسانی قطعاً کافی نیست و تا این لحظه اقدامی جدی از سوی مسئولان و مدیران بخش آب در برخورد با مصرف کنندگان پرمصرف تهرانی دیده نشده است. »
علی محمد شاعری یادآور می شود: «به نظر می رسد وقت آن رسیده که مسئولان شیوه برخورد خود با مشترکان پرمصرف را تغییر دهند و شهروندان خصوصاً شهروندان کلانشهرهایی همچون تهران تبعات ناشی از خشکسالی را به صورت ملموس تر مشاهده کنند.» وی در ادامه تغییر در شیوه های مصرف آب را راهکاری مطمئن برای مقابله با کم آبی عنوان می کند و می گوید: «به نظر می رسد تا این لحظه شهروندان تهرانی درک درستی از تذکرات ارائه شده در مورد مصرف آب نداشته اند و موضوع کم آبی را جدی نگرفته اند؛ چرا که از نظر آنها، بیشتر تذکرات به صرفه جویی اختصاص داده شده و حرفی از بحران و مقابله با کم آبی زده نشده است.» رئیس ستاد محیط زیست شهرداری و توسعه پایدار شهر تهران اطمینان می دهد: «در صورتی که صرفه جویی 20 درصدی آب توسط شهروندان تهرانی انجام شود به راحتی می توان معضل خشکسالی و پیامدهای ناشی از آن را پشت سر گذاشت.» وی اصلاح شبکه فرسوده آبرسانی شهرتهران و جداسازی آب شرب از آب مصرفی را هم از دیگر راهکارهایی بر می شمارد که می تواند مسئولان را در گذر از این مرحله یاری دهد. نکته ای را که این مدیر تهران نشین می گوید برخی دیگر از مدیران مناطق کشور هم تایید می کنند. مدیرکل مدیریت بحران استان خراسان رضوی در گفت وگو با ایران می گوید: «متأسفانه وجود دیدگاه بحران مدار موجب شده تا بحث مقابله با کم آبی در کشور ما بویژه از سوی اهالی شهرهای بزرگ جدی گرفته نشود.»
حجت الله شایان فر ادامه می دهد: «در طول سال های اخیر بیشتر به مدیریت تأمین آب پرداخته ایم در حالی که باید بیشتر توجه مان را معطوف به مدیریت مصرف می کردیم.»
او با انتقاد از شیوه تأمین آب برای کلانشهرهایی همچون تهران یادآور می شود: «در طول این سال ها تنها به فکر افزایش سد و تأمین آب بوده ایم در حالی که باید مدیریت مصرف آب را در دستور کار قرار می دادیم.»
وی در ادامه مقابله با کم آبی را معطوف به اصلاح روش های فعلی مصرف آب از سوی شهروندان می داند و می گوید: «جمع آوری آب های خاکستری و استفاده از آنها در مصرف روزانه، گامی مؤثر در برخورد با کم آبی است.» شکی نیست که با استفاده از راهکارهای عنوان شده از سوی کارشناسان می توان با مشکل کم آبی مقابله کرد. اما آنچه در این بین اهمیت بیشتری دارد پذیرش اقلیم خشک کشور و ضرورت تطبیق زندگی روزانه شهروندان با این واقعیات است.