کابینه ائتلافی با پسر همسایه

در روزگاران قدیم، ما به همراه پسرهای همسایه وگاهی دختران همسایه های دیگر، که نزاکت به طور کامل را رعایت میکردند، بازی های دزد و پادشاه میکردیم. در آن روزگاران که همواره سایه الطاف الهی بر سر ما بندگان بود ما جز پادشاهی کاری دیگر نمی کردیم، اما همیشه سعی میکردیم در پادشاه بودنمان رعایت پسرهای قلدر، زیرک و یا پولدار همسایگان جان را بکنیم.

آفتاب‌‌نیوز :

آفتاب: «آبتین تیدره چی» طنزنویس روزنامه «ابتکار» در شماره امروز -یکشنبه- این روزنامه می‌نویسد: از همین رو در کابینه معرفی شده به هم بازی ها، از این دست انسان ها استفاده می کردیم. برای مثال هنگام معرفی کلانترمحله، دستهایمان را سوی بزن و بهادر محله دراز میکردیم و برای پذیرش این مسئولیت خطیر از سوی «قلندر» مجبور بودیم از وزیر اقتصاد وقت، که همان بچه پولدار محله بود، درخواست تخمه و نوشابه مشکی بکنیم تا با تپاندن در حلقوم قلندر محله بقیه را همراه خود کنیم. در تشکیل کابینه، همواره سعی میکردیم از آشنایان بهره بگیریم تا دولت همایونیمان استوار بماند. وهیچگاه میزان علم و آگاهی را در انتخاب کابینه دخالت ندادیم تا مبادا مبادی ثروت و قدرت از ما برنجند و پایه های دولت همایونی سست بگردد، از همین رو پسر درس خوان محله هیچ جایگاهی در کابینه ائتلافی ما نداشت، زیرا بیشتر از ما می فهمید.

نقل این قصه یک دلیل دارد و هزار قصه، شایدهم غصه؛ عبدالرضا داوری در صفحه تویتر خود افاضاتی فرمودند که ما را به همان دوران کودکی فرستاد و برگرداند. اما از آنجایی که کابینه دولت همایونی و در به دران هما، همه چیزش همیشه کامل است و تجربه ای دارد به اندازه هشت سال، و جولانگاهی دارد به اندازه 10 سال، این بار نیز دولتی را بدون جسم پرتاب شونده معرفی کرده است کامل، یعنی ما کاملش میپنداریم؛ اما با آن همه تجربیاتی که از گذشته این دولت بر روح و روان و اندرونمان که همچنان میسوزد، یک وزارت داخله کم دارد تا کامل شود همه این دولت تن پرور. شاید باخود بگویید به شما چه؟ خب ماهم میگوییم نمیتوانیم پشتمان را به این روحانی بسپاریم تا گرم و نرم بماند؛ زیرا همه میتوانند هرچه که بخواهند بگویند به جز آنان که باید بگویند. ما بر اساس آنالیز سیستم دولت قبل به این نتیجه رسیده ایم که سیستم دولت نه و ده یک سیستم غیرقابل پیش بینی بود، پس باید یک وزارت خانه دیگر هم به این وزارتخانه های معرفی شده افزوده شود. آن وزارت خانه که ما پیشنهادش میدهیم وزارت خانه «شرخری و امور زیرزمینی و تپاندن» است که میتواند به نوبه خود با مشکلات اقتصادی وآن همه حرف وحدیثی که در پشت سر و اطراف دولت است مبارزه کند وچکهای خود واطرافیان خاصه خود را وصول ویا معدوم نماید. در این صورت دیگر هیچگاه شاهد حضور حروف الفبا بعداز پایان دولت دوازدهم نخواهیم بود.

البته عبدالرضای ما که همیشه در افاضات نهایت سعی اش را میکند تا به گونه ای ترس بر اندام دولتیان کنونی بیندازد ناخواسته زلزله بر اندام مدیریت جهانی وارد میکند تا حساب کار دستشان بیاید و آماده شوند تا مدیریت جهانی را به اهلش واگذار کنند. اما آنچنان که از شواهد پیداست رئیس جمهور پوتین که دارد با تحریم های آمریکا و غرب دست وپنجه نرم میکند شادمان تر از گذشته رو به دیوار منتظر آمدن آن مردی شده است که رفت، تا با استفاده از تجارب ارزنده پاره کردن های قطعنامه ها و چترهای دولت های بیگانه، خودش را از این منجلاب بیرون بکشد. دیگر سیاستمداران دنیا نیز بیکار ننشسته اند وبا دستپاچگی کل مدارک عکس دار همسران خودرا نابود کرده اند تا مبادا عکسی ناخواسته در پیشگاه ملتها رو شود. اغمایتانیم

گزارش خطا

لینک کوتاه: https://aftabnews.ir/0017Sw