دکتر سید جمال الدین حسینی، یک پزشک عمومی اظهار کرد: گرمازدگی عدم توانایی بدن در دفع گرما و افزایش دمای درون بدن به حدود چهل درجه سانتیگراد بوده که به علت فعالیت شدید یا گرمای هوا ایجاد میشود.
افزود: به عبارت دیگر تولید گرما در بدن، به علت افزایش شدید حرارت محیط و ناتوانی در دفع حرارتِ ایجاد شده با مکانیسمهای طبیعی خنک کننده بدن همچون ادرار، مدفوع و تعریق باعث گرمازدگی میشود.
وی با اشاره به دمای متعادل بدن، بیان کرد: دمای طبیعی بدن در حدود 37 درجه سانتیگراد بوده و اگر این مقدار به بیش از 40 درجه سانتیگراد برسد گفته می شود که فرد دچار گرمازدگی شدید شده است؛ همچنین دمای بدن نباید از 35 درجه سانتیگراد نیز کمتر باشد.
حسینی در خصوص علائم ابتلا به گرمازدگی، اظهار کرد: افزایش دمای بدن، سردرد، سرگیجه، تپش قلب، تند نفس کشیدن، ضعف و خستگی، درد عضلات، استفراغ و حالت تهوع و غش کردن از علائم گرمازدگی است.
وی با بیان اینکه علائم این بیماری در همه سنین یکسان است، گفت: کودکان و نوزادان، سالمندان، زنان باردار و افراد دارای بیماریهای جدی آسیبپذیرتر بوده و جزو گروه های پرخطر هستند.
این پزشک عمومی با بیان روش های درمان اولیه فرد گرمازده شده، بیان کرد: اولین اقدام، کاهش هر چه سریع تر دمای بدن فرد است، به همین علت فرد گرمازده باید به جای خنک منتقل شده، لباس های اضافی او را در آورده و در صورت به هوش بودن فرد به او مقدار زیادی آب داد.
وی افزود:اگر شخص بی هوش باشد، نمی توان به او آب داد بلکه می توان دمای بدن وی را با شستن بدن با آب سرد یا خنک کردن آن با یک حوله مرطوب کاهش داد؛ همچنین باید ضربان وی را چک کرده و تا زمان بهبود نسبی در کنار فرد ماند.
حسینی با اشاره به راهکارهای پیشگیری از گرمازدگی، بیان کرد: نوشیدن آب خنک، پرهیز از بیرون رفتن از خانه در ساعات گرم روز، نماندن در زیر تابش مستقیم آفتاب، پوشیدن لباس های گشاد و به رنگ روشن و استفاده از کولر و پنکه برای خنک کردن، از روش های پیشگیری از گرمازدگی است.
وی خاطرنشان کرد: باید توجه کرد که با انجام ندادن اقدامات مراقبتی مناسب، گرمازدگی پیشرفت کرده و به غش کردن به علت گرما تبدیل میشود؛ در این صورت به مغز و سایر اندامهای حرارتی بدن آسیب رسیده و حتی می تواند به مرگ فرد منجر شود.