آفتابنیوز : با اشاره به انتقادهای اخیر درباره یکی از سریالهای طنز تلویزیون با بیان اینکه ابتدا باید در زمینهی شوخی با اقشار مختلف جامعه فرهنگسازی شود، خاطرنشان کرد: موضوع اعتراض اقشار مختلف جامعه به کارهای طنز و غیر طنز، یک بحث اساسی است و فقط با حرفهای ما هنرمندان اتفاق خاصی نمیافتد و هیچ تلنگری به کسی نمیخورد؛ بلکه این سیستم مدیریتی ماست که باید مشکل را حل کند.
ما در مملکتی هستیم که اصلا نمیشود از مردم انتقاد کرد. زمانی که میخواهیم یک کار طنز یا غیر طنز بسازیم، مسلما وقتی یک مهندس ساختمان، رئیس بانک، پزشک یا هر شغل دیگری را نشان میدهیم صدایشان درمیآید که به نظرم باید این ماجرا فرهنگسازی شود.
وی با اشاره به اعتراضها به سریال «در حاشیه» ادامه داد: من میتوانم به جرأت قسم بخورم که برای همه ما و خانوادههایمان حداقل یک بار پیش آمده که به پزشک مراجعه کردیم و تشخیص درست نداشتهاند و بیمار را بدون دقت معاینه کردهاند؛ به عنوان مثال ممکن است چیزی از کاسبی خریده باشیم که کلاه سرمان گذاشته باشد. به نظرم این اتفاقات بیشمار است و در هر قشری ممکن است اتفاق بیفتد؛ بنابراین این ماجرا عادی است؛ البته منظورم از این صحبتها این نیست که همه افراد اینگونه هستند خیر؛ ولی این اتفاقات در جامعه ما عادی است.
سعادت در بخش دیگری از صحبتهایش بار دیگر تأکید کرد: فرهنگسازی در زمینه بالا بردن سعه صدر اقشار مختلف جامعه و داشتن تحمل در قبال پرداخت به مشاغل مختلف باید توسط مدیران انجام بگیرد؛ چراکه افراد دیگر، قدرت فرهنگسازی را ندارند. من مطمئن هستم و مثل روز برایم روشن است که سرکار آقای مدیری، مدیران تلویزیون به او این دلگرمی را دادهاند که برو ما پای کارت ایستادهایم؛ در حالی که این کار را نکردند و پای کارش نایستادند.
این بازیگر در عین حال از سریال «در حاشیه» انتقاد کرد و گفت: به نظرم سریال «در حاشیه»ی مهران مدیری نسبت به کارهای قبلیاش ضعیفتر بود. آقای مدیری دو - سه کار داشت که واقعا درخشان بودند اما برای ساخت «در حاشیه» انگار به گونهای پیش رفت که از همان ابتدا میخواست همه را به جان هم بیندازد و به نظر میرسید از روی عمد میخواست حرص اقشار پزشک را دربیاورد، به همین خاطر من فکر میکنم «در حاشیه» به لحاظ ساختار نمایشی کار ضعیفی بود.
او همچنین بیان کرد: در چنین شرایطی که نسبت به کاری اعتراض میشود به نظرم بزرگتر از مدیران تلویزیون باید در این زمینه صحبت کنند و به عنوان مثال بگوید اگر این همه دزد و قاچاقچی و جنایتکار در مملکت وجود دارند که میلیاردی بردند و خوردند و یا کلاهبرداری کردند، همه آنها یک شغلی داشتند؛ ضمن اینکه موضوع اصلا آن شغل نیست بلکه موضوع سوء استفاده از آن شغل است؛ وگرنه به نظرم در هر شغلی از راننده آژانس گرفته تا پزشک، رئیس بانک، هنرمند و ... باید افراد پای شغلشان قسم بخورند که سلامت خودشان و دیگران را در آن شغل حفظ میکنند. به اعتقاد من در این زمینه اصلا بحث پزشکان مطرح نیست؛ اگر به عنوان مثال من هنرمند هم برنامه بیخودی بسازم، قطعا روی فرهنگ افراد تأثیر بدی میگذارد و جان مردم در دست ما هم هست.
سعادت در ادامه همین مطلب تصریح کرد: در این زمینه باید گفته شود که اگر نوشتهای، فیلمی و یا برنامهای به هر دلیلی از جایگاه درست خودش خارج شد آن زمان به آن کار بپرند و نقدش کنند؛ چراکه هر کسی در این ملکت برای خودش یک شغلی دارد. یک مدیر هم تا جایی که بتواند سر یک کار میایستد که آن هم توان و اندازه دارد. به نظرم این قضیه را باید بالاتر از مدیران حل کنند.