داشته‌های ابومسلم، نداشته‌های پرسپوليس
آفتاب‌‌نیوز : 
در اين موارد نفرات روى نيمكت هم می‌توانستند از سكوت به نفع تيم شان استفاده كنند و هم كارى كنند كه اين موضوع به ضرر تيم شان باشد اما در ديدار پرسپوليس - ابومسلم، نيمكت تيم مشهدى به خوبى از سكوت ورزشگاه استفاده كرد.
گذشته از شلوغ كارى‌هاى استادانه خداداد عزيزى و جوسازى او كه سرانجام به ضرر پرسپوليس و به نفع تيم اش تمام شد راهنمايى‌هاى على حنطه به خوبى مشخص بود. در اكثر زمان بازى فقط صداى مربى ابومسلم بود كه در ورزشگاه به گوش می‌رسيد. على حنطه بسيار خوب و بدون اينكه حواس بازيكنانش را پرت كند و به آنها استرس وارد كند آنها را در درون زمين هدايت می‌كرد. او در كنار زمين و با تسلطى كه به ميدان داشت بازيكنان را از وضعيت اطرافشان آگاه می‌كرد و دستور پاس يا احتياط به خاطر نزديك شدن بازيكن حريف را به بازيكنان می‌داد.
در حالى كه خداداد عزيزى به خاطر نداشتن عنوان رسمی‌سرمربيگرى توسط داور چهارم از نزديك شدن به خط زمين منع می‌شد، حنطه به خوبى در نيمه دوم تفكرات او را به بازيكنان منتقل می‌كرد. مسأله اى كه شايد بيشتر موفقيت ابومسلم در نيمه دوم به خاطر آن رقم خورد اما در طرف ديگر روى نيمكت قرمزها هيچ كس نبود كه همانند مربى ابومسلم عمل كند.
مصطفى دنيزلى ترك تبار كه به زبان فارسى نيز آشنايى ندارد در بيشتر زمان بازى ساكت در كنار زمين ايستاده بود و بيشتر حرص می‌خورد. شايد اگر يك مربى ايرانى در كنار نيمكت پرسپوليس وجود داشت همانند على حنطه بازيكنان را در درون زمين هدايت كرده و به موقع نظرات دنيزلى را به آنها منتقل می‌كرد. در مقابل تحرك نيمكت مشهدى‌ها، نيمكت پرسپوليس كاملاً ساكن و مرده به نظر می‌رسيد. دنيزلى كه در گوشه اى كز كرده و با حسرت به زمين خيره شده بود به نظر می‌رسيد اين يأس و كم تحركى نيمكت در نيمه دوم به بازيكنان نيز منتقل شده بود.
در نيمه دوم هرچقدر ابومسلمی‌ها با انگيزه بازى می‌كردند، قرمزها لحظه به لحظه بى تفاوت تر و آرام تر می‌شدند. حتى خوردن ۲ گل نيز نه نيمكت پرسپوليس و نه بازيكنان را به تلاش بيشتر ترغيب نكرد. در عوض على حنطه هر چه از نيمه می‌گذشت با انرژى بيشترى تيم اش را هدايت می‌كرد. پنجشنبه كاملاً نياز نيمكت پرسپوليس به داشتن يك مربى ايرانى حس می‌شد.
آنقدر در اين فصل مطبوعات به بد بازى كردن استقلال پرداخته اند كه به نظر می‌رسد ديگر كسى به بازيهاى ضعيف پرسپوليس فكر نمی‌كند شايد چند ديدار زيبا در ابتداى فصل و شكست استقلال در دربى مصطفى دنيزلى را بيمه كرد تا روند رو به پايين تيم اش و بد بازى كردن قرمزها زياد مورد انتقاد قرار نگيرد. در اواخر نيم فصل نيز او اقدام به اخراج حميد استيلى كرد تا ديگر دستيار ايرانى در كنارش نباشد. حالا پرسپوليس از همان جايى ضربه می‌خورد كه شايد كسى فكرش را نمی‌كرد.
در اين موارد نفرات روى نيمكت هم می‌توانستند از سكوت به نفع تيم شان استفاده كنند و هم كارى كنند كه اين موضوع به ضرر تيم شان باشد اما در ديدار پرسپوليس - ابومسلم، نيمكت تيم مشهدى به خوبى از سكوت ورزشگاه استفاده كرد. گذشته از شلوغ كارى‌هاى استادانه خداداد عزيزى و جوسازى او كه سرانجام به ضرر پرسپوليس و به نفع تيم اش تمام شد راهنمايى‌هاى على حنطه به خوبى مشخص بود. در اكثر زمان بازى فقط صداى مربى ابومسلم بود كه در ورزشگاه به گوش می‌رسيد. على حنطه بسيار خوب و بدون اينكه حواس بازيكنانش را پرت كند و به آنها استرس وارد كند آنها را در درون زمين هدايت می‌كرد. او در كنار زمين و با تسلطى كه به ميدان داشت بازيكنان را از وضعيت اطرافشان آگاه می‌كرد و دستور پاس يا احتياط به خاطر نزديك شدن بازيكن حريف را به بازيكنان می‌داد.
در حالى كه خداداد عزيزى به خاطر نداشتن عنوان رسمی‌سرمربيگرى توسط داور چهارم از نزديك شدن به خط زمين منع می‌شد، حنطه به خوبى در نيمه دوم تفكرات او را به بازيكنان منتقل می‌كرد. مسأله اى كه شايد بيشتر موفقيت ابومسلم در نيمه دوم به خاطر آن رقم خورد اما در طرف ديگر روى نيمكت قرمزها هيچ كس نبود كه همانند مربى ابومسلم عمل كند.
مصطفى دنيزلى ترك تبار كه به زبان فارسى نيز آشنايى ندارد در بيشتر زمان بازى ساكت در كنار زمين ايستاده بود و بيشتر حرص می‌خورد. شايد اگر يك مربى ايرانى در كنار نيمكت پرسپوليس وجود داشت همانند على حنطه بازيكنان را در درون زمين هدايت كرده و به موقع نظرات دنيزلى را به آنها منتقل می‌كرد. در مقابل تحرك نيمكت مشهدى‌ها، نيمكت پرسپوليس كاملاً ساكن و مرده به نظر می‌رسيد. دنيزلى كه در گوشه اى كز كرده و با حسرت به زمين خيره شده بود به نظر می‌رسيد اين يأس و كم تحركى نيمكت در نيمه دوم به بازيكنان نيز منتقل شده بود.
در نيمه دوم هرچقدر ابومسلمی‌ها با انگيزه بازى می‌كردند، قرمزها لحظه به لحظه بى تفاوت تر و آرام تر می‌شدند. حتى خوردن ۲ گل نيز نه نيمكت پرسپوليس و نه بازيكنان را به تلاش بيشتر ترغيب نكرد. در عوض على حنطه هر چه از نيمه می‌گذشت با انرژى بيشترى تيم اش را هدايت می‌كرد. پنجشنبه كاملاً نياز نيمكت پرسپوليس به داشتن يك مربى ايرانى حس می‌شد.
آنقدر در اين فصل مطبوعات به بد بازى كردن استقلال پرداخته اند كه به نظر می‌رسد ديگر كسى به بازيهاى ضعيف پرسپوليس فكر نمی‌كند شايد چند ديدار زيبا در ابتداى فصل و شكست استقلال در دربى مصطفى دنيزلى را بيمه كرد تا روند رو به پايين تيم اش و بد بازى كردن قرمزها زياد مورد انتقاد قرار نگيرد. در اواخر نيم فصل نيز او اقدام به اخراج حميد استيلى كرد تا ديگر دستيار ايرانى در كنارش نباشد. حالا پرسپوليس از همان جايى ضربه می‌خورد كه شايد كسى فكرش را نمی‌كرد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید