کاری که با کیروش کردیم با ویلموتس تکرار نکنیم!
«مدت زیادی از خداحافظی کارلوس کیروش با فوتبال ایران و انتخاب او به عنوان سرمربی تیم ملی کلمبیا نگذشته است. در همین زمان کوتاه اما خیلی‌ها یکی از اصلی‌ترین دلایل چالش‌های مربی پرتغالی با مربیان داخلی و فوتبال ما را متوجه شدند. یکی از چالش‌هایی که در آخر تبدیل به دعوا، درگیری و حتی ناکامی در کسب قهرمانی جام ملت‌های آسیا شد. نه این که دعواهای کارلوس کیروش با فوتبال داخلی ایران دلیلی بر ناکامی تیم او در امارات باشد اما چه کسی می‌تواند انکار کند که همه این مسائل روی فضای فوتبالی کشور تاثیر منفی گذاشتند؟ این که هر روز جبهه جدیدی علیه تیم ملی درست شود، فضای مجازی کمپین‌های مجازی به خودش ببیند و هواداران تیم باشگاهی‌شان را به تیم ملی ترجیح دهند. اینها اتفاقاتی هستند که اگر در زمان حضور مارک ویلموتس بلژیکی هم تکرار شوند، بدون شک تیم ملی ایران به این زودی‌ها رنگ موفقیت در آسیا و حتی جام جهانی را نمی‌بیند.
این که هنوز کار ویلموتس با تیم ملی شروع نشده، دوباره خیلی‌ها نسبت به لیست انتخاب شده از سوی او برای حضور در اردوی تیم ملی انتقاد داشتند. دقیقا بخش اصلی دعوای کیروش با فوتبال ایران هم از همین‌جا و از همین اظهار نظرهای شخصی شروع شد. از جایی که هیچکس نمی‌توانست تحمل کند هر مربی عقیده، سلیقه و اختیاری دارد. همان‌طور که در بزرگ‌ترین باشگاه‌های دنیا مربیان بازیکنان خودشان را انتخاب می‌کنند. اینجا ولی همه چیز در لفظ قشنگ است و هیچکس توان تحمل چنین چیزی را ندارد. با این حال اما مگر مارک ویلموتس در این مدت زمان کوتاه چاره‌ای جز اعتماد به لیست کارلوس کیروش داشت؟ مگر غیر از این است که تیم قبلی کیروش با ۴ امتیازی و با سری بالا از جام جهانی حذف شد و بین ۴ تیم برتر آسیا در جام ملت‌ها قرار گرفت؟ آیا چنین اتفاقاتی برای اعتماد مربی جدید به لیست مربی قدیم کافی نیست؟ ضمن این که ویلموتس لحظه آخر دو تغییر دیگر هم انجام داد. او بلافاصله بعد از درخشش علی علیپور در فینال جام حذفی، آقای گل فصل گذشته لیگ را به تیم ملی دعوت کرد.
به نظر حساس شدن روی بعضی مسائل که کاملا در حیطه تصمیمات شخصی سرمربی تیم است، می‌تواند بزرگ‌ترین آفت به فوتبال ملی باشد. نه این که هواداران که سرمایه اصلی تیم‌های باشگاهی و ملی هستند نقشی نداشته باشند اما الان و به این زودی انتقاد کردن هیچ چیز را طبق برنامه جلو نمی‌برد. حداقل کار این است که ضمن احترام به برنامه‌های سرمربی جدید، او تا زمان اولین محک جدی که معیاری برای قضاوت خواهد بود کار خودش را پیش بگیرد و رو به جلو قدم بردارد.
