تحلیل «زمان» از
یک سال پس از ریاست جمهوری احمدی نژاد
آفتاب‌‌نیوز : 
روزنامه زمان در ادامه تحليل خود آورده است: مردم ایران به او رای دادند زیرا امیدوار بودند که با فقر مبارزه خواهد کرد و شاید برای اینکه او را فردی از خودشان می دانستند. وعده هایی که اصولگرايان به مردم داده بودند مدتها پیش فراموش شده بود و مردم کوچه و بازار، به وعده های جناح چپ دل بستند.
وعده هایی مانند توزیع عادلانه درآمدها، کاهش شکاف فقیر و غنی، آموزش بهتر، استفاده درست از درآمدهای نفت و گاز کشور و البته ریشه کنی فساد.
احمدی نژاد در دوران مسئولیت خود به عنوان شهردار تهران دائما از دولت انتقاد می کرد تا آنجا که خاتمی با حضور او در جلسات کابینه مخالفت کرد.
سپس نویسنده به آغاز مسئولیت احمدی نژاد به عنوان رئیس جمهور پرداخته و می نویسد: این مرد مهربان ناگهان خود را در احاطه دوربین ها و میکروفن ها می یابد و از همان
روز رسیدگی به بحرانهای بین المللی را شروع می کند.
موضوعاتی مانند اسرائیل، هولوکاست، توسعه هسته ای، استفاده از اهرم نفت و پافشاری بر فعالیت های هسته ای ایران از جمله مهمترین مسائل مطرح شده در این نخستین سال ریاست جمهوری او بودند.
به این ترتیب سیاست خارجی به عنوان اولویت اصلی فعالیت های احمدی نژاد به وی تحمیل شد، اما اشتباهات صورت گرفته در سیاست های اجتماعی و اقتصادی باعث ضربه زدن به احمدی نژاد شد که وعده کابینه 70 میلیونی را مطرح کرده بود.
تقریبا هیچ کس شک ندارد که احمدی نژاد در عمل کردن به وعده های خود برای بالا بردن سطح زندگی مردم نتوانسته چندان موفق باشد ، در حالی که درآمدهای نفتی افزایش یافته و بدهی های خارجی هم در سال گذشته 6/7 درصد کاهش داشته است.
بنا به اعلام بانک مرکزی ایران، نرخ رسمی تورم در سال 2005، به 1/12 درصد رسید. این در حالی است که ناظران مستقل معتقدند شاخص قیمت برای مصرف کننده ها دو برابر این میزان بوده است.
نویسنده می افزاید: با وجود 34 درصد رشد در صندوق ذخیره ارزی به مدد افزایش درآمدهای نفتی، انتظار می رفت که بهبودی در وضعیت اقتصادی اتفاق بیفتد ولی در طی این یک سال نتیجه کاملا بر عکس بود.
علاوه بر این به دلیل افزایش تنش ایران با غرب، سرمایه گذاری های خارجی که پیش از این نیز چندان زیاد نبود، باز هم کاهش یافت. در این یک سال تصدی احمدی نژاد، وضعیت بیکاری هم بهبودی نداشت.
نرخ کلی بیکاری در کشور 11 درصد اعلام شده که نسبت به 25 درصد در سال 1999 کاهش داشته است ولی نرخ بیکاری در گروه سنی 29 – 15 سال که برای دولت بسیار حیاتی است همچنان در رقم 50 درصد باقی مانده است.
نویسنده در پایان معتقد است اگر احمدی نژاد در نخستین سال ریاست جمهوری خود در توزیع عادلانه درآمدها بین مردم موفق تر عمل می کرد، می توانست برای خود حمایت و محبوبیت ایجاد کند، در حالی که او با تاکید بر فعالیت های هسته ای ایران، در این حوزه ها موفق عمل نکرد. اکنون باید دید که در ادامه دوران مسئولیتش چه راهی را در پیش خواهد گرفت.
روزنامه زمان در ادامه تحليل خود آورده است: مردم ایران به او رای دادند زیرا امیدوار بودند که با فقر مبارزه خواهد کرد و شاید برای اینکه او را فردی از خودشان می دانستند. وعده هایی که اصولگرايان به مردم داده بودند مدتها پیش فراموش شده بود و مردم کوچه و بازار، به وعده های جناح چپ دل بستند.
وعده هایی مانند توزیع عادلانه درآمدها، کاهش شکاف فقیر و غنی، آموزش بهتر، استفاده درست از درآمدهای نفت و گاز کشور و البته ریشه کنی فساد.
احمدی نژاد در دوران مسئولیت خود به عنوان شهردار تهران دائما از دولت انتقاد می کرد تا آنجا که خاتمی با حضور او در جلسات کابینه مخالفت کرد.
سپس نویسنده به آغاز مسئولیت احمدی نژاد به عنوان رئیس جمهور پرداخته و می نویسد: این مرد مهربان ناگهان خود را در احاطه دوربین ها و میکروفن ها می یابد و از همان
روز رسیدگی به بحرانهای بین المللی را شروع می کند.
موضوعاتی مانند اسرائیل، هولوکاست، توسعه هسته ای، استفاده از اهرم نفت و پافشاری بر فعالیت های هسته ای ایران از جمله مهمترین مسائل مطرح شده در این نخستین سال ریاست جمهوری او بودند.
به این ترتیب سیاست خارجی به عنوان اولویت اصلی فعالیت های احمدی نژاد به وی تحمیل شد، اما اشتباهات صورت گرفته در سیاست های اجتماعی و اقتصادی باعث ضربه زدن به احمدی نژاد شد که وعده کابینه 70 میلیونی را مطرح کرده بود.
تقریبا هیچ کس شک ندارد که احمدی نژاد در عمل کردن به وعده های خود برای بالا بردن سطح زندگی مردم نتوانسته چندان موفق باشد ، در حالی که درآمدهای نفتی افزایش یافته و بدهی های خارجی هم در سال گذشته 6/7 درصد کاهش داشته است.
بنا به اعلام بانک مرکزی ایران، نرخ رسمی تورم در سال 2005، به 1/12 درصد رسید. این در حالی است که ناظران مستقل معتقدند شاخص قیمت برای مصرف کننده ها دو برابر این میزان بوده است.
نویسنده می افزاید: با وجود 34 درصد رشد در صندوق ذخیره ارزی به مدد افزایش درآمدهای نفتی، انتظار می رفت که بهبودی در وضعیت اقتصادی اتفاق بیفتد ولی در طی این یک سال نتیجه کاملا بر عکس بود.
علاوه بر این به دلیل افزایش تنش ایران با غرب، سرمایه گذاری های خارجی که پیش از این نیز چندان زیاد نبود، باز هم کاهش یافت. در این یک سال تصدی احمدی نژاد، وضعیت بیکاری هم بهبودی نداشت.
نرخ کلی بیکاری در کشور 11 درصد اعلام شده که نسبت به 25 درصد در سال 1999 کاهش داشته است ولی نرخ بیکاری در گروه سنی 29 – 15 سال که برای دولت بسیار حیاتی است همچنان در رقم 50 درصد باقی مانده است.
نویسنده در پایان معتقد است اگر احمدی نژاد در نخستین سال ریاست جمهوری خود در توزیع عادلانه درآمدها بین مردم موفق تر عمل می کرد، می توانست برای خود حمایت و محبوبیت ایجاد کند، در حالی که او با تاکید بر فعالیت های هسته ای ایران، در این حوزه ها موفق عمل نکرد. اکنون باید دید که در ادامه دوران مسئولیتش چه راهی را در پیش خواهد گرفت.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه خبرهای مرتبط
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید