منتقدان سفر ظریف به پاریس چه نکاتی را ندیدند؟
بررسی تحولات مربوط به اجرای توافق هسته‌ای، آخرین وضعیت اجرای تعهدات کشورهای گروه ۱+۴ به ویژه سه کشور اروپایی، تحولات غرب آسیا به ویژه سوریه، یمن، عراق و افغانستان و تشدید تنش‌ها در خلیج فارس در پی اقدامات خصمانه برخی کشورها در این منطقه از جمله موضوعات این دیدارها بود.
تکمیل حلقه رایزنی‌های ایران و فرانسه با سفر ظریف به پاریس
ظریف در حالی به پاریس رفت که در هفته گذشته به سه کشور فنلاند، سوئد و نروژ سفر کرده بود و علاوه بر دیدار با مقامات ارشد این کشورها، در اندیشکده‌های مهم و بین‌المللی این کشورها نیز به سخنرانی پرداخته بود و از ابتدا، قصدی برای سفر به فرانسه وجود نداشت.
هرچند سفر محمدجواد ظریف به پاریس آنهم در آستانه برگزاری اجلاس گروه هفت کشور صنعتی (G۷) در جنوب فرانسه، حرف و حدیث‌های فراوانی را ایجاد کرد اما آن گونه وزیر امور خارجه بیان کرده است، این سفر ارتباطی با برگزاری این اجلاس ندارد و تنها او به درخواست مقامات فرانسوی و برای بررسی پیشنهاد رئیس‌جمهوری فرانسه به این کشور سفر کرده است.
به عبارتی، سفر ظریف به فرانسه را در می‌توان حلقه تکمیلی زنجیره رایزنی‌های ایران و فرانسه طی دو ماه گذشته ارزیابی کرد؛ زنجیره‌ای که با دو سفر امانوئل بون، مشاور ویژه رئیس‌جمهوری فرانسه به تهران آغاز شد، با گفت‌وگوهای تلفنی میان روسای جمهور ایران و فرانسه تداوم یافت و در ادامه، سید عباس عراقچی، معاون سیاسی وزیر امور خارجه به عنوان نماینده ویژه رئیس‌جمهوری به پاریس سفر کرد تا ضمن تقدیم پاسخ دکتر حسن روحانی به همتای فرانسوی، درخصوص آخرین وضعیت برجام و تحولات منطقه‌ای با مسئولان فرانسوی رایزنی کند.
سفری ناگهانی در بحبوبه برگزاری اجلاس گروه هفت
با وجود سفر ناگهانی اما رسمی ظریف به پاریس و تمرکز وی برای دستیابی به یک راه‌حل در جهت احقاق حقوق برجامی و کاهش تنش در خاورمیانه، برخی منتقدان ظریف که از هر بهانه‌ای برای کوبیدن و در تنگنا قرار دادن وی استفاده می‌کنند، عدم حضور مقامات فرانسوی در مراسم استقبال و حضور در پاریس را بهانه خویش دادند تا حاشیه‌ها، متن حضور ظریف در پاریس را تحت الشعاع قرار داده و بتواند اندکی به هدف غایی خویش نزدیک شوند.
بهانه‌ها برای استقبال کم‌رنگ از ظریف از سوی مقامات ارشد فرانسوی در حالی مطرح شده است که سفر ظریف هرچند سفری رسمی است اما در یک بازه زمانی کوتاه نهایی شد و می‌توان آن را از قبل پیش‌بینی نشده دانست و از سویی، با توجه به برگزاری اجلاس گروه هفت کشور صنعتی (G۷) که حدود ۱۲ هزار و ۵۰۰ نیروی امنیتی این کشور به آن منطقه گسیل شده‌اند، طبیعی است که تمرکز اصلی مقامات این کشور برای برگزاری موفقیت‌آمیز و بدون حاشیه آن اجلاس باشد.
از سوی دیگر، حضور مقام یا مقامات ارشد یک کشور برای استقبال از مقامات کشورهای دیگر به رسم و آئینی قدیمی و به تاریخ پیوسته از سوی کشورهای اروپایی تبدیل شده است و دیگر در دعوت‌های رسمی و غیررسمی استقبال از مقامات کشورها، مسئولان کشور میزبان شرکت نمی‌کنند.
این مسئله در مورد استقبال از سران و مسئولان کشورهای شرکت‌کننده در اجلاس گروه هفت کشور صنعتی (G۷) نیز صدق می‌کند؛ کما آنکه در بدو ورود ظریف به پاریس، برخی مقامات کشورهای حاضر در اجلاس مذکور نیز در حال ورود و استقرار بودند و مسئولی از مقامات فرانسوی در مراسم استقبال آنها شرکت نکرده بود.
نکته حائز اهمیت دیگر، در سفر ظریف آن است که با توجه به ناگهانی بودن این سفر، بسیاری از اعضای هیات همراه وی ویزای ورود به فرانسه را نداشتند که با پیگیری‌های سفارت ایران در فرانسه و همچنین همکاری وزارت کشور و امور خارجه این کشور، این مسئله حل شد و هیات همراه وزیر امور خارجه توانستند وی را در سفر به پاریس همراهی کنند.
