واکنش گسترده رسانه‌های منطقه به پذیرش آتش‌بس از سوی اسرائیل و استعفای لیبرمن
چرا بنیامین نتانیاهو آتش‌بس با حماس را پذیرفت؟ دولت نتانیاهو در حال فروپاشی است؟
آی 24:استعفای لیبرمن از وزارت دفاع درست اما پرریسک بود. او برای نجات حیات سیاسی خود استعفا داد/ القدس العربی: نتانیاهو و لیبرمن دو روی یک سکه هستند/ جروزالم پست: چرا آتش بس در غزه به ضرر محمود عباس تمام خواهد شد؟ / یودیعوت آحرونوت: نتانیاهو اجازه داد حماس برنده شود او نمی‌خواهد حماس نابود شود
آفتاب‌‌نیوز :
سرویس بین‌الملل- اکثر رسانه‌های اسرائیلی از پذیرش آتش‌بس با حماس از سوی نتانیاهو نخست وزیر آن رژیم انتقاد کرده‌اند و این رویکرد را نشانه ضعف نتانیاهو و پیروزی‌ای برای حماس قلمداد کرده‌اند.
به گزارش آفتاب‌‌نیوز؛ سایت "میدل ایست آی" اشاره می کند که نخست‌وزیر اسرائیل برای ادامه سیاست الحاق مناطق فلسطینی به اسرائیل نیازمند آرامش است نه جنگ و هیاهو از این رو آتش‌بس با حماس را در موقعیت کنونی پذیرفته است.
این سایت در ادامه می نویسد: "تسلیم در برابر تروریسم اصطلاحی بود که "آویگدور لیبرمن" وزیر دفاع مستعفی اسرائیل درباره پذیرش آتش‌بس با حماس از سوی نتانیاهو و در انتقاد از او مطرح کرد. بسیاری می‌گویند که استعفای لیبرمن با ملاحظات سیاسی بوده و با نزدیک شدن به زمان انتخابات، او می‌خواهد به عنوان فردی که تحت تسلط حماس و خواسته‌های آن سازمان در نیامده در نظر افکار عمومی اسرائیل دیده شود. لیبرمن اکنون نتانیاهو را به عنوان فرد ترسویی ترسیم کرده که از او برای استفاده در راستای اهداف خودش استفاده یا بهتر بگوییم سوءاستفاده کرد. لیبرمن در حالی از مقام خود استعفا داد که از زمان حمله اسرائیل علیه غزه در سال 2014 میلادی به این سو، "نفتالی بنت" دیگر وزیر تندروی کابینه اسرائیل تلاش کرده بود تا نتانیاهو را نخست‌وزیری فاقد شجاعت نابود کردن حماس نشان دهد. او در این قضاوت تنها نیست. روز سه شنبه صدها تظاهرکننده اسرائیلی فریاد می زدند:"بی بی (نتانیاهو) به خانه برگرد". آنان ظاهرا این ایده را پذیرفته‌اند که نتانیاهو فردی بزدل است. حتی ایهود باراک نخست‌وزیر سابق نیز گفت که نتانیاهو فردی ورشکسته است و با پذیرش آتش‌بس تحت تسلط حماس درآمد. با اوج گیری انتقاد از نتانیاهو کاربران در فیسبوک فیلمی از او را مربوط به سال 2009 میلادی منتشر می‌کردند که نتانیاهو در آن از لزوم نابودسازی حماس می‌گفت".
میدل ایست آی اما در ادامه اشاره می‌کند که نتانیاهو یک ایدئولوگ است و در این‌باره می‌نویسد: "او ایدئولوگ سرزمین اسرائیل است. از سال 1996 تا زمان بازگشت دوباره به قدرت در سال 2009 میلادی، او تصمیم گرفته از ایجاد یک دولت مستقل فلسطینی بین رود اردن و دریای مدیترانه جلوگیری کند. او این را ماموریتی تاریخی می‌داند که از پدر مورخ صهیونیست‌اش به ارث برده است. در این دیدگاه در سرزمین اسرائیل تنها حاکمیت باید حاکمیت یهودی‌ها باشد. با این حال، او فرد متعصبی نیست و واقعیت‌ها را می‌بیند. او می‌داند که جامعه بین‌المللی لغو توافقنامه اسلو را در کنار انحلال پارلمان فلسطین و انزوای کرانه باختری نخواهد پذیرفت. حتی ترامپ نیز که بیشترین حمایت را از نتانیاهو کرده است نمی‌تواند نابودی حکومت فلسطینی را بپذیرد. از این‌رو نتانیاهو نیازمند خرید زمان است. او از سویی می‌خواهد وارد پروسه سیاسی مذاکره شود و از سوی دیگر برای ساخت شهرک‌نشین‌های یهودی زمان بیشتری بخرد. او امیدوار است با این روند، تا سه دهه آینده گزینه دیگری غیر از اسرائیل وجود نداشته باشد. نتانیاهو برای انجام این پروژه نیاز به آرامش دارد. در نتیجه، پذیرش آتش‌بس با حماس را باید در این چارچوب نگه کرد. از دید او نمایش قدرت مهمتر از اصول است. از همین روست که او همواره از حمله تمام‌عیار علیه حماس خودداری کرده است. او چند روز پیش در جمع اعضای حزب لیکود گفت که کشورهای دیگر به قدرت شماست که احترام می‌گذارند نه به اصول. او می‌داند در صورت بروز جنگ و جانباختن هزاران فلسطینی توجه افکار عمومی بین المللی به این موضوع جلب می‌شود و این به ضرر اسرائیل خواهد بود. از سوی دیگر، نتانیاهو بر این باور است که حفظ حماس در غزه یک دارایی استراتژیک است. او همواره می‌خواهد شکاف میان فتح و حماس باقی بماند تا فلسطینیان به آرزوی خود یعنی تشکیل یک حکومت فلسطینی واحد دست نیابند. اگر غزه حکومت خود را داشته باشد از دید نتانیاهو این ضربه‌ای بزرگ بر محمود عباس رییس تشکیلات خودگردان فلسطین خواهد بود و ایده ایجاد یک دولت مستقل فلسطینی تحقق نخواهد یافت".
این سایت در ادامه می‌نویسد: "حماس اما در این میان با حملات خود نشان داده که به راحتی می‌تواند زندگی روزمره را در مناطق وسیعی از اسرائیل مختل کند. قابلیت‌های نظامی آن گروه بهبود خواهند یافت و در آینده حتی برای اسرائیل خطرناک‌تر می‌شوند؛ شاید نه مانند حزب الله اما در سطح قابل توجهی این موضوع روی خواهد داد. حماس به خوبی معضل نتانیاهو را درک می‌کند و می‌داند که نتانیاهو نمی‌خواهد آن گروه کاملا نابود شود. در نتیجه، حماس می‌تواند صدها موشک را به سوی اسرائیل مستقر کند و خواسته خود را برای آتش‌بس بر نتانیاهو تحمیل کند. اکنون حماس می‌تواند ادعای پیروزی کند".
شبکه خبری "آی 24" نزدیک به اسرائیل اما با اشاره به استعفای "آویگدور لیبرمن"، وزیر دفاع اسرائیل در اعتراض به تصمیم نتانیاهو برای پذیرش آتش‌بس با حماس در غزه می‌نویسد: "این تصمیمی درست هر چند پرریسک بود. لیبرمن این تصمیم را برای نجات حیات سیاسی خود اتخاذ کرد. لیبرمن با توجه به نتایج نظرسنجی‌ها متوجه شد اگر اکنون انتخابات برگزار شود حزب "خانه یهودی" که او از اعضای ارشد آن است تنها 4 یا 5 کرسی را بدست می‌آورد. لیبرمن اکنون استعفا داد تا قدرت خود را نشان دهد. او از سال 1978 میلادی که از شوروی سابق به اسرائیل مهاجرت کرد در نگاه اسرائیلی‌ها همواره یک مهاجر قلمداد می‌شد. او پس از وزیر دفاع شدن تلاش کرد تا این تصویر را تغییر داده و خود را "اسرائیلی" نشان دهد. او اما یک تصویر دیگر را از دست داد. او می‌خواست و می‌خواهد نسخه اسرائیلی از رهبری قدرتمند مانند پوتین در روسیه باشد. در حالی که گاهی اوقات لیبرمن مانند پوتین صحبت می‌کرد و تهدیدات را مطرح می‌کرد اما هرگز نمی‌توانست مانند او عمل کند. شکافی میان لفاظی‌های او و عملکردش وجود داشت. اسرائیلی‌ها از او با ریشخند می‌پرسیدند تو که قصد داشتی اسماعیل هنیه را در گور کنی چرا تا این اندازه از خود ضعف نشان دادی؟!"
روزنامه عرب زبان "القدس العربی" اما در سرمقاله خود با اشاره به استعفای لیبرمن از مقام‌اش، او را فردی با "نفرت عمیق از فلسطینیان" توصیف کرد و نوشت: "اختلافات اخیر در درون کابینه اسرائیل که ممکن است به فروپاشی دولت نتانیاهو بیانجامد این واقعیت را تغییر نمی‌دهد که این دو مرد دارای یک ماهیت هستند. لیبرمن در اولین دوره فعایت خود در فاصله سال‌های 1996 تا 1999 میلادی رییس دفتر نتانیاهو بود و نزدیک‌ترین فرد به او بوده است. او نیز مانند نتانیاهو متهم به ارتکاب فساد است. هر دوی آنان سخنان خشونت‌آمیز و نژادپرستانه‌ای را گفته‌اند. اکنون تصمیم لیبرمن برای استعفا با انگیزه‌های انتخاباتی است. او می‌خواهد از خشم شهرک‌نشینان یهودی از نتانیاهو به نفع خود در انتخابات استفاده کند".
آتش‌بس به ضرر محمود عباس؟
روزنامه اسرائیلی "جروزالم پست" اما از منظری دیگر به موضوع آتش‌بس و پیامدهای آن نگاه کرده است. این روزنامه می‌نویسد آتش بس به ضرر محمود عباس رییس تشکیلات خودگردان فلسطین و جریان فتح خواهد بود. این روزنامه اشاره می‌کند که اکنون در دیده افکار عمومی از او به عنوان فردی یاد می‌شود که می‌خواهد اهالی غزه مجازات شوند در حالی که سایر طرفین از نتانیاهو تا حماس به دنبال پایان دادن به بحران هستند.
"جروزالم پست" می‌نویسد: "حماس اکنون برای برقراری آتش‌بس در غزه جشن می‌گیرد اما محمود عباس قطعا از این وضعیت راضی نیست. او بزرگترین بازنده در تحولات نوار غزه است. نقش او کمرنگ‌تر از هر زمان دیگری شده است. در هفته‌های اخیر این مصر، قطر و سازمان ملل بودند که برای دستیابی آتش‌بس میان حماس و اسرائیل تلاش کردند و محمود عباس جایگاهی نداشت. او خشمگین و معتقد است مذاکرات مستقیم با حماس تنها موضع آن گروه را تقویت خواهد و باعث مشروعیت‌بخشیدن به حماس می‌شود. این در حالیست که او سازمان آزادیبخش فلسطین که رهبری‌اش را برعهده دازد، تنها نماینده قانونی فلسطینی‌ها می‌داند و تنها طرفی که مجاز به مذاکره با اسرائیل است او همواره تاکید کرده که حماس تنها یک سازمان سیاسی فلسطینی است که حق ندارد با اسرائیل به توافق برسد او تایید کرده که این سازمان آزادیبخش فلسطین و نه حماس بود که در سال 2014 میلادی با آتش بس به بحران در غزه پایان داد".
این روزنامه در ادامه می‌نویسد: "بزرگترین ترس او این است که حماس با آتش‌بس به اندازه‌ای تقویت شود که بتواند کنترل خود را بر نوار غزه حفظ کند و نفوذ بیشتری پیدا کند. او ناراحت است که قطری‌ها، مصری‌ها و سازمان ملل برای واسطه‌گری آتش‌بس به او مراجعه نکردند و نظرش را جویا نشدند. محمود عباس هیچ نقشی در تحولات اخیر در غزه نداشت".
این روزنامه می‌نویسد اگر عباس بخواهد تلافی کند و بودجه تشکیلات خودگردان فلسطین برای غزه را کاهش دهد مستقیما مردم غزه را مجازات کرده و از این نظر جایگاه‌اش بیش از گذشته تضعیف خواهد شد.
همین روزنامه در سرمقاله‌ای انتقادی نسبت به پذیرش آتش‌بس از سوی نتانیاهو نیز می‌نویسد: "آتش‌بس برای چه؟ واقعیت آن است که نباید اجازه داد فشار بیرونی تصمیمات در اورشلیم (بیت المقدس) را شکل دهند. نتانیاهو چرا آتش‌بس را پذیرفت؟ در غزه فلسطینیان جشن می گیرند. انان می‌گویند پس از 24 ساعت موشک‌باران پیروزی حاصل شده است و این موفقیت استقامت و مقاومت فلسطینیان در برابر بمباران اسرائیلی‌ها بوده است. اکنون در شرایط خطرناکی قرار داریم. اگر اتش‌بس نقض شود نتانیاهو و کابینه امنیتی او باید پاسخی واقعی برای مسئله غزه داشته باشند. بزرگترین شکست برای نتانیاهو آن است که ظرف مدت ده سال از نخست‌وزیری‌اش هیچ راه‌حل بلندمدتی را برای غزه پیدا نکرده است. او صرفا به دنبال ایجاد تفرقه میان تشکیلات خودگردان فلسطین و حماس و تعمیق آن بوده است. آیا اسرائیل در این وضعیت می‌تواند بهترین منافع را کسب کند؟ واقعیت آن است که نتانیاهو از فقدان استراتژی رنح می‌برد".
روزنامه اسرائیلی "یودیعوت احرونوت" نیز در یادداشتی می‌نویسد:"نتانیاهو اجازه داد تا حماس برنده شود". این روزنامه اشاره می‌کند که نتانیاهو نه تنها در روزهای اخیر بلکه طی دوران نخست‌وزیری‌اش مسئول شکست سیاست اسرائیل در قبال غزه بوده است. سیاست نتانیاهو باعث تشدید وضعیت کنونی شده است. اکنون یاران سابق‌اش متوجه ضعف او در سیاستگذاری در قبال غزه شده‌اند. نتانیاهو می‌خواهد حماس در قدرت بماند؛ چرا که بدیل‌های حماس برای او مناسب نیستند. در نتیجه، او باقی‌ماندن حماس در قدرت را ترجیح می‌دهد. او از اشغال غزه خودداری می‌کند چرا که نمی‌داند پس از آن چه اتفاقی خواهد افتاد. او با بازسازی غزه مخالف است چرا که نمی‌خواهد به عنوان مسئول نابودی غزه بر اثر حملات اسرائیل شناخته شود. او مانع از ورود حکومت خودگردان فسلطین به غزه می‌شود چرا که حکمرانی نتانیاهو با وجود روابط خصمانه و اختلاف میان فتح و حماس راحت‌تر خواهد بود".
این روزنامه همچنین در یادداشت دیگری درباره استعفای لیبرمن از مقام وزارت دفاع می‌نویسد این استعفا خبر مهمی نیست و چیزی را تغییر نخواهد داد. این روزنامه در این‌باره می‌افزاید: "لیبرمن از ابتدا هم تاثیری نفوذی در ارتش اسرائیل و بر روی فرماندهان نداشت. او فقط حرف‌های هیستریک و تحریک‌آمیز علیه غزه و حماس را بیان می‌کرد. نفوذ او در ارتش اسرائیل، سازمان، ساختار و اعضای آن بسیار ضعیف بود".
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه خبرهای مرتبط
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید