آیا دومین کشور فقیر جهان می‌تواند به قدرتی در عرصه فوتبال تبدیل شود؟
از منطقه جنوب شرقی آفریقا تنها موفقیت در جام ملت‌های آفریقا از آن زامبیا در سال ۲۰۱۲ میلادی بود و اوگاندا نیز در سال ۱۹۷۸ میلادی خوش درخشید. «مالاوی» نیز استثنا نیست این تیم تنها دوبار موفق شده در جام ملت‌های آفریقا خود را نشان دهد و در رتبه‌بندی جهانی فیفا ۱۲۶ کشور از ۲۰۶ کشور بوده است. با این حال، مالاوی دارای استعداد‌های فراوانی است: ۴۴ درصد از جمعیت ۱۸ میلیونی آن کشور را زیر ۱۴ ساله‌ها تشکیل می دهند.
آفتابنیوز :
سرویس ورزشی- آمار دروغ نمی‌گویند. هیچ تیمی از جنوب شرقی آفریقا در جام جهانی فوتبال بازی نکرده است. زمانی که نوبت به فوتبال قاره‌ای می‌رسد آفریقا پادشاه محسوب می‌شود.
به گزارش آفتابنیوز، آفریقای جنوبی یک جام جهانی را میزبانی کرده است در حالی که کشورهای شمال آفریقا هر یک فرصت‌هایی دارند مصر، مراکش و تونس همگی در جام جهانی روسیه ۲۰۱۸ فرصت نشان دادن خود را داشته‌اند. از منطقه جنوب شرقی آفریقا تنها موفقیت در جام ملت‌های آفریقا از آن زامبیا در سال ۲۰۱۲ میلادی بود و اوگاندا نیز در سال ۱۹۷۸ میلادی خوش درخشید. «مالاوی» نیز استثنا نیست این تیم تنها دوبار موفق شده در جام ملت‌های آفریقا خود را نشان دهد و در رتبه‌بندی جهانی فیفا ۱۲۶ کشور از ۲۰۶ کشور بوده است. با این حال، مالاوی دارای استعداد‌های فراوانی است: ۴۴ درصد از جمعیت ۱۸ میلیونی آن کشور را زیر ۱۴ ساله‌ها تشکیل می دهند.
کشورهای‌های دیگر در غرب آفریقا راه‌های دسترسی به امکانات و فرصت‌های بین‌المللی را پیدا کرده‌اند و بسیاری از بازیکنان این منطقه در باشگاه‌های اروپایی بازی می‌کنند.
شبکه خبری «سی ان ان» با اشاره به این که براساس آمار بانک جهانی در سال ۲۰۱۶ میلادی مالاوی به عنوان دومین کشور فقیر جهان شناخته شده است، می‌نویسد: «این کشور درآمد سرانه پایینی دارد و به شدت به بخش کشاورزی خود وابسته است و در معرض خشکسالی و سیل قرار دارد. فوتبال مانند بسیاری از جوامع در جهان ابزاری برای فرار از فقر برای مردمان آنجاست. در سال ۲۰۱۴ میلادی، «جورج مگوایر» بریتانیایی و «الکس اسکات» اکادمی فوتبال Chigoli را به عنوان یک سازمان غیر انتفاعی در لیلونگوه پایتخت مالاوی تاسیس کردند. در این باشگاه بر روی استعداد‌های ۸ تا ۱۰ ساله سرمایه‌گذاری می‌شود و از دختران و پسران مالاویایی که استعداد فوتبال دارند دعوت شده تا به آنجا بروند. با این حال، دسترسی به مربی‌های شایسته و فراهم‌شدن امکان تجربه بازی‌های رقایتی هنوز هم در آن کشور دشوار است.
یکی از نوجوانانی که عضو این باشگاه فوتبال است می‌گوید که پدرش کشته شده است و در درگیری‌های کنگو او را از دست داده و سپس خود و خانواده‌اش به اردوگاه پناهجویان رسیدند. او می‌گوید همیشه فوتبال بازی می‌کرد. کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان در نهایت با مشاهده استعداد او موافقت کرد تا از اردوگاه خارج شود. او سه روز در هفته آموزش می‌بیند.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه خبرهای مرتبط
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید