آفتابنیوز : مصطفی داننده پس از این مقدمه، در روزنامه «قانون» نوشت: سؤالی که پیش میآید این است که اصولگرایان با کدام نیروی سیاسی و سبد رأی میخواهند روحانی را تبدیل به رئیسجمهور ناکام جمهوری اسلامی کنند؟
طبل توخالی محافظهکارانبرای پاسخ به این سؤال ابتدا باید به سبد رأی این جریان سیاسی در بین مردم اشاره کنیم. این جریان سیاسی در دو انتخابات ریاست جمهوری یازدهم و مجلس دهم رقابت را به رقیب واگذار کردند. آنها در انتخابات ریاست جمهوری یازدهم با چهار نامزد در برابر حسن روحانی ایستادند. روحانی در این انتخابات 18 میلیون و 613 هزار و 329 رای را به خود اختصاص داد و در مقابل او هر چهار نامزد اصولگرایان یعنی «قالیباف، ولایتی، جلیلی و محسن رضایی» در مجموع حدود 16 میلیون رأی را به خود اختصاص دادند.
در انتخابات مجلس دهم نیز همین مسیر ادامه داشت و آنها کرسیهای سبز رنگ پارلمان را تحویل رقیب دادند و حتی در تهران 30 نماینده طرفدار دولت با اختلاف فاحش، وارد مجلس شدند. رأی نفر سیام تهران در انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی از نفر اول مردم تهران یعنی حداد عادل در دو انتخابات مجلسهای هفتم و هشتم بیشتر بود. آمارها نشان میدهد که اصولگرایان نمیتوانند چندان دلخوش به سبد رای خود باشند.
این آمار معنای دیگری نیز دارد و آن اینکه اصولگرایان نامزد جذابی که بتواند رأی مردم را به سمت خود جلب کند، ندارند.آنها با وجود قالیباف و جلیلی که نامزدهای اصلی این جریان بودند نتوانستند حسن روحانی که چندان برای مردم شناخته شده نبود و بعد از هشت سال سکوت رسانهای وارد صحنه شده بود را شکست دهند. حال مشخص نیست امروز با چه توانی میتوانند در برابر حسن روحانی که رئیسجمهور است و مردم او را دوست دارند بایستند؟
امید واهی به احمدینژاداز سوی دیگر بخشی از جریان اصولگرا چشم به حضور احمدینژاد دارند. آنها بر این باورند که فقط احمدینژاد میتواند روحانی را شکست دهد. این اعتقاد تایید بخش اول نوشتار است که خود آنها هم به این معنا رسیدهاند که سبد رأی قابلتوجهی دربین مردم ندارند. اما مسألهای که نباید به سادگی از آن گذشت این است که همین جریان شدیدترین انتقادها را نسبت به احمدینژاد داشتند و او را رئیسجمهوری میدانستند که پای جریان انحرافی را به کشور باز کرده و حالا از روی استیصال به سوی او میروند!
آنها برای شکست روحانی حاضرند از کسی طرفداری کنند که میدانند بازگشت به او یعنی تکرار اشتباهات گذشته اما چون تنها به نبودن روحانی فکر میکنند، حاضرند منافع ملی کشور را فدای رقابتهای سیاسی کنند. بر همین اساس میتوان گفت اصولگرایان فقط میتوانند در سخنرانیهای خود مدعی 4 ساله بودن دولت روحانی باشند و در عمل، رئیسجمهور میتواند با خیال راحت و با پشتوانه رأی مردم برای هشت سال متوالی بر کرسی ریاست جمهوری تکیه بزند و اهداف خود را در دوران پسا برجام پیش ببرد.