داستان سعید علی حسینی و ناپدری
ساعت ها می شود به این جمله خیره شد و در عمق فاجعه فرو رفت. رئیس فدراسیون به جای حمایت از سرمایه ملی این ورزش، به جای صحبت کردن درباره تلاش مضاعف فدراسیون برای رایزنی با فدراسیون جهانی و به جای ایستادن در کنار ورزشکار به عنوان پدر خانواده، خیلی راحت نقش یک ناپدری بد را بازی می کند و در همان اولین واکنش می گوید: سعید دیر به فکر افتاد در گزینشی شرکت کند...!!!!
نمی دانیم باید بخندیم به این جمله یا گریه کنیم؟!
جناب آقای مرادی! واقعا نقش شما به عنوان رئیس فدراسیون چیست این وسط؟ اگر ورزشکار ها خودشان باید به فکر حضور در مسابقات گزینشی باشند، پس فدراسیون دیگر چه نیازی به رئیس دارد؟ چه نیازی به کادر فنی دارد؟ هر ورزشکار خودش تمرین کند. هر ورزشکار خودش ایمیل بزند به فدراسیون جهانی و هر ورزشکار هم خودش برود مسابقه. واقعا سعید علی حسینی باید خودش به فکر اعزام به مسابقات گزینشی می بود؟!!
دوستی نوشته بود سرنوشت سعید علی حسینی ما را یاد فیلم متری شش و نیم انداخت، آنجا که ناصر خاکزاد خودکشی کرده بود، اما نجاتش داند تا خودشان اعدامش کنند! اینجا هم سعید علی حسینی را از محرومیت در آوردند تا خودشان نابودش کنند.به هر حال این هم از نشانه های تغییر است.
