من به روحانی رأی می دهم...

من به روحانی رأی می دهم حداقل بدین دلیل که شاهد بازتولید "دروغ" به جای صداقت نباشم. در عجبم دروغی که 8 سال تمام هستی و نیستی کشور را بر باد خزان سپرد امروز چگونه از زبان برخی بازتولید شده است. چگونه آن که متعلق به 4درصد جامعه از حیث درآمد و رفاه و موقعیت طبقاتی است به دروغ جامعه را به 4درصد و 96 درصد تقسیم می کند و خود را جزئ 96 درصد تلقی می کند. مگر می توان مردم را در عصر شبکه های اجتماعی تا بدین حد فریفت.

آفتاب‌‌نیوز :

شهروز ابراهیمی- من به روحانی رأی می دهم تا دوباره شاهد بازتولید "توهم" نباشم. توهمی که خود را برابر با کل جامعه بین المللی میدانست و در مجمع عمومی سازمان ملل صندلی های خالی و ترک صندلی را در زمان سخنرانی خود نمی دید ولی در عین حال چیزی را می دید که دیگران نمی دیدند و آن هاله ی نور بود. این توهم چنان بلایی بر کشور وارد آورد که دولت روحانی کار شاقی کردند که در عرض 4 سال با گشایش در عرصه بین المللی سیل تورم را مهارکردند و چرخهای راکد اقتصاد را دوباره به حرکت واداشتند. من به روحانی رأی میدهم تا شاهد از حرکت افتادن چرخ های اقتصادی نگردیم.

من به روحانی رأی می دهم تا ابرهای تیره و تار "جنگ" را برفراز آسمان آبی کشورم دوباره شاهد نباشم و به اسم و رمز اقتدار، اقتدار نرم کشور زیر سوال نرود و اسم ماجراجویی های نظامی و امنیتی شدن جامعه و سلب آرامش جامعه را اقتدار نگذارند. ترس دارم که با توهم اقتدار، اقتدار کشور را تضعیف نمایند. در شرایط حاضر منطقه و فضای بین المللی توهم اقتدار می تواند بسیار خطرساز باشد.

من به روحانی رأی می دهم تا با "دادن پول" اندک به دست مردم، سفره شان را در طول سال خالی نکنند. آن 45 تومانی که به دست مردم دادند و در عوض شعبده بازانه 450 تومان از جیب مردم خارج نمودند. امروز نیز از زبان برخی کاندیداها آن سیاست عشیره ای "ماهی دادن" به دست مردم جای سیاست "یاددادن ماهیگیری" را گرفته است و ترس دارم که بالفرض دوباره 150 تومان دست مردم دهند(که البته چنین چیزی عملأ امکان پذیر نیست) و در عوض یک میلیون و دویست و پنجاه تومان از جیب مردم شعبده بازانه خارج نمایند. خدا می داند که در این صورت چه بلایی سر اقتصاد کشور خواهد آمد. بلایی که دیگر نمی توان جبران نمود و جرقه فروپاشی اقتصاد کشور را خواهد زد. من نمی خواهم شاهد فروپاشی اقتصاد کشور با این تفکر عهد عتیق باشم.

من به روحانی رأی می دهم تا در دانشگاه به جرم نوشتن و گفتن که حداقل اقتضای معلمی است، شاهد "محاکمه شدن" نباشم. ترس دارم که با بستن دهان دانشگاهیان و منتقدان، به سمت وضعیت کره شمالی حرکت کنیم. شاهد دیوار کشی خیابانها و زنانه و مردانه کردن آنها و تعطیلی کنسرتها نباشیم.

من به روحانی رأی می دهم که دوباره تفکری به قدرت نرسد که 8سال تمام تلاش نمود "طبقه متوسط" را نحیف و ضعیف کند. طبقه متوسطی که در تمام جوامع موتور توسعه جامعه است. 8سال چنان کمرش را شکستند که هنوز یارای سرراست کردن ندارد و ترس دارم این طبقه را این بار ریشه کن کنند تا تنها سوسوی امید به توسعه خاموش گردد.

استادیار روابط بین الملل داتشگاه اصفهان

گزارش خطا

لینک کوتاه: https://aftabnews.ir/001rrb