فاطمه راکعی: با طرح توسعه فرهنگ حجاب و عفاف مخالفم

آفتاب‌‌نیوز :  به جهت حساسیت طرح یاد شده و اینکه به گفته نوبخت هدف از اجرای این طرح ساماندهی روش های فرهنگی ـ عملی مقابله با مظاهر فساد و بی حجابی است،گفت و گویی را با خانم « فاطمه راکعی» رئیس فراکسیون زنان دوره ششم مجلس شورای اسلامی و رئیس کمیسیون زنان جبهه مشارکت انجام داده ایم که در ذیل می آید:
خانم راکعی! شما به عنوان کسی که در حوزه مسائل اجتماعی و به طور خاص مسائل مربوط به زنان صاحبنظر هستید، نظر خود را درباره طرح فوق بیان کنید؟
آن چیزی که محرز است این است که جامعه ما یک جامعه اخلاق گرا و با معنویت است و طبیعی است که در چنین جامعه ای، زنان و مردان باید با رعایت یکسری از ضوابط اخلاقی، فعالیت های مدنظر خود را انجام دهند.
اما آن چیزی که مدنظر مجموعه اصلاح طلبان در دولت خاتمی و مجلس ششم بود و عده ای دانسته یا ندانسته از ان تعبیر بد کردند، این امر بود که مسائل اخلاقی و معنوی باید در جامعه نهادینه شود به شکلی که جزو خواسته های درونی افراد باشد که در این صورت تمام افراد جامعه، داوطلبانه و با رضایت خاطر این مسائل را رعایت خواهند کرد. متاسفانه این روش پس از انقلاب به دو علت 1ـ تفاوت ها و تبیض هایی که بین زنان و مردان وجود داشت باعث شده بود تا مسئولان تصور کنند این تنها زنان هستند که باید فاطمه گونه رفتار کنند ولی مردان در صورت انجام هر عملی آزاد هستند 2ـ روش هایی قیم مابانه و اقتدار گرایانه که اعتقاد داشت زنان حتما باید طوری عمل بکنند که ما می خواهیم، در غیر این صورت با آنها برخورد خواهد شد و همچنین شعارهای تلخ و دردناکی که در اوایل انقلاب سرداده می شد و فراموش نشدنی هستند مانند« یا روسری یا توسری» باعث شده بود که زنان و دختران جامعه که به برکت انقلاب اسلامی و پافشاری های حضرت امام به این باور رسیده بودند که در نظام اسلامی هیچ تمایزی بین زنان و مردان نیست، دلسرد شوند.
اصلاح طلبان با شناختن این نقاط ضعف در جهت رفع آنها بر آمدند و علی رغم تمام تلاش های صورت گرفته و مارک هایی که در این راه به ما زده شد به موفقیت هایی هم دست یافتیم. جالب اینکه بسیاری از کسانی که با روش های اصلاح طلبانه در حوزه مسائل زنان مخالف بودند، شاهد نتیجه برخوردهای کور و بی منطق گذشته خود که با ایجاد محدودیت های بی دلیل برای زنان، باعث ایجاد ناهنجاری های اجتماعی شده بود، بودند.
به عنوان یک نمونه، این سوال همیشه برای من مطرح بود که چرا هنگامی که یک زن بدحجاب مرتکب جنایتی می شود، در دادگاه به اجبار، چادر بر سرش می کنیم؟ آیا این به مسخره گرفتن چادر به عنوان عالی ترین و کامل ترین حجاب اسلامی نیست؟ زنان و همچنین مردان باید به درجه ای از تقوا رسیده باشند که آگاهانه و با کمال شعور حجاب کامل خود را رعایت بکنند.
در هر صورت بنده قانون گذاری هایی که تنها در مورد زنان و محدود کردن آنها باشد و سعی می کند که با ایجاد برخورد یک سویه با زنان برای این قشر محدودیت ایجاد کند را به صلاح جامعه نمی بینم. علت این موضوع هم ناهنجاری های گسترده ای است که هر روز در جامعه شاهد آن هستیم.
البته خانم نوبخت تاکید داشتند که بندی در این قانون گنجانده شده است که مساله عفاف و حجاب را یک امر همگانی و نه فقط مختص به زنان بیان می کند؟
اگر این گونه که می گویند باشد که خوب است ولی پیش از این قانونگذاران فرهنگی باید با بررسی ایرادهای گذشته علت این نکته را بیابند که چرا کسانی که روزی با تمام وجود، انقلابی فرهنگی را پایه گذاشتند و با رد تمام تبلیغات و آزادی های کاذب رژیم گذشته و با اهدای خونشان خواستار حاکم شدن اخلاق دینی در جامعه بودند، اکنون نه تنها این نسل قدیمی بلکه جوانان ما نیز نسبت به این هنجارها واکنش منفی نشان می دهند؟ چرا برخی فکر می کنند که این کشور ملک شخصی آنهاست و هر چه آنها می گویند حق است؟
بنده اعتقاد دارم که اگر از ابتدا با انجام یکسری از کارهای زیر بنایی و اصولی سعی در ایجاد ارتباط روز آمد و مستقیم با زنان و دختران جامعه داشتیم کار به جایی نمی رسید که اکنون بخواهیم به زور آیین نامه ها و بخش نامه های دولتی با این ناهنجاری ها مقابله کنیم.
روش های حکومتی و از بالا به پایین تنها باعث می شود که عده ای با سوء استفاده از فضا تنها به حفظ ظاهر بدون توجه به درون خود بپردازند.
می شود بیشتر توضیح بدهید؟
بله، توجه بفرمایید که حجاب فقط یک نماد ظاهری از ابعاد شخصیتی زن و مرد مسلمان است و امکان ندارد که تمام مسائل اعتقادی را رد کرد و تنها به این نماد ظاهری پرداخت. من قصد ندارم که در این بخش به تایید 100 درصد این امر بپردازیم ولی واقعیت این است که افرادی هم وجود دارند که شاید ظاهر چندان مناسبی نداشته باشند ولی به تمام مسائل اعتقادی و شرعی از جمله نماز، روزه و ... عمل می کنند ولی در مقابل کسانی هم هستند که با سوء استفاده از اینگونه قوانین بدون هیچ اعتقادی صرفاً برای حفظ ظاهر از پوششی مثل چادر استفاده ابزاری بکنند.
*پس به نظر شما برای رفع این ناهنجاری ها باید چه کار کرد؟‍
-بنده خودم جزو افرادی بودم که در زمان طاغوت با افتخار حجاب خود را رعایت می کردم و از جانب کسانی که رعایت نمی کردند مورد احترام بودم ولی اکنون وقتی که مسئولان نمی توانند هنجارهای صحیح را درست اعمال کنند، کسانی که به این مسائل اعتقادی ندارند واکنش منفی نشان خواهند داد. از سوی دیگر ابزار اطلاع رسانی مانند ماهواره و اینترنت نیز فعالانه در جهت ترویج لیبراسیون تلاش می کنند که این مسائل نه تنها خانواده های مذهبی بلکه خانواده های اخلاقی را نیز نگران کرده است.
به همین جهت بنده اعتقاد دارم که با یک برنامه ریزی صحیح و اصولی و بدون آنکه شائبه دخالت در زندگی مردم از طرف حکومت به وجود بیاید به فرهنگ سازی در جامعه بپردازیم.
هر چند که در جهان امروز یک سری از مسائل از دست دولت ها خارج است اما ما نیز باید با استفاده از همین ابزار ماهواره واینترنت و همچنین الگوبرداری از کارهایی که دکتر شریعتی و مرحوم مطهری از طریق ارتباط با دانشجویان و جوانان انجام دادند جوانان خود را در برابر برنامه های اینترنت و ماهواره تنها نگذاریم و از سوی دیگر با دوری جستن از رفتارهای قیم مآبانه، فقط درصدد اصلاح زنان جامعه نباشیم.
* یعنی شما با گردش آزاد اطلاعات و دو رکن اساسی آن یعنی اینترنت و ماهواره مخالف هستید؟
- ببینید قطعاً خود شما اطلاع دارید که جوانان ما بدون سلاح در مقابل تبلیغات ماهواره و اینترنت قرار گرفته اند ولی این دلیل نمی شود، به هر حال در برابر هزار کار مثبتی که این رسانه ها انجام می دهند، برخی از اندیشه های انحرافی را نیز ترویج می کنند.
در ضمن حتی اگر ما بخواهیم که با ماهواره یا اینترنت برخورد کنیم هم امکان ندارد.
مثال زنده آن هم هنگامی بود که آقایان خواستند به شکل ناشیانه ماهواره ها را از پشت بام منازل جمع آوری کنند که نشد.
از طرف دیگر مسئله مهمی که تأثیر منفی بر روی جوانان گذاشته است این است که اگر بر فرض چند تار موی دختر خانمی بیرون باشد این دختر گناه کرده است ولی بعضی ها خیلی راحت گناه های کبیره ای مانند تهمت، افترا، غیبت و ... که حق الناس هستند را انجام می دهند و کسی هم کاری به کار آنها ندارند.
* آیا شما معتقد به الگویی خاص برای تعامل با زنان جامعه هستید؟
- قطعاً، تمام عواملی که ذکر کردم دست به دست هم می دهند که نحوه تعامل با جامعه روبه رشد زنان در عرصه های علمی، فرهنگی و اجتماعی بسیار دقیق، ظریف و علمی باشد. این تعامل باید همراه با پژوهش های گسترده و برنامه ریزی باشد.
* آیا به نظر شما با توجه به این که هنوز تعریف دقیق و روشنی از حوزه شخصی و حوزه عمومی زندگی افراد وجود ندارد، این طرح در مقام اجرا به حوزه شخصی زندگی افراد جامعه تاثیر می گذارد؟
- آنطور که بنده اطلاع دارم هدف از اجرای این طرح بیشتر مدارس، دانشگاه ها و سازمان های دولتی می باشد.
*یعنی اگر این طرح در این حوزه ها اجرا بشود شما با آن موافقید؟
- خیر، من به دلایلی که بیان کردم با این طرح مخالفم.