آفتابنیوز : از شهر کهنوج در استان کرمان تا جازموریان (زهکلوت) 130 کیلومتر و از زهکلوت به سمت کوهستان، 70 کیلومتر جادهی صعب العبور وجود دارد که روستاهای چاه ابراهیم، کنج کسور، طبق نمداد، میل فرهاد، گواه چاران، زیران، پتکی و پیر خوشاب در اطراف آن قرار دارد.
بد نیست بدانید بیش از 2000 نفر در بخش جازموریان در کپر زندگی میکنند. در زمستان و تابستان نه امنیت دارند و نه آسایش و همواره مخاطرات فراوانی آنها را تهدید میکند. نبودن جاده از زهکلوت به سمت روستاهای کوهستانی باعث شده تا بعضی بچهها بر اثر عقرب (الماس) گزیدگی و مار گزیدگی که در این منطقه فراوان است، به علت نرسیدن به نزدیکترین خانهی بهداشت جان خود را از دست بدهند.
پسر بچهای که به دلیل عدم وجود مدرسه در روستا مجبور بوده ساعتها در جادهی کوهستانی پیاده برود تا به امتحانات برسد، در روستای چاه ابراهیم تصادف میکند. متاسفانه نبودن آنتن تلفن همراه، آمبولانس و امکانات حمل و نقل باعث شد تا او جان خود را از دست بدهد. این مردم از ابتداییترین حقوق مسلم خود از قبیل جاده، حمل و نقل عمومی، آب، برق، گاز، آنتن و اینترنت، خانهی بهداشت، مسجد و مدرسه و سرباز معلم، محروم هستند.
تنها خدمت به این منطقه، رساندن برق به روستاهای کوهستانی است که به گفتهی اهالی روستاها در ماه فقط چند ساعت از برق فشار ضعیف برخوردار هستند که این در واقع هیچ محسوب میشود. استان کرمان به واسطهی وجود شرایط اقلیمی، واقع شدن در فلات مرکزی و همجواری با کویر، دارای 6/5 میلیون هکتار اراضی بیابانی است. بد نیست بدانید که از تهران تا شهر کهنوج واقع در استان کرمان، 1287 کیلومتر فاصله است. گفتن از نداشتهها و کمبودها در این منطقه، شاید به درستی حق آن را ادا نکند، به همین دلیل شاید دیدن تصاویر این منطقه شما را بیشتر در شناخت آن کمک خواهد کرد.
به نظرتان چرا هنوز روستاهایی داریم که از ابتداییترین امکانات هم محروم هستند؟ ایا تا به حال فکر کردهاید که برای کمک کردن به این روستاها سفر کنید؟
لست سکند