آفتابنیوز : "ري تكيه" در مقالهاي در روزنامه "بالتيمور سان" نوشت كه زمان قبول اين واقعيت براي ايالات متحده فرا رسيده است كه "نميتواند همچنان در حاشيه مذاكرات مربوط به برنامه هستهاي ايران باقي بماند و انجام مذاكرات را به متحدان اروپايي واگذار كند."
اين كارشناسان ارشد شوراي روابط خارجيآمريكا گفتهاست "تكيه آمريكا بر ارجاع موضوع از سوي آژانس بينالمللي انرژي هستهاي بهشوراي امنيت سازمان ملل بيجا است. شوراي حكام ميتواند در صورت نقضهاي مستند، خواستار وضع تحريمهاي چند جانبه شود ولي اين شيوه چارهاي براي نگرانيهاي امنيتي و آسيب پذيري اقتصادي ايران نخواهد بود."
تكيه تصريح كردهاست كه دست برداشتن ازبرنامه هستهاي بدون كسب امتيازات جايگزين "براي ايران امري بسيار دشوار خواهد بود." او افزوده است كه پيشنهاد اخير روسيه مبني بر انتقال بخشي از برنامه هستهاي ايران به آن كشور "راه علاج نيست زيرا ايران همواره برحق خود براي غنيسازي و توليد سوخت هستهاي پافشاري داشته است".
به گفته تكيه، "موافقت احتمالي نخبگان روحاني ايران با رها كردن بخشي از زيربناي هستهاي بدون كسب امتيازاتي ملموس، با واكنش منفي مردم روبهرو خواهد شد."
كارشناس ارشد شوراي روابط خارجي آمريكا افزود: " ايالات متحده ميتواند پيشنهاد كند كه تحريمهاي اقتصادي و ممنوعيتهاي سرمايهگذاري شركتهاي آمريكايي عليه ايران را لغو خواهد كرد ايران نيز در پاسخ بايد وضع برخي محدوديتهاي قابل راستيآزمايي از جمله متوقف كردن غنيسازي اورانيوم را بپذيرد."
تكيه پس از بيان مشكلات فرآيند جاري در ارتباط با برنامه هستهاي ايران توصيه كردهاست "ايالات متحده بايد همانند روش به كار گرفته شده در مذاكرات با كره شمالي، به دنبال يك گروه تماس شش جانبه با ايران باشد." وي افزود: " چارچوب جديد مذاكرات (با ايران) با تركيب ايالات متحده ، سه كشور اتحاديه اروپايي، روسيه و چين به همراه پيشنهادات و مشوقهاي سخاوتمندانه امنيتي و اقتصادي شايد تنها راه باقيمانده براي معكوس كردن مسير برنامه هستهاي ايران باشد كه در آخرين مراحل قرار دارد."
تكيه در بيان مشكلات مذاكرات جاري سه كشور اروپايي با ايران خاطرنشان كردهاست "ايران برنامه هستهاي را براي امنيت ملي خود حياتي تلقي ميكند و كشورهاي اروپايي نميتوانند مشوقهايي را برآورده كنند كه ايران براي توقف برنامه هستهاي خود خواهان آنها است. در هر صورت اين تحريمهاي وضع شده از سوي ايالات متحده است كه مانع ادغام كامل ايران در اقتصاد جهاني و راهيابي آن به سازمانهاي بينالمللي عمده شدهاست."
در اين مقاله خاطرنشان شدهاست كه علاوه بر مشوقهاي اقتصادي ، "ايران در محاصره قدرت نظامي آمريكا در عراق و افغانستان قرار دارد و هر گونه مذاكره درباره ضمانتهاي امنيتي بدون مشاركت ايالات متحده بيمعنا خواهد بود."
تكيه در اين مقاله خاطرنشان كرده است: " دولت بوش بايد بپذيرد كه دكترين حملات نظامي پيش دستانه و تهديد به ارجاع موضوع به شوراي امنيت سازمان ملل، كاربردي محدود براي متوقف كردن برنامه هستهاي ايران دارد." او خواستار "رهبري آمريكا در يك ديپلماسي منسجم جهاني" براي پرداختن به برنامه هستهاي ايران شده است.