آفتابنیوز : او معتقد است هر عضو کابینه روحانی نزد مخالفانش کلیدواژهای برای تخریب دارد و سهم او نیز ریاستجمهوری ۱۴۰۰ است. جهرمی میگوید تاکنون نه بازجویی انجام داده است و نه در بخش شنود وزارت اطلاعات کار میکند. از همان ابتدا آذری جهرمی در سمت وزیر ارتباطات بسیار هوشمندانه عمل کرد. او در گام اول، پیگیر نارضایتی مردم نسبت به دو موضوع کمفروشی اینترنت و فیلترینگ شد. این اقدام برای وزیری که در ابتدای امر مورد سوءظن برخی از نخبگان جامعه بود، بسیار امیدوارکننده بود.
از سوی دیگر وزیر جوان با پیگیری مسئله تحریم اپلیکیشنهای ایرانی توسط شرکت اپل توپ را به زمین شرکتهای امریکایی انداخت و توجه رسانهها را بار دیگر به این مسئله معطوف کرد که همه دودها از داخل کشور بلند نمیشود و رفتاری که غولهای امریکایی انجام میدهند بهمراتب غیرقابلتوجیهتر از مسائل داخلی است. نوع نگاه و روش او از همان ابتدا تا همین امروز نیز ادامه پیدا کرده است.
او تمام تلاش خود را به کار برده است تا شبکههای اجتماعی و فضای سایبری با حداقل محدودیتها به فعالیتهای خود ادامه دهند و این امر باعث شده است تا صنایع و شرکتهای نوپای زیادی در این صنعت فعال شوند اما این نگاه و عملکرد او مانند هر تفکر جدید و پویایی با چالشهای زیادی نیز روبهرو بوده است و باعث شده مخالفان زیادی در برخورد با او هم قسم شوند تا سرباز خط مقدم حفاظت از آزادی رسانهها را زمینگیر کنند. جهرمی سعی کرده است تا با اتکا به ظرفیت شبکههای اجتماعی از جریان آزاد اطلاعات استفاده کرده و با هر آنچه از نظر او در تضاد با منافع مردم است مقابله کند. او از توییتر خود بیش از هر رسانهای به شفافسازی و افشاگری مشغول است.
حالا که جهرمی یکی از مورد توجهترین وزرای کابینه دوازدهم است و به هر بهانهای از بحث تقلب در رایگیری جشنواره صداوسیما تا فیلترینگ شبکههای اینترنتی در شبکهها حضور دارد بر آن شدیم تا با او به گفتوگو بنشینیم. شاید این فاصله دو ساله از تصدی وزارت تا به امروز این کمک را به ما کرد تا به دور از حاشیهها عملکرد او را در این سالها قضاوت کنیم و ببینیم مردی که روحانی به عنوان وزیر نترس معرفی میکند چقدر در کارهای خود موفق بوده است.
ما سعی کردیم در این مصاحبه با توجه به مواضع اخیر دادستان کل و پس از آن حاشیههای جمعآوری امضا برای طرح شکایت از شخص وزیر ارتباطات، صفآرایی مخالفان وزیر را کمی شفاف کنیم. جهرمی با اینکه معتقد بود جریانهای متفاوتی با اهداف متفاوت علیه او حاشیهسازی میکنند اما از نفس شکایت ناراضی نبود؛ او میگوید: «نفس این شکایت و پاسخگو بودن در خصوص این موضوع نگرانکننده نیست، اگر در سیره معصومین هم نگاه کنیم میبینیم که شهروندی از امیرالمؤمنین شکایت کرد و ایشان ضمن حضور در دادگاه به شکایت آن شهروند پاسخ داد و به قاضی هم گفت بین منِ علی و این فرد حق ندارید که تمایزی قائل شوید.» اما او معتقد است که اینها بیشتر حواشی است و برخی در تلاش هستند تا با به حاشیه کشیدن وزیر، مجموعه وزارت فناوری ارتباطات را از مسیر اصلی فنی آن خارج کنند.
جهرمی با اشاره به این نکته میگوید: «چرا دعواهای سیاسی را به مباحث فنی گره میزنند؟ شما امروز نمیتوانید انکار کنید که شبکههای اجتماعی روی افکار عمومی دنیا اثر میگذارند. امروز مگر میشود در جامعه جهانی حرکت کرد و دنبال صدور کلام حق هم بود و از این ظرفیتها استفاده نکرد؟» جهرمی معتقد است که این مباحث مربوط به حوزه سیاسی و رسانهای است و از حوزه وظیفه مجموعه او خارج است.
او میگوید: «برخی این مسئله را به موضوعی فنی تقلیل میدهند زیرا علاقهای ندارند که در لایه اصلی آن دربارهاش صحبت کنند و همین میشود که چالشها را در لایه فنی به بحث میگذارند که درگیر مسائل سیاسی نیست. وزارت ارتباطات نه وزارتخانه سیاسی و نه یک وزارتخانه رسانهای است که متولی سیاستگذاری امور رسانهای باشد».
جهرمی با اینکه معتقد است باید از نرمافزارهای بومی حمایت شود ولی تاکید دارد که مسئله اصلی خارج از پلتفرم است و باید به سیاستگذاری محتوایی و پذیرش چندصدایی توجه شود وگرنه این مشکل در نرمافزار بومی نیز با مشکل روبهرو میشود. جهرمی میگوید: «اگر شما پدیده چندصدایی را به رسمیت شناختهاید، یعنی طبیعتاً میپذیرید که نقاط مؤثر اجتماعی مبتنی بر خاستگاههای خودشان صحبت کنند. این نگاه انحصاری در لایه پلتفرم نمیتواند منجر به حذف یا اصلاح محتوای ذهنی شود. بنده بارها در جلسات به این دوستان گفتهام وقتی شما میفرمایید رسانه داخلی، اگر نگاهتان به «رسانه» را اصلاح نکنید، پلتفرم داخلی هم مجدداً دچار همان وضعیتی میشود که پلتفرم خارجی شد.»
او معتقد است که برخی از جریانهای سیاسی و اقتصادی با اهداف خاص قصد دارند تحولات بزرگی را که در حوزه زیرساختها در جریان است نادیده بگیرند و مجموعه وزارتخانه فناوری ارتباطات و اطلاعات را از مسیر این تحولات عظیم که توسط جوانان در حال شکلگیری است دور کنند.
او میگوید با نگاهی دقیق به رشد این اپلیکیشنها میتوان به این رشد عظیم پی برد: «مشکلات اخیر اپل و ایجاد نگرانی که برای برخی از کاربران یعنی اینکه ما برای آینده بهدرستی کار کردهایم. چرا؟ مگر روی گوشیهای اپل مردم عادی تلگرام یا اینستاگرام مختل شده بود؟ خیر! پس چرا مردم حس بدی داشتند؟ برای اینکه زندگیشان که با اپلیکیشنها و خدمات ایرانی در حال ارائه بود خدشهدار شد. نمیتوانستند حملونقلشان را داشته باشند و نظام بانکیشان را مدیریت کنند. مسافرتها و برنامههای جانبیشان را نمیتوانستند مدیریت کنند یا غذایشان را سفارش بدهند، حتی نمیتوانستند کتاب صوتیشان را گوش کنند. پس ما در این چند سال مؤلفههای مهمی از زندگی آینده ایران را به فضای مجازی آوردیم و به آن پرداختیم. حال عدهای مدام دعوا میکنند و میگویند که به تلگرام بپردازیم.
تلگرام اثر کمکاری ۱۲ تا ۱۵ سال پیشِ ماست نه امروز... ما در سال ۹۲ کلاً ۴۰۰ اپلیکیشن ایرانی در فضای مجازی داشتیم. در سال ۹۶ کل اپلیکیشنهای ایرانی به ۱۳۰هزار رسیده بود. در یک سال اخیر آمار دیماه ۹۷ نشان میدهد که این عدد به بیش از ۲۵۰هزار اپلیکیشن ایرانی توسعه پیدا کرده است. اپلیکیشنهایی که بسیاری از آنها برای چند نفر ایجاد درآمد و اشتغال کردهاند.» در کنار حاشیههای فنی و محدودیتهای اینترنتی در فرصتی که این مصاحبه در اختیار ما قرار داده بود به سراغ بخشی از سوابق و چشمانداز و برنامههای آینده وزیر ارتباطات رفتیم. او به صراحت اعلام کرد که نه در بخش شنود وزارت مشغول کار بوده و نه هیچوقت از کسی بازجویی کرده است.
او به صراحت اعلام میکند که مخالفان به دلایل مختلف در تلاش هستند تا با استفاده از یک کلیدواژه به تخریب وزرای کابینه بپردازند و کلیدواژه امنیتی یا رئیسجمهور آینده از این رو در رسانهها عمومی شده است. او میگوید: «مشکل لایه سیاستگذاری است، همین که فلان مسئولِ امنیتی کشور بگوید که اطلاعات خود را در تلگرام نگذارید چون این اطلاعات به خارج میرود، این مفهوم ناخودآگاه این مسئله را در ذهن افراد میگذارد که اگر آنها میبرند پس اگر در اپلیکیشن داخلی هم اطلاعاتمان را بگذاریم این اتفاق میافتد. اصلاً در کجای دنیا مسئول امنیتی در رابطه با این موضوعات با مردم صحبت میکند؟ برداشت و فهم ما از این موضوعات مقداری سیاستزده شده است... کسانی با طرح این مسائل به دنبال تخریب هستند. هر وزیری در دولت آقای روحانی یک کلید واژه مخصوص به خود دارد، مثلاً وزیر هزار میلیاردی، وزیر مغرور، وزیر... با چنین کلماتی کلیدواژه میسازند و هر کاری که ما میکنیم به آن متصل میکنند.
میخواهند بگویند که این کارها که در حوزه ارتباطات انجام میشود نمایش است و در واقعیت اتفاق نمیافتد. اما مردم اثرات عملکردها را ولو در حوزه ما در زندگیشان میبینند و خودشان هم قضاوت میکنند.»
منبع: روزنامه سازندگی