رجایی:
انتخابات مجلس هفتم و ریاست جمهوری نهم برای نظام بین الملل پیام داشت
آفتاب‌‌نیوز : 
این فعال ملی‌ـ مذهبی در گفت و گو با خبرنگار سیاسی آفتاب در پاسخ به این سوال که « با توجه به شرایط شکل گرفته در پرونده هسته ای آیا اجماع میان نیروهای سیاسی ممکن هست یا خیر؟» اظهار داشت:« در مورد بحث انرژی هسته ای جمهوری اسلامی اعتقاد ندارد چندان دستخوش یک بحران است و وقتی تلقی آن از اتفاقات اخیر حاکی از عدم بحران است. بنابراین زمینه سازی هایی که در چنین مواقعی ضرورت پیدا می کند، منتفی است و لابد فرض بر این است همچنان مانند گذشته این مساله پیش آمده را با بسیج های همگانی مردم حل خواهد کرد.»
به گفته وی، به نظر نمی آید در سطح کلان از یک وحدت ملی خیلی گسترده در مقابل یک بحران صحبتی گفته شده باشد.
وی در پاسخ به اینکه« چه اقداماتی باید انجام می شد تا اجماع ملی در دفاع از فعالیت های هسته ای صورت گیرد؟» تصریح کرد: این مساله باید از ابتدا به طور شفاف با مردم در میان گذاشته می شد یعنی پیش از اینکه در نتیجه یک نظارت بین المللی مساله انرژی اتمی در نزد افکار عمومی مطرح شود پیش از آن می بایستی به طور شفاف این مساله برای مردم روشن می شد و پس از آن هم در سیاست گذاری ها و تصمیم گیری ها تلاش می شد که جناح های مختلفی در فرآیند تصمیم گیری مشارکت کنند.
رجایی افزود:« شرایطی که ما در حال حاضر شاهد آن هستیم عبارت از این است که استراتژی سیاسی یک جناح خاص در حال اعمال است و تلاش می کند سیاست ها و اقدامات خود را، اقدامات مد نظر همه ملت و گرایش های مختلف عنوان کند. بنابراین طبیعی است که در چنین مواقعی نمی توان از وحدت های حداکثری صحبت کرد مگر اینکه جناح خاصی خودش را آنقدر غالب ببیند که احساس کند می تواند به تنهایی همه افکار عمومی یک ملت را به نفع خود بسیج کند.»
رجایی سپس با اشاره به اجماع جهانی علیه ایران، و کاربرد اجماع ملی در شرایط کنونی تصریح کرد:« شاید به جهت فقدان یکپارچگی در افکار عمومی است که در نظام بین الملل یکپارچگی رخ داده است.
وی تاکید کرد:« واقعیت این است با توجه به دو انتخابات مجلس هفتم و ریاست جمهوری نهم که پیرامون آن بحث ها و انتقادات زیادی مطرح شد، این پیام را تا حد زیادی به نظام بین الملل داد تا مواضع سخت تری نسبت به حاکمیت ایران اتخاذ کند و به خصوص علائمی که از طرف جمهوری اسلامی طی ماه های اخیر به نظام بین الملل ارسال شد این علائم بالاخره در عرف دیپلماتیک معنای ویژه ای دارد و فرض این است که حاکمیتی که این علائم را ارسال می کند آمادگی دریافت پاسخ های در خور این علائم را دارد.»
این فعال ملی‌ـ مذهبی در گفت و گو با خبرنگار سیاسی آفتاب در پاسخ به این سوال که « با توجه به شرایط شکل گرفته در پرونده هسته ای آیا اجماع میان نیروهای سیاسی ممکن هست یا خیر؟» اظهار داشت:« در مورد بحث انرژی هسته ای جمهوری اسلامی اعتقاد ندارد چندان دستخوش یک بحران است و وقتی تلقی آن از اتفاقات اخیر حاکی از عدم بحران است. بنابراین زمینه سازی هایی که در چنین مواقعی ضرورت پیدا می کند، منتفی است و لابد فرض بر این است همچنان مانند گذشته این مساله پیش آمده را با بسیج های همگانی مردم حل خواهد کرد.» به گفته وی، به نظر نمی آید در سطح کلان از یک وحدت ملی خیلی گسترده در مقابل یک بحران صحبتی گفته شده باشد.
وی در پاسخ به اینکه« چه اقداماتی باید انجام می شد تا اجماع ملی در دفاع از فعالیت های هسته ای صورت گیرد؟» تصریح کرد: این مساله باید از ابتدا به طور شفاف با مردم در میان گذاشته می شد یعنی پیش از اینکه در نتیجه یک نظارت بین المللی مساله انرژی اتمی در نزد افکار عمومی مطرح شود پیش از آن می بایستی به طور شفاف این مساله برای مردم روشن می شد و پس از آن هم در سیاست گذاری ها و تصمیم گیری ها تلاش می شد که جناح های مختلفی در فرآیند تصمیم گیری مشارکت کنند.
رجایی افزود:« شرایطی که ما در حال حاضر شاهد آن هستیم عبارت از این است که استراتژی سیاسی یک جناح خاص در حال اعمال است و تلاش می کند سیاست ها و اقدامات خود را، اقدامات مد نظر همه ملت و گرایش های مختلف عنوان کند. بنابراین طبیعی است که در چنین مواقعی نمی توان از وحدت های حداکثری صحبت کرد مگر اینکه جناح خاصی خودش را آنقدر غالب ببیند که احساس کند می تواند به تنهایی همه افکار عمومی یک ملت را به نفع خود بسیج کند.»
رجایی سپس با اشاره به اجماع جهانی علیه ایران، و کاربرد اجماع ملی در شرایط کنونی تصریح کرد:« شاید به جهت فقدان یکپارچگی در افکار عمومی است که در نظام بین الملل یکپارچگی رخ داده است.
وی تاکید کرد:« واقعیت این است با توجه به دو انتخابات مجلس هفتم و ریاست جمهوری نهم که پیرامون آن بحث ها و انتقادات زیادی مطرح شد، این پیام را تا حد زیادی به نظام بین الملل داد تا مواضع سخت تری نسبت به حاکمیت ایران اتخاذ کند و به خصوص علائمی که از طرف جمهوری اسلامی طی ماه های اخیر به نظام بین الملل ارسال شد این علائم بالاخره در عرف دیپلماتیک معنای ویژه ای دارد و فرض این است که حاکمیتی که این علائم را ارسال می کند آمادگی دریافت پاسخ های در خور این علائم را دارد.»
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید