رازهای موفقیت رافائل نادال چیست؟

جان مک‌انرو‌آمریکایی، از بزرگان تاریخ تنیس می‌گوید: "اگر کسی بگوید که شکست دادن نادال در اوپن فرانسه، سخت‌ترین کار ممکن در تنیس یا حتی کل جهان ورزش است، من قبول می‌کنم."

آفتاب‌‌نیوز :

از جذابیت‌های ورزش این است که شما وقتی تلویزیون را روشن می‌کنید یا به ورزشگاه می‌روید، احتمالاً از نتیجه آن مسابقه بی‌خبر هستید. اما در سیزده سال گذشته در دنیای ورزش یک اتفاق دارد تبدیل به قطعیت می‌شود و آن قهرمانی‌های رافائل نادال در رقابت‌های اوپن فرانسه، رولان گاروس، است.

رافائل نادال اولین بار سیزده سال پیش، به عنوان یک جوان مستعد، در مسابقات تنیس آزاد فرانسه شرکت کرد و تا امروز ده بار در بخش انفرادی این تورنمنت، قهرمان شده؛ رکوردی که تاکنون در مسابقات گرنداسلم تنیس، برای هیچ تنیس‌باز مرد دیگری تکرار نشده است.

از شروع مسابقات امسال هم، به نظر بسیاری از کارشناسان، هیچ تنیس‌باز دیگری به غیر از او، شایسته قهرمانی در رقابت‌های امسال در پاریس نبوده است. به‌ راستی اما چه خصوصیتی موجب شده که رافا در زمین‌های خاک رُس، تا این حد ماهرانه و موفق بازی کند و چه خصوصیاتی باعث شده که به او لقب سلطان خاک رُس تنیس بدهند؟

فورهندهای بی‌رحم و تحرک زیاد

رافائل نادال دو بازی پیش از فینال، در مسابقه با دیه‌گو شوارتزمن آرژانتینی، سِت اول را واگذار کرد تا نوار پیروزی‌هایش در سی و هفت سِت متوالی قطع شود. این تنیس‌باز اسپانیایی امیدوار بود رکورد بیون بورگ افسانه‌ای، یعنی پیروزی در ۴۱ سِت پیاپی در رولان گاروس را بشکند که این آرزو بر باد رفت. بیون بورگ، تنیس‌بازی بود که طی سال‌های ۱۹۷۴ تا ۱۹۸۱ موفق شد شش بار در اوپن فرانسه اول شود. این رکورد اما شش سال پیش توسط نادال شکسته شد. جان مک‌اِنرو، کارشناس تنیس، در این مورد می‌گوید: "من در آن سال‌ها بازی می‌کردم و آن موقع به نظرم، بیون بورگ، بزرگ‌ترین تنیس‌باز تاریخ بود، ولی حالا نادال با این موفقیت‌های تمام‌نشدنی بر قهرمانی مثل بورگ هم سایه انداخته است."

به نظر کارشناسان تنیس، سلاح اصلی نادال، ضربات قدرتمند فورهندش است. ضرباتی که آنها را مثل شلاق، با بی‌رحمی می‌نوازد. این ضربات مدت‌هاست به بارزترین ویژگی‌‌اش تبدیل شده است. در دو هفته اول رولان گاروس، او دوازده درصد امتیازاتش را با اتکا بر همین ضربات مهلک ثبت کرد که از این نظر از سایر تنیس‌بازان، برتر بود.

مایکل چانگ آمریکایی که یک‌ بار در سال ۱۹۸۹ در اوپن فرانسه قهرمان شده، می‌گوید ضربات سنگین فورهند، در کنار جابه‌جایی‌های هوشمندانه و آمادگی بدنی بالا، باعث شده که نادال سی و دو ساله تا به این حد موفق باشد: "توانایی رافا در زدن پیاپی فورهندهای سنگین و دویدن زیاد روی خاک، حیرت‌انگیز است. می‌داند که چطور با زاویه‌‌ای که به ضرباتش می‌زند، جریان بازی را طوری پیش ببرد که بر بازی سوار شود و حریف را در زمین مسابقه، در موقعیت‌های نامناسبی قرار دهد. ضمناً با این که نادال در بیشتر وقت‌ها خیلی تهاجمی بازی می‌کند، اما می‌‌داند کی صبر کند و باحوصله بازی کند."

بازی با دست‌ چپ، یک امتیاز بزرگ

مایکل چانگ ۴۶ ساله که خود تجربه یک قهرمانی گرنداسلم تنیس را دارد، معتقد است که بازی با دستِ چپ، برتری قابل‌توجه‌ای به رافائل نادال، مرد شماره یک تنیس جهان، داده: " مطمئن نیستم اگر رافا راست‌دست بود، به خوبی الان می‌توانست بازی کند. وقتی تنیس‌بازی با دست چپ بازی می‌کند، پیچش توپ‌هایش، جور دیگری است. جهت و مسیر فورهندهای نادال، کاملاً با فورهندهایی که یک راست‌دست می‌زند، فرق دارد و حریف را در موقعیت‌های متفاوت می‌گذارد."

سرویس‌های دوم ویران‌کننده

تنیس‌بازها وقتی سرویس اول را از دست می‌دهند، از ترس این که سرویس دوم را خراب نکنند، آن را نسبتاً آرام‌تر می‌زنند. در واقع، سرویس‌های دوم نسبت به سرویس‌های اول، آهسته‌تر است و تنیس‌بازها با کنترل بیشتر و ریسک کمتر، از سرویس‌های دوم‌ خود استفاده می‌کنند. این قاعده اما درباره رافائل نادال، فاتح شانزده گرنداسلم، کاربرد ندارد.

اِمی لاندی، خبرنگار تنیس، در این مورد تحقیق کرده و می‌گوید نادال، حتی موقع نواختن سرویس‌های دوم هم به فکر درهم کوبیدن رقباست: "این که یک تنیس‌باز بتواند در نیمی از سرویس‌های دومش، موفق باشد و امتیاز بگیرد، یک آمار خوب است، اما در یک سال گذشته تا پیش از شروع اوپن فرانسه، این آمار برای رافا نادال، ۶۶ درصد بود که یک عملکرد فوق‌العاده به نظر می‌رسد." در این زمینه البته استن واورینکا سوئیسی و برنا چوریچ کروات هم با رکوردی نزدیک به شصت درصد، نزدیک‌ترین افراد به رافا نادال هستند.

تخصص در زمین‌های خاک

زمین‌های خاک رُس، زمین اصلی تنیس‌بازان اسپانیایی است. این زمین‌های تنیس حتی در بیشتر روستاهای اسپانیا هم وجود دارند. بنابراین عجیب نیست که رافائل نادال مثل بسیاری دیگر از تنیس‌بازان هموطنش در این زمین‌ها موفق‌ است. موفقیت‌های نادال البته نسبت به آنها بسیار بیشتر و طولانی‌تر بوده. به غیر از او، چهار تنیس‌باز اسپانیایی دیگر هم موفق به قهرمانی در رولان گاروس شده‌اند و در کل نمایندگان این کشور، پانزده بار در بخش انفرادی مردان، قهرمان این رقابت‌ها شده‌اند.

خود رافائل نادال، از چهار سالگی در زمین‌های خاکی شروع به بازی تنیس کرد و عمویش، تونی، اولین و طولانی‌ترین مربی حرفه‌ای‌اش بود. در شهر چهل هزار نفری ماناکور در مایورکا، که نادال در آنجا بزرگ شد، شش یا هفت زمین استاندارد تنیس وجود داشت.

در اسپانیا که بیشتر سال هوا گرم و آفتابی است، همیشه وقت برای تمرین و بازی زیاد است. در عین حال، خصوصیت بازی روی زمین‌های خاکی، این است که سرعت توپ نسبت به چمن و"هارد کورت" کمتر است و توپ‌ موقع برخورد با زمین ارتفاع بیشتری می‌گیرد. این ویژگی به تنیس‌باز کمک می‌کند که توپ را دقیق‌تر و محکم‌تر بزند. برای همین رافا در تورنمنت‌هایی مثل مونت‌کارلو، بارسلون و همین طور رولان گاروس، که بازی‌ها در آب و هوای بسیار گرمی برگزار می‌شود، امکان موفقیت بیشتری دارد. در این مواقع، رافائل نادال با ضرباتی محکم که توپ هنگام برخورد با زمین، ارتفاع زیادی می‌گیرد، هر حریفی را به راحتی شکست می‌دهد.

منبع: بی بی سی

گزارش خطا

لینک کوتاه: https://aftabnews.ir/002DOb