آفتابنیوز : سرویس بین الملل- صدر که روزگاری در ایران زندگی میکرد، حال مخالف حضور نیروهای طرفدار ایران در عراق و استقلال عمل آنان شده است.
به گزارش آفتابنیوز، روزنامه «نیویورک تایمز» مینویسد: عراقیها خاطرات روزهای سیاه در بغداد را به یاد می آورند؛ زمانی که خشونت فرقهای به راه افتاد و پس از سقوط صدام عدهای خواستار پاکسازی جامعه بودند. این روزنامه با این ادعا که "بسیاری از این کشتارهای دستهجمعی در پایتخت عراق توسط طرفداران مقتدی صدر صورت میگرفتند"، افزود: روحانیای که علیه امریکاییها خطبههای آتشن ایراد میکرد و وظیفه نیروهایش می دانست که به نیروهای آمریکایی نیز حمله کنند. صدر در گذشته روابط نزدیکی با تهران داشت. او مشتاق بود که حضور نیروهای ایرانی جایگزین حضور امریکاییها شود و ایران در شکلدهی به آینده آن کشور نقش مهمی داشته باشد. در حال حاضر او که حضور امریکاییها را بزرگترین تهدید برای صلح و ثبات عراق می داند در انتخابات این ماه به شکل شگفتآوری پیروز شده است. او به عنوان سیاستمداری پوپولیست با شعار مبارزه علیه فساد مالی وارد کارزار انتخاباتی شده است. او اکنون میگوید اول عراق و شعار میدهد که باید از تقسیمبندیهای فرقهای دوری کرد. نتایج حاصل از انتخابات به نفع تهران و واشنگتن نیست. به نظر می رسد در پشت صحنه بازی پیچیدهای در جریان باشد. بلوک صدر ۵۴ کرسی کسب کرده است؛ بیشتر از هر گروه و حزب دیگری اما هنوز هم نمیتواند در پارلمان عراق با ۳۲۹ کرسی اکثریت را از آن خود کند.
این روزنامه در ادامه می نویسد: «صدر خود را نامزد نکرده بود اما در فرایند انتخاب نخست وزیر نقش مهمی خواهد داشت. او نقد اصلیاش علیه «حیدر العبادی» نخست وزیر فعلی عراق بود که مدافع آمریکا در مبارزه با داعش بوده است. از فهرست شرکای احتمالی صدر، تمام بلوکها و چهرههای نزدیک به ایران حذف شدهاند. البته هیچ تضمینی وجود ندارد که ائتلاف تحت رهبری بلوک صدر پرقدرت باشد. ائتلاف صدر برای اصلاحات، اتحاد غیرمنتظرهای میان شیعیان است که پایگاهشان در میان طبقه کارگر است و با نمایندگان آن طبقه از جمله حزب کمونیست عراق. همچنین لیبرالها و رهبران تجاری سنی نیز در این ائتلاف حضور دارند تا بحران اقتصادی عراق را حل کنند. آنانی که به به ائتلاف پیوستند برایشان مهم بود که شاهد گذار صدر از یک روحانی شیعه به وطنپرستی عراقی بودند. اکنون صدر با کمک چپها و سکولارها در انتخابات پیروز شده است.»
«رائد فهمی» رهبر حزب کمونیست عراق که بخشی از ائتلاف صدر است میگوید: «اجازه دهید صادق باشم در ابتدا دغدغه و سوء ظن زیادی داشتیم اما اکنون با صدای بلند میگوییم که او مقتدی صدر سابق نیست».
«نیویورک تایمز» در ادامه می افزاید: «صدر در مصاحبهای پیش از انتخابات گفت که اسلامگرایان آزمایش خود را در سیاست پس داده و ناکام بوده اند. پس راه دیگری را باید انتخاب کرد و از طریق تکنوکراتهای مستقل یا اسلامگرا یا سکولار یا هر کسی که برای کار شایستهترین باشد، باید زمام امور را در دست گیرد و به وزارتخانهها برود. ما باید این گزینه را امتحان کنیم. به نظر میرسد اکنون او روحیه ضدامریکایی خود را حفظ کرده و به موازات مخالف حضور ایران در عراق است. این موضوع به نفع عربستان سعودی است. دیپلماتهای چند کشور غربی نیز با صدر دیدار داشتهاند. در این میان جمعیت گستردهتر سنیها با احتیاط به صدر نگاه میکنند و نگران هستند. بسیاری از آنان رای خود را به بلوک حیدر عبادی دادند».
«نیویورک تایمز» نوشته است: «اولین باری که عراقیها نام مقتدی صدر را شنیدند پس از کنترل امریکا بر بغداد در سال ۲۰۰۳ میلادی بود. صدر به عنوان «رابین هود» ظاهر شد و به نیروهایش دستور توزیغ غذا در بین فقرا و دفاع از شیعیان در برابر «تجاوز آمریکا» را داد. در آن زمان اما طرفداران او خشونتهایی را نیز علیه سنیها اعمال کردند. واکنشها به صدر و یارانش به قدری شدید بود که صدر در سال ۲۰۰۷ میلادی تصمیم به ترک ایران گرفت. نوری مالکی نخستوزیر وقت به ارتش عراق دستور برخورد با شبهنظامیان طرفدار صدر را داد. این ضربه دیگری بر صدر بود. او به شبهنظامیاناش دستور داد تا دست از عملیات مسلحانه بردارند. پس از ظهور داعش او بار دیگر شبهنظامیاناش را به خط مقدم جبهه نبرد فرستادٰ این بار اما در کنار نیروهای امنیتی عراق و امریکاییها برای مبارزه با داعش. او همچنین توجهاش را به مشکلات اقتصادی مردم و تظاهرات سازماندهی شده توسط چپها و سکولارها معطوف کرد؛ تظاهرات کارمندان و بازنشستگان در اعتراض به نابرابری اقتصادی و فقدان برق و مراقبت های بهداشتی. صدر روابط نزدیکی با این افراد برقرار کرد و گفت که صدای فقرا است. او در دو سال گذشته با کمونیستها، روشنفکران و فعالان جامعه مدنی دیدار داشته است».
خبرگزاری «آسوشیتدپرس» نیز با انتشار گزارشی مینویسد: صدر میگوید حکومت عراق باید توسط عراقیها تشکیل شود و در راستای منافع عراقیها باشد نه قدرت های خارجی.
این خبرگزاری مینویسد: «به نظر میرسد در درون شیعیان عراقی یکدستی حاکم نیست و جنبشهای مستقل ظهور کردهاند. همچنین اکنون منافع ایران در معرض خطر قرار گرفته است و احتمالا پستهای وزارت خارجه، پلیس و نیروهای نظامی و امنیتی به افرادی میرسند که حامی ایران نیستند.»
این خبرگزاری در ادامه مینویسد: «رابطه صدر با ایران پیچیده است. اگرچه او ارتباطات گستردهای با رهبران سیاسی و مذهبی ایران برقرار کرده است اما در سالهای اخیر، از حضور جریانهای شبه نظامی مورد حمایت ایران در عراق انتقاد کرده است. در حالی که خود گروهی شبه نظامی موسوم به «ارتش صلح» را در سامرا، شمال بغداد تشکیل داده بود. شورشیان عضو آن گروه پیشتر علیه نیروها امریکایی اقدام نظامی انجام می دادند. صدر گفته که شبه نظامیان مورد حمایت ایران باید جذب و ادغام در نیروهای امنیتی عراقی شوند. همچنین، دیداردهای اخیر صدر با مقامهای سعودی و اماراتی برای ایران غیرقابل تحمل است. صدر در ماه آگوست با ولیعهد عربستان سعودی و مقامهای ارشد ابوظبی دیدار داشت. روزنامه کیهان در ایران مدعی شد که صدر عامل سعودیها شده است. البته بعید است که صدر بتواند یک دولت ائتلافی قوی را بدون حضور گروههای سیاسی مورد حمایت ایران تشکیل دهد».
دوستان به هيچيك ازآقايان عراقي نميتوان اعتمادكرد