آفتابنیوز : علی دایی در گفتوگو با برنامه نود اظهار کرد: درس و دانشگاه مسیر زندگی مرا عوض کرد. اگر در دانشگاه شریف قبول نمیشدم مسیر زندگیام عوض نمیشد.
کاپیتان اسبق تیم ملی فوتبال کشورمان افزود: سال 66 که در دانشگاه قبول شدم به خاطر پوشیدن شلوار جین و کاپشن اجازه ندادند به دانشگاه بروم. بعد، سال 67 دوباره قبول شدم و به دانشگاه رفتم.
دایی همچنین گفت: نمیشد در دانشگاه شریف درس نخوانیم. درس میخواندیم اما روحیه ما با سایرین متفاوت بود. یعنی ما کمی خشنتر بودیم. یادم هست زمانی که دانشجو بودم، روزهای چهارشنبه سوار اتوبوس میشدم و به اردبیل میرفتم تا در تیمم بازی کنم، بعد جمعه به تهران برمیگشتم تا صبح شنبه سر کلاس حاضر باشم. در آن مقطع حدود سه سال و نیم در خوابگاه زندگی کردم.
به گزارش ایسنا، وی با بیان اینکه "به نظر من نمیتوان به سادگی به خیلی چیزها رسید"، افزود: باید زحمت بکشید و از خیلی چیزها بگذرید. در دوران دانشجویی، غروبها نمیتوانستم در کلاس حاضر شوم، زیرا از سال دومی که در تاکسیرانی بازی میکردم، فوتبال وقتم را میگرفت و کارهای اقتصادی هم انجام میدادم و به خاط همین سر کلاس نمیرفتم و درسهایم را هم شب امتحان میخواندم. خدا را شاکرم که حافظهام یاری میکرد تا در امتحانات موفق شوم. در دانشگاه فقط یک درس را قبول نشدم اما در همان ترم جبران کردم.
دایی درباره دوران کودکیاش نیز گفت: زمانی کودکی پنج خودروی شخصی مثل بنز داشتیم. پدرم دوست داشت من مهندس بشوم و به خاطر او مهندس شدم. مادرم خیلی به فوتبالم کمک کرد زیرا پدرم اوایل با فوتبالم مخالف بود. شرایط طوری بود که تابستانها کار میکردم خرج یک سالم را در میآوردم. دوست نداشنم فشاری به پدرم بیاید. آن طوری که پدرم دوست داشت، ما تربیت شدیم. من مدیون پدر و مادرم هستم. الان هم حس میکنم پدرم مرا دعا میکند.