آفتابنیوز : آفتاب: پوریا عالمی در شرق نوشت: اصل اول- در ایران فعالیت سیاسی شغلی فصلی محسوب میشود.
یعنی اینطوری است که میبینند کدام فصل میشود برداشت بهتری کرد، همان فصل وارد میدان میشوند. بیمنظور. اصل دوم- در ایران لازمه ورود به سیاست، داشتن تجربه آسیابانی است. یعنی شما هرچی آسیابان بهتری باشی، سیاستمدار بهتری خواهی شد. چون آسیابان تنها کسی است که قبل از همه میفهمد آبها دارد از آسیاب میافتد و موقعش است که او به سیاست برگردد. بیمنظور. اصل سوم- در ایران روزنامهنگارها خودشان را فعال سیاسی میدانند.
سیاستمدارها خودشان را روزنامهنگار میدانند. منتها مساله اینجاست که وقتی برای سیاستمدارها مشکل پیش بیاید، روزنامهنگارها پیراهن خودشان را میدرند تا به سیاستمدار مربوطه کمک کنند. اما وقتی برای یک روزنامهنگار مشکلی پیش بیاید، سیاستمدارها تا اطلاع ثانوی موبایلشان را خاموش میکنند. بیمنظور. اصل چهارم- در ایران هر فعال سیاسی در ابتدا چپ است و میخواهد همهچیز را بهصورت مساوی بین همه تقسیم کند. سپس سِمَت میگیرد و سمتوسویش عوض میشود و تا مدتی هیچچیز را بین هیچکس تقسیم نمیکند تا عدالت را رعایت کند. سپس معتقد به شایستهسالاری میشود و همهچیز را بین خودش و پسرش تقسیم میکند. بیمنظور اصل پنجم- در ایران فعالان سیاسی داخلی ترجیح میدهند فقط درباره سیاست داخلی کشورهای دیگر نظر بدهند. در حالی که برای نظردادن درباره سیاست داخلی ایران میروند در کشورهای دیگر مستقر میشوند. بیمنظور.