محققان آمریکایی در مطالعهای مدعی شدند: برخی افراد که در تلاش برای آرام ساختن خود هستند بیشتر مضطرب میشوند زیرا ریلکسیشن در وضعیت نگرانیِ آنان اختلال ایجاد میکند.
اگرچه هدف از تمرینات ریلکسیشن کاهش اضطراب است اما در برخی افراد ممکن است تاثیر عکس داشته باشد. در این بررسی آمده است که در این افراد تمرینات ریلکسیشن در تضاد با راهکاری است که برای به حداقل رساندن تاثیر رویدادهای منفی در این بیماران به کار گرفته میشود.
«میشل نیومن» محقق این مطالعه در سال ۲۰۱۱ نظریه اجتناب از مقابله (contrast avoidance) را مطرح کرد. این نظریه بر پایه این ایده است که افراد به عمد خود را مضطرب میسازند و این راهکاری است برای اجتناب از احساس ناامیدی که ممکن است فرد در شرایط بد با آن روبرو شود.
در آزمایش جدید محققان روی گروهی ۹۶ نفره از دانشجویان تحقیقاتی انجام دادند. ۳۲ نفر از این دانشجویان به اختلال اضطراب و ۳۴ نفر به اختلال افسردگی دچار بوده و ۳۰ نفر دیگر به هیچ یک از این دو اختلال مبتلا نبودند.
بررسی محققان با تمرینات ریلکسیشن آغاز شد. سپس شرکتکنندگان فیلمهایی تماشا کردند که هدف از انتخاب آنها برانگیختن حس ترس یا ناراحتی در آنان بود. محققان با امید به شناسایی تاثیرات مفید روانی تمرینات ریلکسیشن از شرکتکنندگان درخواست کردند تا به پرسشنامهای پاسخ دهند. پاسخهای این افراد سطح حساسیت آنان به تغییرات روانی و عاطفی ناشی از تماشای این فیلمها را نشان داد. سپس شرکتکنندگان دور دوم از تمرینات ریلکسیشن را تجربه کردند.
به گزارش مدیکال نیوز تودی، این محققان با ادامه آزمایشها دریافتند افرادی با اختلال اضطراب به تغییرات احساسی و عاطفی شدید حساسیت بیشتری داشتند و این اشخاص در زمان انجام تکنیکهای ریلکسیشن احساس اضطراب بیشتری را تجربه کردند. همچنین در مبتلایان به اختلال افسردگی نیز این تاثیر وجود داشته هرچند کمتر مشهود بوده است.