کد خبر: ۵۹۶۳۰
تاریخ انتشار : ۲۶ فروردين ۱۳۸۶ - ۲۲:۲۷
«واشنگتن‌پست» در گزارشی بررسی کرد:

نقش ظریف در بحران ایران آمریکا

آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: روزنامه «واشنگتن پست» با اعلام سفر محمد جواد ظریف به واشنگتن در ماه گذشته‌ میلادی از استقبال گرم مقامات آمریکایی از وی خبر داد.این روزنامه آمریکائی با ارائه گزارشی درباره این سفر به نقل از دیپلماتهای آمریکائی گزارش داد ظریف ازمعدود مقامات ایرانی است که آمریکا می‌تواند با وی گفت وگو کند. 

روزنامه واشنگتن پست با نامعمول خواندن این سفر، انجام آن را در زمانی دانست که پنج روز قبل از آن، ایران پانزده ملوان انگلیسی را در خلیج فارس دستگیر کرده و شورای امنیت نیز به تازگی تحریم‌های جدیدی را علیه ایران اعمال کرده بود. 

بنا به نوشته این روزنامه آمریکائی ظریف که وظیفه پنج ساله‌اش به عنوان سفیر تهران در آمریکا رو به اتمام است در واشنگتن به گرمی مورد استقبال قرار گرفت و دسترسی‌هایی دریافت کرد که رشک دیپلماتیک نمایندگان نزدیک‌ترین متحدین آمریکا را نیز برانگیخت. او حتی برای صحبت کردن با امیدهای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا از هر دو طرف به کنگره دعوت شد.

جو بایدن، سناتور دموکرات آمریکایی پس از دیدار با ظریف گفت: ظریف جدی اما عملگرا است، نه متعصب. او می‌تواند نقش مهمی را در کمک به حل اختلافات مهم ما با ایران به شکل صلح‌آمیز ایفا کند. «چاک هاگل» سناتور جمهوری‌خواه نیز با اشاره به گفت‌وگوهایش با این نماینده‌ ایران « تعامل مستقیم» میان واشنگتن و تهران را خواستار شد و گفت: منزوی کردن ملت‌ها مشکلی را حل نمی‌کند.

واشنگتن پست ادامه داد: در طول گفت و گوهای ظریف با «دایان فینستین» سناتور دموکرات، «هری رید» رهبر اکثریت و «جان دارنر» سناتور جمهوری‌خواه و عضو کمیته‌ خدمات مسلح به وی سری زدند تا گفت و گویی داشته باشند. فینستین گفت: او را شخصیتی مثبت و منطقی یافتم.

بنا به نوشته واشنگتن پست در ضیافت شام مرکز نیکسون، دمیتری زیمس رییس این مرکز ظریف را این طور معرفی کرد: یکی از تاثیر گذارترین دیپلمات‌هایی که تاکنون دیده‌ام. او سخنگویی قوی برای کشورش است اما می‌داند که چه طور این کار را با نفوذ کلام و قابلیت قبول انجام دهد. زیمس ظریف را با آناتولی دوبرینین، سفیر افسانه‌ای اتحاد جماهیر شوروی مقایسه می کند که در طول جنگ سرد نزدیک به یک ربع قرن در آمریکا بود.

این روزنامه افزود: از زمان بحران گروگان‌گیری ایران در سال 1979، روابط میان واشنگتن و تهران به ترکیبی از عدم ارتباط، سوءتفاهم و گاهی نمایش‌های خنده‌دار تبدیل شده است.به نوشته‌ واشنگتن پست جمهوری‌خواهان و دموکرات‌های آمریکایی با توجه به سوابقی که نسبت به ایران در نظر می‌گیرند در این خصوص بحث می‌کردند که آیا مقامی ایرانی وجود دارد که آمریکا بتواند با او گفتگو کند؟ برخی از کارشناسان سیاست خارجی آمریکا می‌گویند که ممکن است ظریف یکی از این معدود افراد باشد.

ظریف البته در مقابل این تعریف وتمجیدها در آمریکا منتقدینی هم دارد. به عنوان مثال یکنث تیمرمن، مدیر اجرایی بنیاد دموکراسی در ایران می‌گوید: اهداف همه آن‌ها یکی است همه می‌خواهند اسراییل را نابود یکنند اما تفاوت های تاکتیکی در خصوص چگونگی رسیدن به آن وجود دارد.

جان بولتون سفیر تند رو سابق آمرییکا در سازمان ملل نیز نظام ایران را غیر منطقی خوانده و مدعی شد که ظریف در آنچه انجام می‌دهد اختیاری ندارد. به نوشته‌ این روزنامه پیش از اعلام کاندولیزا رایس وزیر امور خارجه‌ آمریکا در سال گذشته در خصوص این که آمرییکا به مذاکرات اروپا با ایران در صورتی که غنی‌سازی اورانیوم تعلیق شود خواهد پیوست، از بولتون خواسته شد تا متنی را ارسال کند تا تهران از آن مطلع شود. وزارت امور خارجه به نمایندگی ایران در سازمان ملل اطلاع داد و زمانی را تعیین کرد تا بولتون آن را به ظریف تحویل دهد اما پس از نیم ساعت، نمایندگی ایران تماس گرفت تا بگوید که دولت ایران خواهان این دیدار نیست. بولتون با یادآوری آن روز گفت: من با او تماس گرفتم و گفتم باید این ورق را به تو تحویل بدهم و تو دستور دادی که با من ملاقات نکنی. پس چکار کنیم؟ وی ادامه داد: ما توافق کردیم آن را با مسنجر ارسال کنیم.

واشنگتن پست افزود: مضحک آن است که ظریف در کشورش نیز از سوی برخی مورد ظن است و این یکی از دلایلی است که تحلیلگران معتقدند به خاطر آن در تابستان سال جاری به کشورش فرا خوانده می‌شود. 

این روزنامه آمریکائی در ادامه به شرحی از اقدامات ظریف پرداخته و نوشت: ظریف از قواعد اسلامی پیروی می‌کند با یک خانم دست نمی‌دهد و یا از کراوات استفاده نمی‌کند که به عنوان سمبل غرب مورد تحقیر قرار می‌گیرد. اما انگلیسی‌ را با لهجه‌ آمریکایی پس از آن که دو مدرک در سانفرانسیسکو و یک دکترای روابط بین‌الملل از دانشگاه دنور دریافت کرده، صحبت می‌کند. ظریف پیش از آنکه به کشورش برود و سمت معاون وزیر امور خارجه را دریافت یکند همان طورکه اغلب خاطرنشان می‌کند بیشتر دوران بزرگسالی‌اش را در آمریکا گذرانده است تا ایران، و هر دو فرزند او در آمریکا زندگی می‌کنند. 

کریم سجادپور عضو موسسه‌ صلح کارنگی می‌گوید: در آمریکا او چهره‌ جمهوری اسلامی است و در ایران برخی تندروها او را به عنوان چهره‌ آمریکا در نظر می‌گیرند. واشنگتن پست حتی وضعیت ظاهری ظریف را هم نادیده نگرفته ومی نویسد: موهای ظریف در دوران خدمتش در سازمان ملل از جو گندمی رو به سفیدی آورد و این در حالی است که فقط 47 سال سن دارد.

واشنگتن پست در ادامه به مواردی که امکان مذاکره میان ایران و آمریکا وجود داشته اشاره کرده و می‌نویسد: حتی گفت و گوی غیر رسمی میان واشنگتن و تهران از زمانی که دولت کارتر روابطش با ایران را پس از تسخیر سفارت ‌آمرییکا در سال 1979 قطع کرد، موفق نبوده است.

ایندییک که در دولت کلینتون خدمت می‌کرد زمانی را یادآورمی شود که او و دو مقام دیگر وزارت امور خارجه برای سخنرانی کمال خرازی وزیر امور خارجه‌ وقت ایران به نیویورک رفته بودند. ایندییک گفت: آن‌ها در اطراف اتاق پراکنده بودند اما وقتی یک تماس دو جانبه برای معرفی پیشنهاد شد خرازی ظاهرا علائمش را متوجه شد و به سرعت آنجا را ترک کرد. 

وی افزود: در فرصتی دیگر مادلن آلبرایت در نشستی کوچک در سازمان ملل درباره‌ افغانستان شرکت کرد تا با همتای ایرانی‌اش تماس برقرار کند اما آمریکا آن قدر کم از مقامات ایرانی اطلاع داشت که متوجه نشد او معاونش را به جلسه فرستاده است. وزیر امور خارجه‌ ایران در جلسه شرکت نکرده بود تا از جنجال احتمالی در کشورش در خصوص دیدار با آلبرایت جلوگیری کند.

در ادامه گزارش واشنگتن پست آمده است: پس از حملات 11 سپتامبر دیپلمات‌های دو کشور دیداری واقعی را زمانی که در یک اتاق قرار داشتند آغاز کردند. در سال 2001 ظریف به عنوان فرستاده‌ ایران در گفتگو‌های سازمان ملل درباره‌ آینده افغانستان پس از خلع طالبان بوده شرکت کرد. در آلمان نیز ظریف به طور روزانه با جیمز دابینز فرستاده آمرییکا دیدار می‌‌کرد.

رابینز با اشاره به اینکه به علت درخواست ائتلاف شمال برای کنترل دولت جدید کنفرانس در حال فروپاشی بود گفت: ساعت 2 صبح بود. ائتلاف شمال (یک جناح قومی که مورد حمایت آمریکا ایران و روسیه) بود اصرار داشت که 18 تن از 24 وزیر را داشته باشد که با توجه به واقعیات جمعیتی و سیاسی بسیار زیاد بود. در نهایت ظریف او را به کناری برد و در گوشش برای لحظاتی زمزمه کرد و پس از آن نماینده‌اتحاد شمالی بر سر میز بازگشت و گفت: بسیار خوب من از این درخواست دست بر می‌دارم.

به نوشته این روزنامه ظریف سال گذشته در سمینار پرینستون از طریق ارتباط ویدیویی شرکت کرد زیرا نتوانست مجوز وزارت امور خارجه برای سفر از نیویورک را دریافت کند. در این جلسه وی در خصوص موضع ایران درباره‌ هولوکاست تحت فشار گذاشته شد و همان طوری که اغلب به طور علنی گفته است گفت اعتقاد دارد هولوکاست اتفاق افتاده و البته سپس این بحث را مطرح کرد که فلسطینی‌ها نباید بهای کشتار جمعی آلمان‌ها را بپردازند.

به علاوه در زمانی که «جیمز بیکر» وزیر امور خارجه‌ اسبق آمریکا بر روی گزارش گروه عراق کار می‌کرد برای شام در محل اقامت دیپلماتیک شیک ظریف رفت تا با او درباره‌ همکاری در خصوص عراق صحبت کند. مهمترین بخش این گزارش نهایی دسترسی دیپلماتیک به ایران و سوریه برای کمک به ثبات عراق را توصیه می‌کرد.

واشنگتن پست در ادامه آورده است: به رغم بسیاری از نمایندگان گوشه‌گیر ایران، ظریف اغلب در تلویزیون آمریکا از «چارلی رز شو» تا «سنی اسپن» ظاهر می‌شد. اما تمایلش برای گفتگو به معنای هیچ گونه دست کشیدن از دفاع از مواضع کشورش نبود. او اصرار دارد بگوید که ایران به توسعه سلاح هسته‌ای تمایل ندارد. می‌گوید ایران ثبات عراق را خواستار است و تلاش کشورش برای ایجاد هلال شیعی را تکذیب می کند.

بنا به نوشته این روزنامه آنچه مقامات سابق آمریکا و تحلیلگران خاورمیانه درباره‌ ظریف دریافته‌اند تمایلش برای صحبت درباره‌ راه‌حل‌های اختلافات سیاسی است. متخصصین تسلیحاتی او را در نشست با دانشمندان آمریکایی برای مذاکره درباره‌ راه‌هایی می‌شناسند که اجازه دهد ایران اورانیوم غنی سازی کند و در عین حال تضمین کند که تهران نمی‌تواند از آن برای ساخت بمب استفاده یکند.

در ادامه گزارش این روزنامه آمده است: در حالی که ظریف برای ترک سازمان ملل آماده می‌شود هشدار می‌دهد که زمان رو به پایان است. وی در ضیافت شام مرکز نیکسون گفت: «حل مساله‌ هسته‌‌ای دو سال قبل،‌ یک سال قبل یا هفته قبل از الان بسیار آسانتر بود و خیلی ساده‌تر خواهد بود که این مساله امروز حل شود تا دو یا سه ماه دیگر و پس از آنکه قطعنامه‌ دیگر شورای امنیت علیه ایران تصویب شود. می‌دانم که اگر شما این مسیر را دنبال کنید چند قطعنامه‌ دیگر خواهید داشت و ما نیز چند سانتریفیوژ بیشتر در نطنز خواهیم داشت. نتیجه این امر راه‌حل نیست؛ بلکه رویارویی بیشتر در هر دو طرف است. این مسیری نیست که مورد نیاز است».
بازدید از صفحه اول
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره
عضویت در خبرنامه
نظر شما
پرطرفدار ترین عناوین