سوخت و ساز بدن در روزه‌داری
رئیس گروه تغذیه معاونت بهداشتی استان قم در خصوص سوخت و ساز بدن در زمان روزه داری عنوان کرد: در پایان ماه مبارک رمضان افرادی که به نکات تغذیه‌ای توجه نمی کنند، به اضافه وزن مبتلا می‌شوند؛ این افراد ممکن است که از فواید معنوی این ماه بهره‌ی کافی برده باشند، اما خود را از بهره های جسمی این ماه محروم کرده‌اند.
آفتاب‌‌نیوز :
علی اکبر حق‌ویسی عنوان کرد: در دو دهه‌ی اخیر مطالعات متعددی روی کم غذایی و یا بی‌غذایی (Fasting) صورت گرفته و اثرات آن در سوخت و ساز بدن بررسی شده است.
وی افزود: البته ذکر این نکته ضروری است که روزه داری اسلامی با انگیزه ی طاعت و بندگی خدا و اطاعت امر او و در کمال نشاط و آمادگی روحی صورت می گیرد، در حالی که Fasting غالباً در شرایط خاص روحی، روانی و محیطی اتفاق می افتد و لذا نمی توان نتایج این دو را یکسان فرض نمود و به یافته های مربوط به کم غذایی و یا بی غذایی برای بررسی تغییرات در روزه داری اسلامی استناد کرد.
رئیس گروه تغذیه معاونت بهداشتی استان قم تصریح کرد: در روزه داری اسلامی، انسان در فاصله‌ی افطار تا سحر این امکان را دارد تا با انتخاب غذای مناسب و آشامیدن آب و مایعات، به نیازهای اساسی بدن پاسخ درست و کافی بدهد، در حالیکه در Fasting غالباً این وضعیت وجود ندارد؛ همچنین در برخی از ادیان گذشته روزه داری حدود 24 ساعت طول می کشید، اما روزه داری در اسلام حتی در بلندترین روزهای سال حدود 17 ساعت طول می کشد.
وی ادامه داد: یکی از وظایف اصلی مواد غذایی دریافتی، تامین انرژی مورد نیاز سلول های بدن است؛ کربوهیدرات ها، چربیها و پروتئین ها همگی می توانند در بدن انرژی تولید کنند، اما تولید انرژی مورد نیاز بدن وظیفه ی اصلی کربوهیدرات ها و یکی از وظایف چربی هاست؛ پروتئین ها به دلیل نقش ساختاری خود در بدن، مناسب تولید انرژی نیستند و به عنوان یک منبع گران انرژی از آن یاد می شود.
رئیس گروه تغذیه معاونت بهداشتی استان قم گفت: در گرسنگی های طولانی و پس از تخلیه ی منابع کربوهیدرات و چربی، چون سلول مغز و سیستم عصبی فقط از گلوکز( ساده ترین شکل کربوهیدرات) برای تولید انرژی استفاده می کنند، به ناچار برای تامین گلوکز مورد نیاز، به سمتی می روند که پروتئین های موجود در بدن و بخصوص ماهیچه ها تجزیه شده و سبب تحلیل ماهیچه ها می شوند.
حق ویسی بیان کرد: در حقیقت، وظیفه اصلی یک برنامه غذایی صحیح در ماه مبارک رمضان که در آن گرسنگی طولانی مدت وجود دارد، ممانعت و یا به حداقل رساندن بروز این حالت و تجزیه نشدن بافت ماهیچه ای است.
وی گفت: در برخی از منابع توصیه شده است که در ماه مبارک رمضان، افرادی که اضافه وزن دارند، بهتر است میزان دریافت مواد غذایی را نسبت به سایر ایام 20% کاهش دهند، که در این صورت پیروی از یک برنامه ی غذایی صحیح وکنترل شده، با سوزاندن و حذف چربی های اضافه در بدن، سبب کاهش وزن و در نهایت سبب بالا بردن سطح سلامت فرد و جامعه می شود؛ چرا که چاقی و اضافه وزن، منشا اصلی بسیاری از بیماری های متابولیک و غیرواگیر است که مرگ ومیر بالایی را به خود اختصاص می دهد و این خود از فواید و تاثیرات مهم روزه داری در کنترل بیماری هاست.
این کارشناس تغذیه افزود: سایر افراد که اضافه وزن ندارند، می توانند سطح دریافت انرژی روزانه ی خود را ماه رمضان مانند سایر ایام حفظ نمایند، که در این صورت در پایان ماه رمضان تغییر محسوسی در وزن آن ها ایجاد نمی شود؛ در کل می توان گفت که افزایش یا کاهش وزن افراد در پایان ماه مبارک، به عوامل مختلفی مانند وضعیت اضافه وزن و چاقی فرد قبل از ورود به ماه رمضان، نحوه ی تغذیه فرد در این ایام و وضعیت فعالیت های بدنی او در طول ماه بستگی دارد.
وی افزود: به همین دلیل، در پایان ماه مبارک رمضان افرادی که به نکات توجه نمی کنند، به اضافه وزن مبتلا می‌شوند؛ این افراد ممکن است که از فواید معنوی این ماه بهره ی کافی برده باشند، اما خود را از بهره های جسمی این ماه محروم نموده اند.
حق ویسی در خصوص فواید روزه‌داری، عنوان کرد: روزه‌داری در ماه مبارک رمضان علاوه بر فوایدی که برای جسم و بدن انسان دارد، عامل تقویت اراده، آموزش دهنده ی قناعت، عامل نظم و انضباط، عامل بازدارنده از گناه و کنترل شهوت، عامل صبر واستقامت، عامل درک رنج و آلام گرسنگان و عامل ترغیب به عبادت است.
منبع: ایسنا
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید