آفتابنیوز : نیمی از جمعیت ایالات متحده در خانههای اجارهای زندگی میکنند و این یعنی بیش از یک سوم از درآمدشان صرف پرداخت اجاره میشود. شاید با خودتان فکر کنید اوضاع در سایر کشورها بهتر است، اما واقعیت این است که در برخی از شهرهای جهان اوضاع حتی بدتر از ایالات متحده است!
به گزارش آفتاب نیوز، متخصصین نِستپیک ۷۵۰ محله در بیش از ۵۰ کشور را مورد بررسی قرار داده و سپس درآمد سالانهای که یک فرد برای زندگی در هر شهر به آن نیاز دارد و فقط باید یک سوم از آن را برای اجاره مصرف کند، مشخص کردند. نِستپیک پس از انجام این محاسبات، درآمد واقعی ساکنین این مناطق را مورد بررسی قرار داد تا ببیند این افراد پس از پرداخت مالیات، چه مقدار پول برای پرداخت اجاره در اختیار دارند. نتایج این بررسیها چندان دلچسب نیست، اما به خوبی نشان میدهد که پرداخت هزینهی اجاره در کشورهای توسعهیافته چقدر کار سخت و طاقتفرسایی است.
در اینجا به صورت خلاصه به درآمد سالانهی مورد نیاز برای زندگی در ۲۰ کشور توسعه یافتهی جهان اشاره خواهیم کرد:
۲۰. بوداپست، مجارستان
درآمد سالانهی مورد نیاز: ۲۲.۲۲۵ دلار
پایتخت مجارستان با میانگین اجارهبهای ۱ دلار برای هر فوت مربع، در نگاه اول ممکن است جای مناسبی به نظر برسد. اما پیدا کردن شغلی با حقوق مناسب در این شهر کار بسیار دشواری است و با شغلی که حداقل دستمزد این کشور را دارد، باید برای داشتن آپارتمانی متوسط، ۱۹۵ ساعت در ماه کار کنید. ساکنین اجاره نشین پوداپست ۶۰ درصد از درآمد قابلاستفادهی خودشان را صرف پرداخت اجاره میکنند.
۱۹. هامبورگ، آلمان
درآمد سالانهی مورد نیاز: ۲۶.۶۸۵ دلار
شمالیترین شهر بزرگ آلمان هم جزو کشورهای کمهزینهتر است و تنها ۲۸ درصد از درآمد قابلخرجتان صرف پرداخت اجاره میشود. با بقیهی پولی که از درآمدتان باقی میماند میتوانید سفری کوتاه به کپنهاگ داشته باشید، که هزینهی یک شام در آن شاید به اندازهی اجارهی خانهتان در هامبورگ دربیاید!
۱۸. مونترال، کبک، کانادا
درآمد سالانهی مورد نیاز: ۲۸.۵۳۳ دلار
مونترال شهری مملو از توریست و ارزانترین شهر کانادا است. این شهر نه تنها یکی از شش شهر ارزان و مناسب برای افراد مجرد است، بلکه با اجارهبهای ۸۴ سنت برای یک فوت مربع مکان مناسبی برای اجاره کردن یک خانهی خانوادگی محسوب میشود. به نظر میرسد وقتی خانوادهای میتوانند با ۳۸.۰۰۰ دلار در سال زندگی راحتی را بگذرانند، یاد گرفتن زبان فرانسوی حداقل هزینهای است که میتوانند برای زندگی در این شهر بپردازند!
۱۷. پراگ، جمهوری چک
درآمد سالانهی مورد نیاز: ۲۹.۴۴۸ دلار
پراگ یکی از ارزانترین شهرهای اروپا است و با پول حاصل از درآمدتان میتوانید کارهای زیادی انجام بدهید. البته ساکنین پراگ باید ۷۰ درصد از درآمدشان صرف پرداخت اجارهبها بکنند.
۱۶. منچستر، انگلستان
درآمد سالانهی مورد نیاز: ۳۰.۶۹۱ دلار
منچستر هیچوقت ضرورتاً شهر خوبی برای زندگی کردن به حساب نمیآِید. اما اگر با زندگی کردن در میان شور و شوق ورزشی این شهر مشکلی ندارید، میتوانید خانهای خوب در این شهر برای خودتان دست و پا کنید! هزینهی اجاره در این شهر برای خانوادهها ۱.۲۶ دلار برای هر فوت مربع است.
۱۵. ورشو، هلند
درآمد سالانهی مورد نیاز: ۳۲.۹۶۴ دلار
با توجه به متوسط حقوق و دستمزد مورد نیاز برای اجازهی خانه، ورشو هم برای افراد مجرد و هم خانوادهها شهری ارزان محسوب میشود. هزینهی خانههای خانوادگی ۲۲.۰۰۰ دلار در سال است، و اگر تنها زندگی میکنید میتوانید به جای یک آپارتمان، یک خانهی کامل برای خودتان اجاره کنید.
۱۴. وین، اتریش
درآمد سالانهی مورد نیاز: ۳۴.۴۷۸ دلار
شاید انتظار داشتید شهر شلوغ وین جزو گرانقیمتترین شهرهای جهان باشد. اما قیمتها در این شهر مقرون به صرفه هستند، و تنها ۴۰ درصد از درآمدتان صرف پرداخت اجاره میشود. اما خانوادههایی که بچه دارند، برای زندگی در این شهر باید دو برابر مقداری که در بالا گفته شد، درآمد داشته باشند.
۱۳ . میلان، ایتالیا
درآمد سالانهی مورد نیاز: ۳۵.۴۲۳ دلار
گرچه ممکن است بعضی از میلانیها طوری رفتار کنند که گویی هزینهی اجاره در شهرشان مانند اکثر پایتختها زیاد است، اما این شهر با اجارهی ۱.۶۵ دلار برای هر فوت مربع، یکی از ارزانترین شهرهای اروپا محسوب میشود. مبلغ اجاره در این شهر، نصف پاریس و یک سوم نیویورک است.
۱۲. لیسبون، پرتقال
درآمد سالانهی مورد نیاز: ۴۴.۸۶۹
اگرچه بازدیدکنندگان این شهر معتقدند هزینهها در این شهر مقرون به صرفه است، زندگی در لیسبون برای خانوادهها چندان ارزان نیست. هزینهی زندگی خانوادگی در لیسبون سالیانه ۷۰.۰۰۰ دلار است و ۶۸ درصد از این هزینه صرف پرداخت اجاره خواهد شد. لیسبون اولین شهر این لیست است که میزان اجاره برای هر فوت مربع از آن بالای ۲ دلار، و برای افراد مجرد ۲.۰۸ دلار است.
۱۱. مونیخ، آلمان
درآمد سالانهی مورد نیاز: ۵۹.۰۳۹ دلار
اگر از مردم خارج از آلمان بپرسید اکثراً نمیتوانند حدس بزنند که مونیخ گرانترین شهر این کشور است. اما این قطب مهم صنعتی نیروی کار پردرآمدی را به وجود آورده است که در نتیجهی آن قیمت اجارهی مسکن برای مجردها ۲.۷۴ دلار برای هر فوت مربع و برای خانوادهها به ۲.۰۴ دلار رسیده است. این مقدار هزینه، ۵۵ درصد از درآمد قابل خرجتان را خواهد بلعید!
۱۰ . کپنهاگ، دانمارک
درآمد سالانهی مورد نیاز: ۶۸.۶۰۶
هر کسی که در نیهاون برای یک نوشیدنی مالت ۱۵ دلار هزینه کرده باشد، متعجب خواهد شد که چرا کپنهاگ شهر شماره دهم این فهرست است. اما قیمت نوشیدنی در یک شهر هیچ وقت نشاندهندهی میزان هزینهی زندگی در آنجا نیست. البته این شهر با هزینهی ۲دلار برای هر فوت مربع چندان جای گرانقیمتی برای زندگی خانوادهها نیست، و تنها به ۹۰.۰۰۰ دلار در سال نیاز است.
۹. واشنگتن، دی سی، ایالات متحدهی آمریکا
درآمد سالانهی مورد نیاز: ۷۱.۳۰۰ دلار
مالیات زیاد و اجاره بالای پایتخت آمریکا باعث شده است که چندان شهر مناسبی برای زندگی نباشد. هزینه اجاره واشنگتن حتی از میامی، لس آنجلس و شیکاگو هم بیشتر است. خانوادههایی که فرزند دارند، برای داشتن یک زندگی راحت در این شهر سالیانه به ۱۰۷.۸۰۰ دلار درآمد نیاز دارند. حداقل حقوق و دستمزد دی سی برای زندگی کافی است و تنها ۳۱ درصد از درآمد صرف اجاره خواهد شد.
۸. زوریخ، سوئیس
درآمد سالانهی مورد نیاز: ۷۵.۲۴۷ دلار
سوئیس تنها با داشتن مساحت ۱۵.۰۰۰ مایل مربع، صاحب دو شهر از ثروتمندترین شهرهای جهان است، و بخاطر همین گران بودن زندگی در آن چندان تعجبی ندارد! با اینکه اجاره در زوریخ (۳.۵۰ دلار برای هر فوت مربع) ارزانتر از لندن و دی سی است، چیزهایی مثل قهوهی ۸دلاری باعث بالا رفتن هزینهها میشود و شما برای زنده ماندن باید درآمد زیادی داشته باشید! بانکهای سوئیس حقوق خوبی پرداخت میکنند ولی با وجود این هم شهروندان سوئیسی باید ۳۸ درصد از درآمدشان را صرف پرداخت اجاره بکنند.
۷. پاریس، فرانسه
درآمد سالانهی مورد نیاز: ۷۵.۵۷۰ دلار
نکتهی مثبت برای کوچنشینان مجرد: در حالی که هزینهی زندگی در پاریس سر به فلک میکشد، وضع شما از اغلب خانوادههای پاریسی بهتر است. شاید فانتزی صاحب فرزند شدن و فرستادن او به مدرسه خیلی جالب باشد، اما برای انجام این کار در پاریس سالیانه به ۱۵۵.۰۰۰ دلار نیاز دارید. هزینهی زندگی در پاریس حتی از شانگهای و سئول هم بیشتر است.
۶. سنگاپور
درآمد سالانهی مورد نیاز: ۸۰.۰۰۰ دلار
برای زندگی در سنگاپور نیازی نیست که حتماً آسیایی باشید، اما حتماً لازم است که ثروتمند باشید! سطح درآمدها در سنگاپور آنقدر بالاست که ۹۹ درصد درآمد صرف اجاره میشود. فقط چند حومه واقعی در نزدیکی سنگاپور وجود دارد و خبری از سیستم حمل و نقل ارزانقیمت نیست.
۵. نیویورک، ایالات متحده آمریکا
درآمد سالانهی مورد نیاز: ۱۰۰.۰۰۰ دلار
این شهر که خودش را مرکز عالم میداند، یکی از گرانترین شهرهای جهان است. میزان حقوق و دستمزد در این شهر بالاست، اما یک شهروند متوسط با وجود مالیاتهای سنگین، بدون آنکه حتی یک بار با حقوقش سوار تاکسی بشود، ۴۵ درصد از آمد خود را صرف پرداخت اجاره میکند. بهای اجاره برای هر یک فوت مربع در نیویورک ۵.۴۰ دلار است. اوضاع در استیتن آیلند و برخی از بخشهای برانکس حتی بدتر از این است!
۴. شانگهای، چین
درآمد سالانهی مورد نیاز: ۱۰۹.۱۱۰ دلار
گرانترین شهر چین با بیش از ۲۶ میلیون نفر جمعیت نه هنگ کنگ، بلکه متروپلیس شانگهای است که شهروندان متوسط آن باید ۱۲۹ درصد از درآمدشان را برای پرداخت اجاره صرف کنند! با اینکه اقتصاد چین کمی با ایالات متحده تفاوت دارد، حداقل دستمزد در شانگهای، هنوز در مقایسه با هزینهی اجاره رقم شرمآوری است.
۳. سئول، کرهی جنوبی
درآمد سالانهی مورد نیاز: ۱۰۹.۱۱۰ دلار
سئول، پایتخت کرهی جنوبی، سومین شهر گران آسیاست. اجارهی هر یک فوت مربع در این شهر ۲.۳۳ دلار هزینه دارد و در مجموع ۱۱۸ درصد از درآمد یک شهروند متوسط صرف پرداخت اجاره میشود. درآمد و دستمزد این شهر اصلاً با توکیو قابل مقایسه نیست. محلههای جونگو و سوجونگ در سئول جزو گرانترین مناطق مسکونی جهان هستند.
۲. سان فرانسیسکو، کالیفرنیا، ایالات متحده آمریکا
متوسط درآمد سالانهی مورد نیاز: ۱۲۱.۴۰۰ دلار
شش محله از گرانترین محلههای جهان در سانفرانسیسکو قرار دارد. گرانترین این محلهها منطقهی اقتصادی جنوبی است که قیمت اجارهی هر یک فوت مربع در آنجا ۶.۹۶ دلار است و شما برای زندگی در این محل باید سالیانه ۱۲۵.۰۰۰ دلار درآمد داشته باشید. باوجود درآمد بسیار زیاد ساکنین سان فرانسیسکو، ساکنین این شهر باید ۴۸ درصد از درآمدشان را صرف هزینهی اجاره بکنند.
۱. موناکو
درآمد سالانهی مورد نیاز: ۱۶۵.۳۰۹ دلار
تعجبی ندارد شهری که بخاطر تعداد زیاد بیلیونرهایش مشهور است، گرانترین محل زندگی در جهان باشد. متوسط اجارهبها هر فوت مربع برای غیرموناکوییهای مجرد ۷.۶۸ دلار و برای خانوادهها ۱۰.۲۴ دلار است. اغلب افرادی که در موناکو کار میکنند ساکن نیس و یا روستاهای فرانسوی اطراف هستند، و ساکنین قانونی موناکو کمک هزینهی اجاره دریافت میکنند.
آیا با این وجود، هنوز هم در فکر مهاجرت هستید؟ به نظر میرسد وضع اجارهی مسکن و زندگی در کشور خودمان به نسبت کشورهای دیگر کمی بهتر باشد، یا اینکه اینطور نیست؟ نظر شما چیست؟
منبع: لست سکند