جریانی که دوست نداشت روحانی رأی بیاورد/روحانی مستقیم با مردم حرف بزند و حقایق را آشکار کند
مخالفان روحانی منابع‌گسترده قدرت، ثروت و امپراتوری‌رسانه‌ای دارند/رویای‌شان چیست؟
هدف مخالفان دولت خسته و ناامید کردن مردم است/غارت و چپاول ملی که در سال های گذشته در کشور روی داد، در تاریخ ایران بی نظیر است. این لکه ننگ در تاریخ ایران، بر پیشانی بسیاری از کسانی که به نحوی بسترساز یا مسبب این فسادها بودند، باقی خواهد ماند.
آفتابنیوز :
منبع: روزنامه ایران
مرتضی مبلغ معاون سیاسی وزیر کشور دولت اصلاحات مخالفان دولت را متهم کرد با استفاده از امپراتوری رسانه‌ای علیه دولت جنگ روانی 
راه انداخته اند.نوع مواجهه با مسأله فیش های حقوقی، روشن کرد که برخی رسانه ها به مثابه بازوی اجرایی عملیات روانی اتاق های تخریب دولت عمل می کنند. این نکته ای است که مرتضی مبلغ به آن اشاره دارد.
راه انداخته اند.نوع مواجهه با مسأله فیش های حقوقی، روشن کرد که برخی رسانه ها به مثابه بازوی اجرایی عملیات روانی اتاق های تخریب دولت عمل می کنند. این نکته ای است که مرتضی مبلغ به آن اشاره دارد. به گزارش آفتابنیوز، معاون سیاسی وزیر کشور دولت اصلاحات، ضمن جدی و واقعی دانستن اتاق‌های تخریب، تأکید دارد که هدف آنان تک‌دوره‌ای شدن ریاست‌جمهوری روحانی است، هرچند آن را خوابی غیرقابل تعبیر می داند. گفت وگو با وی درباره شیوه ها و اهداف تخریب های اخیر را می خوانید.
پرسش: در هفته های اخیر، شاهد شدت گرفتن تخریب ها علیه دولت هستیم، امری که البته از زاویه ای دیگر، می توان گفت اتفاق تازه ای نیست. شما هدف غایی این تخریب ها را چه می دانید؟
پاسخ: یک جریان افراطی در کشور وجود دارد که از منابع گسترده قدرت، ثروت و رسانه برخوردار است. این جریان از ابتدا به هیچ‌وجه مایل نبود آقای روحانی رأی بیاورد یا جریان حامی او موفقیتی کسب کند. از روزهای نخست ریاست جمهوری روحانی، بنای این جریان موفق نبودن دولت بود. به همین دلیل تلاش می شد با جوسازی ها فضای کشور را مخدوش و مشوش کرده و شرایطی را ایجاد کنند که دولت نتواند به مردم خدمت کند.
هرچه هم که زمان گذشت، آنان عملیات خود را گسترش دادند. در انتخابات مجلس شورای اسلامی در اسفندماه، دیدید که با وجود تلاش های گسترده رسانه ای و غیررسانه ای در افکار عمومی که برای رأی آوری جریان خاصی صورت می گرفت، یا پس از ردصلاحیت هایی که اتفاق افتاد، در نهایت مردم پای صندوق ها حرف دیگری زدند. اما جریان مورد اشاره در مقابل این رأی و نظر مردم، فضاسازی ها را تشدید کرده و به اوج خود رساندند که به همین ترتیب، پیش بینی می‌شود در آستانه انتخابات سال آینده نیز بر این فضاسازی ها افزوده شود.
پرسش: ریشه این رویکرد را چه می دانید؟
پاسخ: هدف اصلی آنان، این است که جریان سیاسی حامی آقای روحانی بار دیگر رأی نیاورد، یا به زعم خودشان که بارها تکرار کرده اند، ریاست جمهوری آقای روحانی یک دوره ای شود. اساساً برای دستیابی به این هدف اصلی، از یک سو تلاش می کنند فرصت های خدمت را از دولت بگیرند تا دولت نتواند مشکلات مردم را حل کند و به همین دلیل هر روز یک بحران و مشکل برای دولت ایجاد می کنند. از سوی دیگر، می خواهند افکار عمومی را بشدت تخریب و این طور وانمود کنند که دولت نتوانسته است کاری بکند تا آنها بتوانند رأی و نظر خود را به مردم تحمیل کنند که آنچه ما می خواهیم باید عمل شود، نه آنچه خواست شما مردم است.
پرسش: آیا تقابل با مردم، در نهایت سبب خواهد شد که مردم با این جریان همراهی کنند؟
پاسخ:مردم قطعاً با این جریان همراهی نخواهند کرد، زیرا امپراتوری رسانه ای که این جریان از آن برخوردار است، در تأثیر بر افکار عمومی موفق نبوده است. آنان نه تنها با این تجربه های شکست خورده در کار خود بازبینی نمی کنند، بلکه در مقابل به راهکارهای دیگری روی آورده اند. هدف آنان خسته و ناامید کردن مردم است تا مردم بگویند که «پس فایده رأی دادن ما چیست؟»
پرسش: یعنی دنبال کردن فرمول قدیمی کاهش مشارکت مردم در انتخابات هستند؟
پاسخ: می خواهند با ناامید و خسته کردن مردم، در نهایت از میزان مشارکت مردم در انتخابات کاسته شود. زیرا تجربه نشان داده که این جریان اگر موفقیتی حاصل کند، در مشارکت حداقلی مردم است. اما اگر مشارکت از حدی بالاتر برود، کار آنان سخت تر می شود. مسأله این است که آنان نمی توانند از رأی و نظر خود برگردند، لذا تلاش می کنند مردم را سرخورده کنند.
پرسش: حامیان دولت های گذشته که زیر بار مشکلات آن دولت نمی رفتند، حالا به ظاهر تلاش می کنند دولت یازدهم را به فساد متهم کنند. در این خصوص چه نظری دارید.
پاسخ: غارت و چپاول ملی که در سال های گذشته در کشور روی داد، در تاریخ ایران بی نظیر است. این لکه ننگ در تاریخ ایران، بر پیشانی بسیاری از کسانی که به نحوی بسترساز یا مسبب این فسادها بودند، باقی خواهد ماند. اینها بسیار تلاش می کنند تا با برپا کردن هیاهوهای رسانه‌ای و ایجاد عملیات روانی، این واقعیت های تاریخی را کمرنگ کنند یا با بزرگنمایی مسائل حاشیه ای و فردی می خواهند بگویند که در فساد، ما تنها نبودیم. می خواهند شریک سازی کنند و بگویند کسان دیگری هم هستند که این کارها را انجام می دهند تا در نهایت، مشکلات خود را ذیل این بحران سازی ها پنهان کنند. در کنار اینها، واقعیت این است که دولت یازدهم، پرچم واقعی مقابله با فسادهای تاریخی را به دست گرفته و سعی می کند فسادها را متوقف و جبران کند. اما بر اثر غفلت هایی، فیش های حقوقی بهانه ای به دست جریان افراطی داد تا اهداف و منویات خود را دنبال کند. اما نکته جالب این است که از وقتی فیش های حقوقی آشکار شد، دولت صادقانه با مسأله برخورد کرد و ساماندهی آن را در پیش گرفت. اما جریان افراطی اجازه نمی دهد حقایق بر مردم روشن شود. یک تفاوت اساسی دولت یازدهم و سلف آن، همین است که در ذیل شعارهای مبارزه با فساد در این دولت، نه تنها اختلاس های گسترده تریلیونی و هزاران میلیارد تومانی به وجود نمی آید و این فسادها متوقف شد، بلکه جلوی حیف و میل ده ها میلیون تومانی حقوقی هم گرفته می شود. اما با وجود این تفاوت اساسی، همچنان شاهد ادامه یافتن جنگ روانی جریان افراطی هستیم.
پرسش: در کنار این همانندسازی مورد ادعای شما، آیا معتقد به نوعی تناظرسازی هم هستید؟ بطور مثال آیا یعنی برای چهره های پرحاشیه دولت گذشته مانند اسفندیار رحیم مشایی و محمدرضا رحیمی، نمونه هایی در این دولت می تراشند؟
پاسخ: هر آنچه واقعیت نداشته باشد، ولو به طور موقت یک فضاسازی رسانه ای هم ایجاد شود، اما این فضاسازی بزودی فروکش خواهد کرد. واقعیت این است که افکار عمومی در میان مدت و درازمدت نسبت به مسائل واقعی حساس می شود. در مقابل، مسائلی که محتوای عملیات روانی دارند و بیشتر از جنس شایعه هستند، نمی توانند فراگیر شده یا به اهداف خود برسند و تأثیر آنها موقت و کوتاه مدت خواهد بود. البته من وارد جزئیات این تناظرسازی ها نمی شوم، اما در کنار اینکه مردم واقعیت ها را می دانند، دولت روحانی نیز باید بسیار مراقب باشد تا در اطراف آن حاشیه ای وجود نداشته باشد تا بهانه ای به دست جریان های ضد دولت داده نشود. اگر کسانی هستند که رفتارهای نادرستی دارند یا حاشیه هایی دارند که حتی اندکی واقعیت دارد، دولت باید از این مسائل پرهیز کند. زیرا در شرایطی که دولت مخالفانی گسترده و عجیب دارد، کسی نباید رفتارهای حاشیه ساز را تحمل کند و اگر چنین چیزی هست، باید جلوی آن گرفته شود. دولت باید حساس شود و رفتار مناسبی از خود نشان بدهد.
پرسش: شما در دولت اصلاحات، معاون سیاسی وزیر کشور بودید که سمت حساسی است. با این پیشینه، اتاق فکر تخریب را تا چه حد واقعی می دانید؟
پاسخ: اتاق فکر تخریب بسیار جدی و واقعی است. کسانی در کشور هستند که منافع باندی، شخصی و جریانی دارند و به هیچ وجه به فکر منافع ملی نیستند. این مربوط به حالا هم نیست، از ابتدای انقلاب بوده و در هر مقطعی چهره های مختلفی پیدا می کرد. در 8 سالی که اینها به امکانات مختلف ثروت و قدرت کشور دسترسی داشتند، دیدیم که براثر رفتارهای غلط، سیاست های تندروانه و ناکارآمد، چه بلایی سر کشور آوردند و چه تخریب هایی بر کشور تحمیل شد. بحران سازی ها و جریان سازی از تبعات این جریان افراطی در کشور است.
پرسش: عده ای معتقدند برخی نمایندگان مجلس گذشته عضو این اتاق های فکر تخریب هستند؟
پاسخ: وارد این جزئیات نمی شوم؛ چون متکی به اخبار موثق نیست. اما قطعی و یقینی است که این اتاق های فکر و اتاق های جنگ روانی وجود دارد و این جریان ها، دسترسی های گسترده ای به اطلاعات منابع مختلف کشور دارند و براحتی می توانند عملیات روانی خود را دنبال کنند.
پرسش: عملکرد رسانه های منتقد را چگونه ارزیابی می کنید؟
پاسخ: متأسفانه یک جریان بسیار آسیب ساز در فضای رسانه ای کشور مشاهده می شود که با ایجاد تردید و برخوردهای سلیقه ای و باندی در اطلاع رسانی، به کشور آسیب می زند، آن هم رسانه هایی که از بیت المال ارتزاق می کنند. به عنوان مثال، صدا و سیما باید پاسخ دهد چه شده که برای حیف و میل های تعدادی از مدیران اینقدر حساس و دلسوز شده، اما در مقابل چپاول و غارت ملی که در گذشته اتفاق افتاد و کمترینش 3 هزار میلیارد تومان بود، یا ساکت بود یا به شکل حداقلی از آن گذر می کرد؟ نتایج تحقیق و تفحص از سازمان تأمین اجتماعی که در مجلس اصولگرای نهم تهیه شد، منتشر شده است. محتوای این گزارش فاجعه است، اما در این هیاهو و جنجال رسانه ای در حال گم شدن است. صدا و سیما چقدر نسبت به این تحقیق و تفحص واکنش نشان داد و میزگرد برگزار کرد؟ صدا و سیما در این زمینه، یا ساکت است یا به صورت حداقلی با آن برخورد می کند، اما در مقابل، هر روز به مسأله فیش های حقوقی می پردازد. قرار بود این رسانه ملی، بی طرف و به دنبال آگاه کردن مردم باشد. همچنین، روزنامه ها و سایت هایی که از بیت المال ارتزاق می کنند و حق ندارند جناحی عمل کنند. این رسانه ها نیز باید پاسخ دهند که از نظر آنان دانستن حیف و میل چند 10 میلیونی حق مردم است، اما دانستن چرایی وقوع اختلاس ها، سوء استفاده ها و دزدی های بزرگ هزاران میلیون تومانی، حق مردم نیست؟
پرسش: دلیل این رویکرد متناقض چیست؟
پاسخ: جریان های مخالف دولت، یک امپراتوری عظیم رسانه ای را تشکیل می دهند که در مقابل رسانه های طرفدار دولت قابل قیاس نیست. در این هیاهو، صداها گم می شود. دولت باید چاره اندیشی کند تا صدای آن گم نشود. روحانی باید مستقیم با مردم حرف بزند، حقایق را آشکار کند و اگر جایی خطا وجود دارد، عذرخواهی کنند، کما اینکه بارها این را گفته اند. اما باید بگویند که برخی رسانه ها با وجدان عمومی چه می کنند. انفعال سایر ابزارهای رسانه ای دولت نیز باید برطرف بشود.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه خبرهای مرتبط
انتشار یافته: ۷
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید
در انتخاب آقاي دكتر روحاني راي مردم ارزشمند بود اما!!!!!!!! عامل پيروزي ايشان، خداي بزرگ بود.
درست است كه ملت شريف و مومن ايران اسلامي از صميم قلب و با توكل به ياري خداوند تبارك و تعالي، و خسته از هر بي عدالتي و دروغ و ريا و نيرنگ، پاي صندوقهاي راي آمدند و ايشان را انتخاب كردند، اما همه لطف خداوند رحمان و رحيم بود كه اين ملت شريف را به پاي صندوقهاي راي كشاند.
بنابراين اگر ملت شريف و مومن ايران اسلامي همچنان با توكل و ايمان راسخ، قدمهايشان را محكم و استوار با اميدواري به لطف خداوند رحمان و رحيم بردارند و هرگز نااميد نشوند، بدانند كه هميشه حق پابرجا و استوار است و هميشه الله ياري شان خواهد كرد. چنانچه در روايات اسلامي آمده است كه نااميدي از جنود شيطان رجيم است.
خداوندا به حق همه قدرت و توانايي ات هرگز ما را به خودمان وامگذار. الهي آمين