آفتابنیوز : این تحقیق همچنین درک عملکرد طبیعی و غیرطبیعی مغز در هنگام بیداری را برای ما امکان پذیر می کند.
رودالفو لیناس (از دانشگاه نیویورک) می پرسد: همه دارای یک مغز، همان نورون ها و همان شرایط مشابه برای دریافت اکسیژن هستند، پس چه تفاوتی بین این دو حالت و عملکرد وجود دارد؟
برای دریافت پاسخ این سوال، لیناس و همکارانش در آزمایشگاه زیست شناسی روی بخش مهمی در آزمایش موش ها تمرکز کردند.
کانال های کلسیم، دروازه های انتخابی در دیوارهای نورون، در شلیک نورون ها جدایی ناپذیر بوده و باعث می شوند همه قسمت های مغز ارتباط و گفتگویشان را حفظ کنند. اما در طول خواب، فعالیت کانال های کلسیم افزایش پیدا کرده و ریتم را کند نگه می دارد، که البته در طول بیداری شاهد الگوهای متفاوت تری از این الگو هستیم.
بر اساس این سرنخ، دانشمندان یک نوع کانال کلسیم به نام Cav3.1 را حذف کرده و به دنبال این بودند که بدانند عدم فعالین این کانال چگونه روی عملکرد مغز موش ها تاثیر می گذارد.
این کانال کلسیم که از کار افتاده بود، یک بازیکن کلیدی در داشتن خوابی طبیعی است. موش هایی که کانال کلسیم Cav3.1 از کار افتاده بود نسبت به موش های دیگر که این کانال را داشتند، خیلی بیشتر طول کشید تا به خواب بروند و برای دوره خیلی کوتاه تری خوابیده بودند.
همچنین، فعالیت مغز آنها غیرطبیعی بوده و بیشتر شبیه به بیداری طبیعی بود. مهمتر از همه این موش ها هرگز به مرحله خواب عمیق نرسیدند.
لیناس می گویند: ما کشف کردیم که کانال Cav3.1 کانالی است که در نهایت خواب عمیق را تقویت می کند.
به خاطر این امر موش ها به طور کامل توانایی رفتن به خواب عمیق را نداشته و در نهایت روشن شد که این سندرم شبیه به اختلالات روانی در انسان است.
این یافته ها در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم (the Proceedings of the National Academy of Sciences ) منتشر شده است.
منبع: مجله پزشکی دکتر سلام