آفتابنیوز : 
هابیل علیاف که 30 آبان ماه جاری در تالار وحدت کنسرت داد، در پایان کنسرت از طرف ایرانیهای آذریزبان مورد تقدیر و تجلیل قرار گرفت.
این کمانچهنواز در این برنامه گفت: "برای اجرای کنسرت به ایران نیامدم، بلکه میخواستم از مردم ایران خداحافظی کنم."
علیاف ایران را وطن خود دانست و افزود: "هیچ وقت خاطراتی که از ایران و اساتید بزرگی چون محمدرضا شجریان و پرویز یاحقی دارم را فراموش نمیکنم."
وی در ادامه صحبتهای خود از تماس با علی تجویدی خبر داد و خاطرنشان کرد: "زمانی که به علی تجویدی زنگ زدم و این هنرمند گفت که مریض است، بسیار بسیار تأسف خوردم و از او خواستم که از مریضی خود به من هم بدهد تا من طاقت درد و مریضی داشته باشم."
وی افزود: "به علت کهولت سن از کمانچه خداحافظی کردهام و آخرین کنسرتم را در تبریز برگزار میکنم."
هابیل علیاف با وجود کهولت سن بعد از اجرا کمانچه خود را بالا برد و در میان اشک و غصه مخاطبان از روی سن پایین آمد.
هابیل علیاف سال 1927 در جمهوری آذربایجان به دنیا آمد. از 7 سالگی تحت تاثیر مادر هنردوستاش و استاد بزرگ موسیقی احمد آقا دامسکی استعداد بزرگ خود را نشان داد. اولین اجرای هنری او به سال 1938 بود که سخت مورد توجه استادان واقع شد. از سال 1952 در مدرسه موسیقی آصف زنیالی در کنار استادان نامدار به آموزش کمانچه پرداخت.
از سال 1953 به فیلارمونیای دولتی آذربایجان دعوت شد و رفته رفته شهره آفاق شد. به سال 1978 نشان درجه یک موسیقی در دوران اتحادیه جماهیر شوروی به ایشان تقدیم شد و عنوان آرتیست خلق را دریافت کرد.
وی سال 1370 با آواز شجریان در تالار رودکی به هنرنمایی پرداخت و همچنین بعد از آن در جشنواره موسیقی همین سال یا صدای نصراله ناصحپور و تنبک پیمان ناصحپور در تالار وحدت به اجرای برنامه پرداخت. علیاف در آلبوم سرمستان با جلال ذوالفنون همکاری کرد.