آفتابنیوز : به گزارش ایسنا، خبر شهادت دو محیطبان هرمزگانی، سوم تیرماه سال 95 یکبار دیگر استان مظلوم اما شهیدپرور و قهرمان هرمزگان را در کانون توجهات قرارداد، استانی که گرمترین ایام خود را سپری میکرد اما دلهای گرم ساکنانش این بار میزبان پیکر شهیدانی بود که ناجوانمردانه بر زمین افتاده بودند.
از صبح روز هفتم تیرماه مردم شهیدپرور بندرعباس با حضور پرشور خود در گلزار شهدای بندرعباس آمده بودند تا وداعی آخر با شهیدان" محمد دهقانی و پرویز هرمزی" داشته باشند، شهیدانی که میهمان این مردم بودند، مردمی که از خبر شهادتشان شگفتزده بودند و زیر لب در گوشه گوشه این شهر زیبا مقدمات وداع با آنها را آماده کرده بودند تا شایستهترین اهل شهرشان، شایستهترین وداع را در جایگاه رفیع جدیدشان مشاهده کنند.
شاید هر کس که جانبرکف مینهد پس از شهادت در نزد مردم جایگاهی رفیع دارد و همه از خوبیهایش میگویند اما درباره دو محیطبان هرمزگانی این امر صادق نبود زیرا آنقدر خوب بودهاند که دیگر جایی برای تملق نگذاشته بودند.
هوا گرم، آفتاب سوزان، مردم اما بیخیال این وضعیت همچنان تابوت را دنبال میکردند، آنها خوب میدانستند که شهدا برای حفظ دین خدا و دفاع از مرزوبوم شان از خود عبور میکنند که تصور آنهم برای ما بسیار دشوار است.
امام علی(ع) میفرماید: مرگ، با شتاب و تعقیبکننده است((همه را دریابد)) نه ماندگان از دست برهند و نه فراریان او را بازدارند، گرامیترین مرگ، کشته شدن است.
خانوادههای داغدار بیتاب دیدن پیکر عزیزشان بودند، مردمانی که نمیتوانند در مظلومیت دو محیطبان هرمزگانی اشکهایشان را جاری نکنند. آن روز بندرعباس روز عجیبی را پشت سر گذاشت و آن روزهای پرمهر در مراسم تشییع پیکر پاک شهیدان هرمزی و دهقانی، قطعاً جلوهگر عشق مردم به شهدایشان بود و چه زیبا گفت شهید علی شاه سنایی: ای مردم این جانها از خودمان نیست، آن را خداوند تبارکوتعالی به ما داده و روزی هم از همه میگیرد. پس اگر این بدنها برای مرگ آفریدهشده است که چهبهتر که انسان در راه خدا کشته شود.
دلم تنگ شهیدان است امشب*** که همرنگ شهیدان است امشب
من از خون شهیدان شرم دارم*** که خلقی را به خود سرگرم دارم
گرچه تلاشها برای مصوب کردن لایحه حمایت از محیط بانان در مجلس ادامه دارد اما گویا بررسی لایحه حمایت از محیطبانان در مجلس شورای اسلامی به بعد از زمان سالگرد شهادت محیطبانان مظلوم موکول شود و در حقیقت اجرای هر روز با تاخیر مواجه میشود و مسئولان ذیربط بهجای سرگرم شدن به حواشی باید به فکر اجرایی کردن برنامههای مدنظر و توجه به حفظ و حراست محیط زیست کشور باشند.
محیطبانان نیز به عنوان حافظان محیطزیست و طبیعت مشغول به فعالیت و تلاش هستند و هیچ انتظاری جز توجه بیشتر از سوی دولت و مجلس ندارند.
به گزارش ایسنا، روز پنجشنبه سوم تیرماه سال 95 طی مأموریت گشت و کنترل در ضلع غربی منطقه حفاظتشده گنو، شکارگاه سیاتک و تنگه گچ دو تن از محیطبانان منطقه حفاظتشده گنو، محمد دهقانی و پرویز هرمزی به دست شکارچیان غیرمجاز به شهادت رسیدند.
زندهیاد پرویز هرمزی 54 ساله و اهل جزیره هرمز بود که 23 سال با اداره کل محیطزیست این استان همکاری داشت، از شهید پرویز هرمزی، ۶ فرزند (کوچکترین دوازده سال و بزرگترین سی سال) به یادگار مانده است. همچنین زندهیاد محمد دهقانی، متولد یکم خرداد سال ۶۰، دارای مدرک فوقدیپلم، ۱۲ سال بهصورت پیمانی با سازمان همکاری میکرد و یک دختر هشتساله از وی به یادگار مانده است.