نام دوسلدورف برگرفته از نام رو دوسل است که به راین میریزد. این شهر را شهر کافهها هم مینامند. اهالی آن معتقدند اگر تمام میزهای بلند جلو کافههای این شهر قدیمی را که بهموازات رود راین قرار دارند متصل در نظر بگیریم، بلندترین میز_کافهی دنیا خواهد شد.
دوسلدورف درواقع شهری بندری است کنار رودخانهی راین که در حدود یک دههی گذشته، از نظر شهرسازی و تجارت پیشرفت زیادی کرده است. این شهر پر است از دفاتر مرکزی بانکها، مؤسسههای بیمه و شرکتهای صنعتی. ازجمله جاذبههای شهر این است که پر است از فروشگاههای بزرگ لباس که حتا در روزهای تعطیل که فروشگاههای بسیاری از شهرهای اروپا تعطیلند، خیل عظیمی از مشتاقان را برای خرید لباس، بویژه با استفاده از تخفیفهای موردی یا فصلی، بهسمت خود میکشانند.
درواقع گردشگرانی که در هتلهای این شهر اقامت دارند، صبح که از خواب برمیخیزند، بهجای عزیمت به مکانهای تاریخی، کفش و کلاه میکنند که به فروشگاههای لباس بروند و خرید کنند؛ لابهلای خرید، اگر شد، به مکانی تاریخی یا حتما به کافههای ساحلی هم سری بزنند. البته دوسلدورف شهری پُرموزه است و در عین حال، ایالتی که مرکزیت آن با این شهر است، بر اساس برآورد یونسکو، در کنار نیویورک و پاریس ،از جمله مهمترین مراکز فرهنگی کرهی زمین نیز توصیف شده است.
از جاذبههای گردشگری شهر به اینها هم میتوان اشاره کرد:
شهر قدیم (آلتشتاد)، تفرجگاه نوار ساحلی، برج مخابراتی راین، میدان قلعه (برگ پلتز)، کنیزالی (بولوار کانال)، ساختمان کی 20 (مجموعهی هنری)، کاخ و پارک بنرت، موزهی لوبک و باغ وحش دریایی، باغ گیاهشناسی و پارک هاف گارتن.
علیرضا بهرامی - ایسنا