آفتابنیوز : مطالب تند و گاه همراه با ناسزا و افترا در نشریات منتسب به مخالفان دولت، بهطور مشخص دولتمردان را هدف گرفته است. توهینهای منتشرشده در یادداشت اخیر هفتهنامه «یالثارات» انصار حزبالله علیه معاون رئیسجمهوری در امور زنان، مسئله جدیدی نیست. پیشتر درباره دولتمردان یازدهم نیز چنین نوشتهاند اما سر این ماجرا به دوران دولت اصلاحات بر میگردد که نشریه یالثارات الحسین چندینبار به اتهام افترا و اهانت متهم شد، ولی بعدها تبرئه شده است.
به گزارش آفتاب، بااینوجود میتوان زمانهای مشخصی مثل تیر۱۳۸۷، بهمن ۱۳۸۸، دی ۱۳۹۱، آبان ۱۳۹۲، دی ۱۳۹۲ را بهیاد آورد که نشریه یالثارت، اغلب به استناد بند ۸ ماده ۶ قانون مطبوعات که شامل «افترا به مقامات، نهادها، ارگانها و توهین به اشخاص حقیقی و حقوقی که حرمت شرعی دارند» متهم اما در نهایت تبرئه شده است. اکبر ترکان، مشاور رئیسجمهوری در گفتوگو با «وقایع اتفاقیه» میگوید: این اولینبار نیست که این توهینها میشود.مشاور رئیسجمهوری میگوید: میدانید اگر از طرفداران دولت کسی از این ادبیات استفاده میکرد، چه بلایی بر سرش میآوردند؟ چرا یک رسانهای هیچوقت نگران نیست که زشتترین نسبتها را به محترمترین اعضای کابینه وارد کند و نگران عواقبش نباشد؟ ما از قوه قضائیه میخواهیم با اینگونه اعمال فراگیر عدهای خاص برخورد ریشهای کند.
مشروح گفتوگوی با اکبر ترکان، مشاور ارشد رئیسجمهوری و دبیر مناطق آزاد در ذیل آمده است:
اخیرا نشریه یالثارات به یکی از دولتمران اتهاماتی را وارد کرده است. شما فکر میکنید چطور در کشور چنین ادبیاتی با برخورد قانونی مواجه نشده است؟ برخی فعالان سیاسی مدعیاند بهطور مشخص توهینها به دولت افزایش پیدا کرده است؛ برای نمونه بحثهایی درباره خود شما و مناطق آزاد مطرح شده بود که محل فساد است.
از بحث مناطق آزاد شروع میکنم؛ یکسری اتهاماتی را وارد کردند و دولت پاسخ میدهد و معتقدم توهینهای مکرری هم که به دولتمردان میشود و همچنین موارد اخیر یک نوع تلاش برای ایجاد انحراف ذهن مردم از مسائل اصلی است. ما سه سال پیش گفته بودیم در دولت قبل، مناطق آزاد، حیاط خلوتی برای گسترش فساد شده بود.
حالا اینکه بعد از سه سال، این روزها برخی جریانات سیاسی این مسئله را تازه فهمیدهاند، مسئله دیگری است و حتی میتوانم بگویم حالا که این دوستان فهمیده بودند، چرا بیان نکردهاند؟! جای سؤال ما از این دوستان است؛ بنابراین تاکنون مطلب تازهای گفته نشده است.
من از ابتدای کار به این مسئله کاملا آگاه بودم؛ آنچه شناسایی شد، اصلاح مسیر بود و بههمیندلیل ما بررسیهای کلی را برای شناسایی معضلات و اصلاح مسیر انجام دادیم. اصلاح مسیر از اینجا آغاز شد که در جلسات مجمع تشخیص مصلحت نظام که برای بررسی اقتصاد مقاومتی تشکیل میشد، حضور پیدا کردیم آنجا موضوعات مناطق آزاد را مطرح کردیم و در پیشنهادهایی که از دبیرخانه خدمت مقاممعظمرهبری ارسال شد، در یک بند بهصورت مفصل به مناطق آزاد پرداختیم.
مأموریتی که برای ما تدوین شد در چهار محور مشخص شد؛ این چهار بند عبارتاند از: 1- گسترش و تسهیل تولید 2- توسعه صادرات 3- انتقال فناوریهای پیشرفته 4- تأمین نیازهای کالایی یا مالی از طریق جذب منابع و سرمایههای خارجی.
این موارد بهتصویب رسید و در اسفند 92 ابلاغ شد. ما از همان آغاز آمادگی تغییر مسیر حرکت مناطق آزاد را به سمت اهداف مشخصشده پیدا کردیم و اکنون در این جهت قرار داریم و بخشهایی از این محورها به نتیجه رسیده است.
شما به عنوان دبیر مناطق آزاد چطور میتوانید تغییر مسیر دولت را اثبات کنید؟
گزارشهای ما درباره صادرات و واردات نشان میدهد این جهتگیری با موفقیت انجام شده اما در این مسیر هنوز به نتیجه نرسیدهایم و راه زیادی در پیش داریم.
پس چرا عدهای ادعا میکنند که در مناطق آزاد حرکت به سمت فساد است؟
اشخاصی که فرمایشهایی را درباره ناکارآمدی دولت و فساد در مناطق آزاد مطرح میکنند، سه سال در اظهارنظرشان تأخیر دارند. خود ما این مسائل را طرح کردیم آنها یا یادشان رفته است که ریلگذاری برای تغییر مسیر توسعه مناطق آزاد انجام شده است یا اینکه در طرح این مباحث علیه دولت اهداف خاص سیاسی و جناحی را در سر میپرورانند و به اصطلاح میخواهند دولت یازدهم را متهم به کمکاری یا حتی بیتفاوتی نسبت به مشکلات و معضلات مناطق آزاد نشان دهند. آنها حرفهای کهنهای میزنند که محصول دوره خودشان است. وقتی اقتصاد کشور در طول هشت سال گذشته برباد میرفت، این دوستان نگران کجا بودند؟ همینهایی که امروز به عنوان کارشناس اقتصادی ژست توصیه و پیشنهاد میگیرند، تا دیروز کجا بودند؟ این دوستان نگران اقتصاد کشور کجا بودند که در یک دوره 800 میلیارد تومان بودجه کشور ناپدید شد؟ کسانیکه امروز نگران واردات کالا از بنادر هستند تازمانیکه سنگ قبر، سنگ پا، پیژامه چینی و... . وارد کشور میشد، کجا بودند. اینها تصور میکنند همهچیز فراموش شده است.
اینها متعلق به دوره احمدینژاد است و ظاهرا با دوره ایشان فراموش شده است، منظور منتقدان؛ نگرانهای دوره جدید هستند؟
اتفاقات رخداده در دوره احمدینژاد؛ فقط محصول احمدینژاد و چندنفر در دولت ایشان نیست؛ همینها که امروز طلبکار شدهاند، شریک همه ناهنجاریهای رخداده در دوره احمدینژاد بودند. اینکه تصور شود همه این ناهنجاریها ویژه آقای احمدینژاد است، تصور غلطی محسوب میشود؛ این دوستان که آن روزها وظایف نظارتی خود را انجام نمیدادند و سکوت کرده بودند هم شریک آن ناهنجاریها هستند و حتی میتوان گفت در اتفاقات رخداده دخالت داشتهاند. امروز این دوستان بهگونهای اظهارنظر میکنند که انگار در آن دوران مسئولیتی نداشتهاند و بهنظر میرسد بهدنبال تبرئه خود هستند!
اینطور نیست ما جملات ثبتشده ایشان در تأیید اقدامات ناهنجار رئیسجمهوری گذشته را بهصورت ثبت شده داریم. اینها که مجیز ایشان را میگفتند، امروز خود را بهگونهای دیگر به مردم معرفی میکنند. حالا اینها چطور شده است که دولت یازدهم را در نطقهای خود به عنوان متهم معرفی میکنند و دارند اشک تمساح میریزند که کشور با رکود مواجه است؛ باید بدانیم هنوز از رکود بیرون نیامدهایم؛ چون هنوز تحریم هستیم. هنوز نمیتوانیم نفت خود را بفروشیم. هنوز ما کالای موردنیاز صنعتی خود را از دلالهایی میخریم که اقتصاد ایران را فاسد کردهاند.
حالا که این دوستان نگران هستند، باید اول پاسخگوی انجامندادن وظایف نظارتی خود باشند. اینها فکر میکنند مردم فراموشی دارند. حالا با نزدیکشدن به انتخابات شروع کردهاند به ایجاد هیجانآفرینیهای کاذب و به مقامات دولت توهین میکنند و نام آن را نگرانی برای وضعیت کشور میگذارند!
مگر اظهار نگرانی این افراد یا جریانها و البته نقدشان چه آسیبی به دولت وارد میکند؟
البته آنها حق دارند که نقد کنند و مشکلات کشور را ازنظر علمی به بحث عمومی و علمی بگذارند اما به دولتمردان توهین نکنند؛ آنچه برخی از این کارهایی که این دوستان انجام میدهند، تهمت و دروغپراکنی است.
اینها دارند با مطرحکردن مسائل خلاف و دروغ، ذهن مردم را از مسائل اصلی کشور دور میکنند و میخواهند نگاه مردم از اتفافات رخداده منحرف شود. حالا ما اشاره نمیکنیم چقدر از این آقایان در فسادها شریک بودهاند و این فسادها را چه کسانی آفریدهاند.
مثلا چه کسی یا چه کسانی؟
سؤال این است آن آقایی که زمانی در دستگاه قضائی کشور بود و بعد بر صندلی بزرگترین مجموعه اجرائی کشور نشست به وضعیتش رسیدگی شد. آیا به خسارتهایی که آن فرد و افراد همراه او به اقتصاد کشور لطمه وارد کردند، رسیدگی شد؟ هرگز رسیدگی نشده است ما منتظریم به این فسادها رسیدگی شود.
این بحثها برای گذشته است. بهطور مشخص در مناطق آزاد چطور خود شما با فساد برخورد کردید؟
موقعی فساد رخ میدهد که بینظمی در کشور گسترش یابد. آنچه در طول سالهای گذشته رخ داد، بینظمی در مناطق آزاد بود. در حالت شفافیت و انضباط مالی، امکان وقوع فساد وجود ندارد؛ آنچه در گذشته رخ داد عبور از قانون بهصورت تعمدی بود و ما به سمت شفایت حرکت کردیم؛ برای مثال ما دیگر زمین با رانت به کسی نمیدهیم.
مگر قبلا در مناطق آزاد زمین با رانت داده میشد؟
بله؛ زمین دولتی در مناطق آزاد بهصورت رانت واگذار میشد. زمینهایی که حداقل متری سه میلیون تومان قیمت داشتند به اسم آنکه اینها زمین دولتی بود، متری صدو پنجاه هزار تومان به تعدادی افراد داده شد. هرکسی در مناطق آزاد میتوانست زمین دولتی دریافت کند، بلیتش برده بود. حالا دیگر خبری از این زمینها نیست و بههمین دلیل برخی جریانها نگران دولت شدهاند؛ ما هر مناقصهای را بهصورت شفاف در سایت منتشر میکنیم.
مگر در سالهای فعالیت مناطق آزاد؛ مناقصهها به اطلاع عموم نمیرسید؟
خیر؛ مناقصهها در سالهای گذشته به اطلاع عموم نمیرسید. ما اکنون مناقصهها را بهصورت شفاف برگزار کردیم و به اطلاع عموم میرسانیم و دلمان میخواهد مردم بدانند. آن میلیاردها که جابهجا شد علنی نبود و آن شرکتهایی که زیرمیزی به بابک زنجانی فروخته شد، در حد یک برگه کاغذ بود!
حالا چرا بهتازگی حمله به دولت افزایش پیدا کرده است؟ لحن منتقدان تندتر شده است، مانند بحث خانم مولاوردی و حتی نقد به شما؟
تعدادی از اینها ژست روشنفکری دارند و میشود گفت برخی از اینها فریبکارند. ما اشکالات را دیدیم، شجاعانه مصاحبه و بیان کردیم اما دوستان خودشان را مخفی کردند. البته در کنار به اصطلاح روشنفکرها؛ یک عده هوچیگر هم وجود دارند که مطمئن هستند مورد پیگرد قرار نمیگیرند؛ به دولتمردان توهین میکنند و میدانند کسی بهدلیل اعمالشان آنها را مورد پیگرد قرار نمیدهد.ما شفاف هستیم؛ اگرجرئت دارند هرکاری که کردند به مردم بگویند. اگر همین حرفها و توهینهایی که به دولتمردان میکنند کسی دیگر انجام میداد، میدانید چه بر سرش میآوردند؟ توهینهایی به محترمترین اشخاص این دولت ورود کنند که تا امروز سابقه نداشته است.
آقای ترکان، واکنش جدی دولت بابت این توهین به خانم مولاوردی و دیگر دولتمردان چه بوده است؟
می دانید اگر از طرفداران دولت کسی یکصدم این کارها را انجام میداد، چه بلایی بر سرش میآوردند. چرا یک جریان یا رسانهای هیچوقت نگران نیست که زشتترین نسبتها را به محترمترین اعضای کابینه وارد کند و نگران عواقبش نباشد؟ من استدعا میکنم مقامات قضائی کشور به این قضیه وارد شوند و نگذارند آبرو و عزت دولتمردان فرو بریزد.
هیچ مقام قضائی نمیتواند نسبت به رواج این تهمتها و افتراها بیتفاوت باشد چون عدهای فکر میکنند مورد پیگرد قرار نمیگیرند، مصونیت آهنین دارند و کسی سراغشان نمیرود. زمانی بیحرمتیکردن در سطوح پایینی قرار داشت اما امروز بهصورت کلی به دولتمردان ارشد و حتی مسئولان نظام توهین میکنند!
به عقیده من اگر اقدامی انجام نشود، این بیاخلاقیها در سطوح بالا هم بهوجود میآید. همگان باید بدانند که فروریختن احترامات و ارزشها گریبانگیر آنها هم خواهد شد؛ بنابراین لازم است همه مسئولان نظام به این قضیه واکنش نشان دهند. از مقامات قضائی میخواهیم پیگیر این بیاخلاقیها و توهینها باشند. این اولینبار نیست که به دولتمردان تهمت و افترا وارد میکنند. باید این قضیه بهطور جدی پیگیری شود؛ ما از قوه قضائیه میخواهیم با اینگونه اعمال فراگیر عدهای خاص، برخورد ریشهای کند.