پایانی خوش برای سال هایی سخت؛ حاشیه های اعطای نشان به مذاکره کنندگان

آفتاب‌‌نیوز : ** نوبت به ایرانیان رسید

هفت ماه از زمانی که مذاکرات هسته ای به سرانجام رسید، می گذرد. در این مدت، هر از چند گاه خبری از یک گوشه دنیا می آمد که از مذاکره کننده ای تجلیل شده است. نخستین کشوری که از مذاکره کنندگانش تقدیر کرد، آلمان بود.
عالی ترین نشان ملی آلمان به « هلگا اشمید» و « هانس دیتر لوکاس» رسید. به پاس کمک موثر آنها به حل و فصل مناقشه هسته ای.

پس از او، وانگ یی وزیر خارجه چین در کشورش تقدیر شد و نشان گرفت. وندی شرمن مذاکره کننده ارشد امریکا که با پایان مذاکرات؛ به فعالیت خود در وزارت خارجه امریکا هم پایان داد ، در مراسمی مورد تجلیل قرار گرفت. آخرین فرد از این تیم، سرگئی لاوروف بود که مدال « اتم در خدمت صلح» گرفت.
خواندن همین خبرها هم ذهن خبرنگاران ایرانی را درگیر می کرد، چه رسد به تنظیم و مخابره آنها. خواه ناخواه این سوال در ذهن نقش می بست که « ایرانیان چه؟ »
هرچند کمی دیر بود ولی دولت برای تجلیل از مردان تیم مذاکره کننده سنگ تمام گذاشت. بهترین مراسم تقدیر در میان همه تیم های مذاکره کننده برای ایرانیان برگزار شد و همه از به ترتیب ایفای نقش ، نشان های مختلف گرفتند.

** یا بگو کی دیده طوفان ؛ بمونه تو بند تحریم؟

اجرای قطعه برجام توسط گروه کر نامیرا و همزمان، پخش کلیپی که تصویرهایی از مذاکره کنندگان در روزهای مذاکرات را نشان می داد، شاید بتوان ادای دین بخشی از هنرمندان به مذاکره کنندگان دانست.
فرهاد هراتی رهبر گروه کر نامیرا آهنگ این ترانه را ساخته و جواد موسوی هم اشعار آن را سروده است.
شروع کلیپ، سخنان رهبر انقلاب است می گویند:
بنده هیات مذاکره کننده را - همین دوستانی که این مدت این زحمات را بر دوش گرفته اند - هم امین میدانم، هم غیور میدانم، هم شجاع میدانم، هم متدین میدانم؛ این را همه بدانند .

پس از آن گروه کر ، اجرای قطعه برجام را شروع کرد و خواند :
تاحالا کی دیده که خورشید
جلوی شب بشه تسلیم
یا بگو کی دیده طوفان
بمونه تو بند تحریم؟

** مذاکرات از منظر اعداد و ارقام

در میانه های مراسم، مجری اعداد و ارقامی از مذاکرات هسته ای خواند. گفت که مذاکرات 17 شهریور 1392 آغاز شد و 24 تیر 94 پایان یافت ؛ یعنی 388 روز کاری صرف مذاکرات شده است.
بیش از 40 روز از این 388 روز تعطیلات رسمی بوده است.
در این 388 روز بیش از چهارهزار ساعت مذاکره شده ، بیش از 200 مسافرت هوایی انجام شده که 29 دور در وین، 17 دور در سوئیس، پنج دور در نیویورک، چهار دور در مسقط ، دو دور در استانبول و یک دور هم در مونیخ بوده است.
مجموع این ها به 58 می رسد.
در این 58 دور مذاکره، دو خانم در مذاکرات 1+5 مادر شدند و چند تن از مذاکره کنندگان هم مادرشان را از دست دادند؛ حسن روحانی و حسین فریدون، محمد جواد ظریف و مجید تخت روانچی.

** فضای احساسی جلسه

نخستین کسی که از رییس جمهوری نشان گرفت، محمد جواد ظریف بود. او پس از دیده بوسی با رییس جمهوری، شانه های او را بوسید که کمی فضای جلسه را احساسی کرد. پس از او علی اکبر صالحی هم شانه های روحانی را بوسید.
سید عباس عراقچی هم بعد از آن که نشان خود را از رییس جمهوری گرفت، نزد ظریف رفت و هر دو یکدیگر را در آغوش کشیدند. عکاسانی که انتظار این صحنه را نداشتند، همگی دست به دوربین شدند.
به قول مجری، این کار عراقچی رسمی شد تا آنهایی که بعد از او نشان گرفتند ، یعنی روانچی و بعیدی نژاد هم ظریف را در آغوش بکشند.

** کاریزمای تیم مذاکره کننده و وزنه آرامش و تعادل

نشان های درجه یک که به وزیران خارجه و دفاع و رییس سازمان انرژی اتمی اعطا شد، نوبت به نشان های درجه دو رسید.
مجری مراسم، پیش از آن که نامی از کسی بیاورد ، ابتدا یک شخصیت را توصیف کرد: کسی که رسانه ها از لبخند و اخم او باید می فهمیدند چه خبر است؟ چهره کاریزمای تیم هسته ای ، مرد لبخند و اخم مذاکرات.
پس از آن، نام سید عباس عراقچی خوانده شد تا نشانش را از رییس جمهوری بگیرد.
مجری در توصیف مجید تخت روانچی که پس از عراقچی از رییس جمهوری نشان گرفت، هم گفت: کم گو و گزیده گوی تیم مذاکره کننده، وزنه آرامش و تعادل در این تیم که حتی از دست دادن مادرش در اوج روزهای مذاکرات مانع تلاش او برای به ثمر رساندن مذاکرات نشد.

** روایت روحانی از مشورت با مذاکره کنندگان

رییس جمهوری هم از روزها و ساعاتی گفت که با مذاکره کنندگان درباره مسیر پیش رو صحبت می کردند. گفت که شب توافق ژنو برایشان سخت بوده است.
گفت: از سر شب تا 5 صبح حرف زدیم و در تماس بودیم اما راه را گم نکردیم و خدا ما را تنها نگذاشت. دست یاریش را بر شانه مذاکره کنندگانمان به عیان دیدیم.
روحانی از رهبر انقلاب هم گفت: هر وقت از او خواستیم جلسه بگذاریم، از او مشورت خواستیم، خواستیم جمعی یا فردی در خدمت او باشیم هیچگاه دریغ نکردند. همه تجربه های ذیقیمت خود را در اختیار ما گذاشت و ما را هدایت کرد. چارچوب های مشخص و دقیق پیش پای مذاکره کنندگان ما قرار داد. چقدر مذاکره کنندگان تلاش کردند سخنی از او بر زمین نماند.
نه من یادم می رود و نه ظریف که از او خواستم حرف آقا بر زمین نماند.
رییس جمهوری از جلساتی گفت که با ظریف و عراقچی و روانچی در مراحل مختلف مذاکرات داشته و تاکید کرد: همه جا خلوص دیدم و توانمندی و شهامت.
در توصیف مذاکره کنندگان گفت: من به کسانی مدال و نشان دادم که خودشان نشان و مدالی برای ملت هستند، وجودشان، سخنشان. من به عنوان رییس جمهور ایران به نمایندگی از مردم ایران به خادمات ملت این نشان را تقدیم کردم.

** عکس دسته جمعی و پایان
همه 28 نفری که امروز از رییس جمهوری نشان گرفتند، در پایان مراسم در کنار او ایستادند و عکسی یادگاری گرفتند. اغلب مذاکره کنندگانی که نشان گرفتند همراه با خانواده های خود آمده بودند. آنهایی که در سالهای گذشته جبران نبود مذاکره کنندگان در خانواده را کردند، امروز به تماشای تقدیر از رییس خانواده نشستند.
پس از آن هر کس از یک در بیرون رفت. ظریف از در پشت سالن که درتیررس خبرنگاران نبود و دیگران هم دوان دوان از یک در دیگر تا خبرنگاران شکارشان نکنند.