براي تحليل رفتار اين روزهاي دلواپسان ميتوان به مدل تاريخي آن رجوع كرد و يادآور شد كه آنچه موجب شد تا «ملیجک» در دربار قاجار به مرتبه «عزیزالسلطان» و سپس «امیرلشكری» ارتقاء پیدا کند، غلبه «ارادت سالاری» بر «شایسته سالاری» بود. در این وضعیت فرد به جای آنکه پله پله ترقی کند، با استفاده از آسانسور از «زیرزمینی بودن» ناگهان به صدر مجلسي كه تا ديروز «مستهجنش» ميخواند صعود ميكند.
تتلو اولین نمونه از این دست نیست. آخرین آنها نیز نخواهد بود، اما «ارادت سالاری» در میان دلواپسان آنچنان ریشه دوانده که حتی نميتوانند آن را انكار كنند. مشکل اساسی آنجاست که سیستم «ارادت سالار» دست به تخریب نردبانهای ترقی در هرمهای اجتماعی ميزند. مرحله اول طی کردن پلههای ترقی نه به صورت تک تک، بلکه چهارپله یکی است. اما وقتی آسانسوری «چرخندهها»ي ارادتورز را از زیرزمین به صدر اول سیاست و اجتماع بنشاند، پلهها از بین میرود رفته و راه صعود همان ميشود كه در اختيار آنهاست.
موفقترین نمونه از این دست الهام چرخنده بود. او که چرخشی بزرگ در زندگیاش صورت داد، توانست با ابراز ارادت به بخشی از سیستم سیاسی کشور و استفاده از انتقادهایی که به او در این زمینه وارد می شد، برای مدتی صدرنشین باشد. بعضی دیگر از بازیگران نیز تلاش کردند همین مسیر را طی کنند. برای آنها این ابراز ارادت اگرچه در میان جامعه با واکنشهای منفی همراه بود، اما در میان طیف «چرخش پسند» موجبات رشد وارتقاء را فراهم می کرد.
همانطور كه مشخص است در سیستم ارادت سالار، آنچه قربانی می شود، شایستهسالاری است. در این وضعیت توانمندیهای افراد هیچ ارزشی ندارد. مهم نیست که شما «خسروی آواز» ایران باشید و یا فوتبالیستی ماهر. مهم این است که بتوانید اثبات کنید «اراتمند قابلی» هستید. آنها که روزگاری تتوهای روی دست بازیکنان فوتبال را هم برنمی تافتند، امروز تتلو را با توجيه «توبه نامه» داشتن بر صدر مجلسشان مي نشانند. اما خودشان بهتر از مخالفان چقدر اين توجيه با عدم صداقت همراه است. آنها زماني فهميدند كه تتلو توبه كرده كه به رايش نياز داشتند.
واقعیت این است که امروز مشخص شده دیدار رئیسی و تتلو یک دیدار اتفاقی نبود. آنطور که برخی تصور میکردند توطئهای برای کاهش سبد رای اصولگرایان هم نبود. این استراتژی آنهاست نه تاکتیکي موقت. آنها قصد دارند دست به بازسازی چهره خود بزنند اما به جای توسل به چهرههایی موجهتر به سراغ کسانی می روند که تنها مزیتشان بر دیگران ابراز ارادت فراوان است.
تفاوت اصلي اينجاست: آنها كه تا ديروز شجريان، شهرام ناظري و سراج را بر نمي تافتند امروز از تتلو نمادي از جوان بازگشته مي سازنند. خودشان نميدانند، اما آينده نشان ميدهد كه تا چه اندازه خطا كردهاند. همانطور كه ميبينيم امروز ديگر هيچ خبري از الهام چرخنده نيست.
به باور من «ارادتسالاران» اين رفتار را نه از سر تاكتيك كه با استراتژي مشخص پيش مي برند. هر از گاهي فردي پيدا مي شود كه نياز به ارتقاء داشته باشد و سوار بر آسانسور آنها مي شود. اما در اين مسير هم ناكام خواهند بود. به گذشته كه برگرديد مي بينيد حتي حاضر شدند براي چند راي بيشتر حدادعادل را اسفند 94 دركنار كلاه مخمليها بنشانند و براي مجلس راي جمع كنند. تتلو در اين استراتژي تعريف شده اولي نيست، آخري هم نخواهد بود. اما احتمالا پرسروصداترين آنهاست.
منبع: نامه نیوز
تفاوت اصلي اينجاست: آنها كه تا ديروز شجريان، شهرام ناظري و سراج را بر نمي تافتند امروز از تتلو نمادي از جوان بازگشته مي سازنند.
مثل اون جوونی که کسر خدمت میخواد و برای این خواسته خودش به عضویت .... درمیاد