آفتابنیوز : روزنامه اطلاعات در یادداشتی نوشت: در شرایط غوغاگری، معمولاً اقلیّتی چنان مینمایند که گویی زبان تامّ و تمام اکثریتاند، غافل از آن که چه بسا آن اکثریّت خاموش شرایط را فاقد امنیّت میبینند تا بخواهند خود، منویّات خویش را بیان کنند و گرنه معمولاً دل اکثریّت خاموش در جوامع غوغاسالار پر است از شکوهی خاموشی و شاکی است از دایههای دلسوزتر از مادر. منظور از فقدان امنیّت در اینجا، توجه دادن به مفاهیم متنوّعی است همچون امنیّت آبرو، امنیّت شخصیت، امنیّت در برابر تهمت و ...
اكنون شايد كلام پيامبر گرامي اسلام را بهتر بتوان درك كرد كه امنيّت ـ تا از دست نرود ـ قدرش مجهول است و سهمش مبهم. حال تصور كنيد جامعهاي را كه تنشزايي و التهاب آفريني به انحاء بهانهها و انواع حيلهها، آن را از حالت طمأنينه و سكون و آرامش خارج كرده است؛ آيا نبايد به راستي شاكي بود از كساني كه چون عطري در طبله ندارند و خود نميبويند و رايحهاي نميفشانند، لاجرم گاه و بيگاه بر طبل غازي ميكوبند، بلندآواز و ميان تهي!؟