تشنج یکی از شایعترین اختلالاتی است که در گروههای مختلف سنی ایجاد میشود؛ این اختلال به صورت انقباضات غیرارادی تعداد زیادی از عضلات بدن نمود پیدا میکند، این وضعیت ناشی از وجود یک اختلال در فعالیت الکتریکی مغز است.
بروز تشنجها معمولاً منجر به از دست رفتن یا ایجاد اختلال در هوشیاری میشوند؛ اگر تشنج برای چند بار تکرار شود و علتی برای آن نباشد به عارضه صرع میگویند؛ علت اصلی بروز تشنج در دوران کودکی تب است و در بزرگسالان به دلیل عوامل مختلفی همچون کاهش قند خون، ضربه به سر، عفونت و ... بروز پیدا میکند.
علائم اصلی بروز تشنج از دست دادن هوشیاری، منقبض شدن همه عضلات، لرزش و پرش اندامها، از دست دادن کنترل ادرار یا مدفوع، خروج کف از دهان و لبهای آبی رنگ، گیجی و خواب آلودگی تا ۲۰ تا ۳۰ دقیقه پس از تشنج هستند.
اقدامات اورژانسی هنگام تشنج
در صورت مشاهده چنین علائمی پیش از هر چیزی با اورژانس ۱۱۵ تماس بگیرید تا تکنسینهای اورژانس شما را در انجام اقدامات اولیه همراهی کنند؛ از بیمار در برابر صدمات محافظت کنید، بیمار را حرکت ندهید و سعی نکنید حرکات بیمار را مهار کنید، چرا که ممکن است با این کار منجر به ایجاد آسیب در بافت نرم یا حتی ایجاد شکستگی استخوان شوید.
یکی از رفتارهای غلطی که اغلب افراد در هنگام بروز چنین اختلالاتی انجام میدهند قرار دادن جسم خارجی در دهان بیمار است، سعی نکنید با زور بین دندانهای بیمار چیزی قرار دهید، چرا که این امر ممکن است به بافتهای دهان آسیب برساند؛ تا پایان حمله کنار بیمار بمانید و پس از پایان حرکات انقباضی و پرشی بیمار را به پهلو قرار دهید؛ تا زمان هوشیاری کامل از دادن خوراکی، نوشیدنی یا حتی دارو از راه دهان خودداری کنید.