حضور شما در سریال «معمای شاه» چگونه شکل گرفت؟
سال 92 برای حضور در این سریال دعوت شدم و با آقای ورزی صحبت کردم. بعد از تست گریم در زمستان 92 کارم در این پروژه شروع شد.
پذیرفتن نقش برای شما سخت نبود از اینکه شهید مطهری فرد شناخته شده‌ای است؟
من حدود 40 سال است در حرفه بازیگری فعالیت می‌کنم. پیشنهاد نقش و شرایط ویژه‌ای که فقط جسم شهید مطهری از بین ما رفته است اما روح و آثار ایشان ماندگار است و حتی همسرشان در قید حیات هستند، طبیعی بود کار ویژه و بسیار سختی خواهد شد.
نزدیک شدن به چهره ایشان که مردم هر روز در رسانه‌ها با صدا و تصاویر او آشنا بودند فرصتی شد من پیرامون این شخصیت مطالعاتی انجام دهم و این سختی توأم با انرژی بود.
شما با خانواد شهید مطهری بیشتر در چه زمینه‌هایی صحبت داشتید؟
پسر شهید مطهری سر صحنه می‌آمدند، حتی در آخرین باری که در منزل ایشان بازی می‌کردیم راهنمایی‌هایی مختلفی نسبت به بازی من داشتند، از نظر فیزیکی عینک خود شهید را به من دادند. به قول پسر شهید مطهری من 95 درصد شباهت به شهید مطهری داشتم، حالا با این عینک نزدیک شدم. هر زمانی که احتیاج بود درباره اخلاقیات شهید مطهری صحبت می‌کردم، حتی پسر شهید مطهری از کارگروه خواستند شخصیت‌هایی که در این سریال حضور دارند تحت تأثیر شرایط بروز قرار نگیرند بلکه بر اساس قداست اعتقادی و عقیدتی با آن در آن فضا و مکان به آن پرداخته شود تا آنجایی که من شاهد بودم سازندگان کار به ویژه کارگردان به این عهد عمل کردند.
بازخوردهای مردم نسبت به نقش شهید مطهری چه گونه بود؟
حدود یک هفته است بخش‌های شهید مطهری شروع شده است، اما در این مدت کوتاه هم شاهد اظهار نظر دوستان و مردم در رسانه‌های مختلف هستیم، اظهار نظر زود است اما تصویری که در ذهن من درباره آقای مطهری است اکثر جوانان انقلاب که به میان سال رسیده‌اند با مطالعه آثار ایشان زندگی کرده‌اند.
خانواده چه نظری نسبت به بازی شما داشتند؟
خانواده‌ام زمانی که عکس گریم را می‌دیدند می‌گفتند این عکس شماست یا آقای مطهری. خیلی شباهت نزدیکی وجود داشت، در مدت تصویربرداری خانواده‌ام خیلی مشوقم بودند، چرا که گریم من 5 ساعت طول می‌کشید و یک ساعت زمان برای پاک کردن گریم صرف می‌شد. طبیعی است آرامشی که بعد از خستگی از کار بر‌می‌گردم، خیلی مهم است.
حضور شما در این سریال و ایفای نقش شهید مطهری وظیفه شما را سنگین نکرده است؟
شما اگر کارهای من را بررسی کنید متوجه می‌شوید که مدتی در امر مبارزه با مواد مخدر در فیلم‌های «تاراج» همچنین حضور در سریال «آینه عبرت» را با هدف این کار می‌کردم که کاری برای قشر جوان در این زمینه انجام داده باشم، به نظرم کسانی که در قاب تصویر با دلیل به شهرت می‌رسند من آن را ابزار می‌بینم، ابزار خوبی است. به طور مثال ما آنتونی کوئین را در فیلم حضرت محمد (ص) شناختیم و بیشتر در ذهن ماندگار شد، در ایران هم به همین صورت است. صحبت‌هایی در خصوص نقش شهید مطهری بود از اینکه این نقش بعدها تیپ میشود، اما نباید به این مسائل توجه کنیم.
در خصوص نقش‌های مقابلتان خودتان صحبت کنید؟
با آقای رفسنجانی، آقای منتظری، شهید بهشتی و شهید محلاتی یعنی تقریباً با اعضای شورای انقلاب بازی مشترک داشتیم، جالب است بدانید با عوامل ساواک که تصویربرداری داشتم آنها کوچکترین توهین را در زمان بازجویی نسبت به شهید مطهری نداشتند، حتی در حسینه ارشاد تحت تأثیر افکار شهید مطهری بودند.
آقای گودرزی که سال‌هاست در تئاتر اسطوره‌ی خاصی است در نقش امام خمینی (ره) به قدری جا افتاده بود که من دوست داشتم با صدای خودشان سریال پخش می‌شد به نظرم شکوفا شدن چنین کاراکتری شخصیت فیزیکی شأنیت کاراکتر خیلی عجیب متناسب ایفا شده است.
سختر‌ین سکانس «معمای شاه»؟
سختر‌ین سکانس، سخنرانی شهید مطهری بعد از دستگیری امام خمینی (ره) در سال 42 بود. فضا و شرایط آن به همه سخت گذشت، اما زمانی که شخصیتی مثل آقای رفسنجانی، شهید بهشتی و کسانی که قبل از انقلاب و اوایل انقلاب به عنوان یاران انقلاب بودند و هنروران در مدرسه علوی حضور داشتند، تأثیرپذیری و عکس العمل آنها نسبت به شخصیت‌های آن زمان و وجود صداقت و اثرگذاری در واقعیت، برایم جذاب بود؛ هرچند از نظر من باید سریال «معمای شاه» 200 سال بعد ساخته می‌شد این هم یک ریسک بود که کارگردان آن داشت، از طرفی اعتقاد راسخی که ورزی در این پروژه داشته است، سختی‌های بسیاری را تحمل کرد، در نوع خودش تا کنون تکرار نشده بود.
نظرتان درباره ساخت سریال «معمای شاه» در 200 سال آینده بفرمایید؟
نظر شخصی من است که به عنوان کارشناس صحبت می‌کنم معمولاً فیلم‌های تاریخی را بعد از گذشت حداقل دو قرن می‌سازند، شخصیت‌های تاریخی مثل امیرکبیر مردم سابقه ذهنی ندارند و فیلم ساز بر اساس منابع خود فیلم را می‌سازد اما در سریال «معمای شاه» برخی از شخصیت‌ها حضور دارند، نظر می‌دهند و این باعث ایجاد چالش میشود. به نظرم ریسکی که تیم تولیدکننده کردند و فضایی که در سریال ایجاد شد موجب اظهار نظرهای مختلفی شد، از طرفی این نبود عدالت در قضاوت است که به هر شکلی می‌تواند باشد، بنابراین بخش عمده سریال «معمای شاه» تاریخ معاصر را می‌گوید.
