این روزها همه دنیا از بازیهای زیبا یک تیم صحت میکنند" لیورپول". تیمی که تا یک دهه پیش پرافتخارترین تیم انگلیس بود، اما آخرین قهرمانی این تیم در فوتبال انگلیس در سال 1990 به دست آمده و هواداران زیر 30 سال این تیم در آخرین قهرمانی این تیم در انگلیس هنوز به دنبال نیامده بودند.
این تیم در 29 سال اخیر 4 بار تا آستانه قهرمانی لیگ برتر انگلیس پیش رفت، اما هر بار به علتی از قهرمانی بازماند که آخرین بار سرخوردن اسطوره این باشگاه "استیو جرالد" در بازی مقابل چلسی بود که تاوانش از دست دادن قهرمانی تیم لیورپول بود. هر چند این تیم در همین مدت2 بار قهرمانی لیگ اروپا و چند بار هم قهرمان جام حذفی و جام اتحادیه شده است، اما 29 سال است در حسرت کسب جام قهرمانی لیگ برتر انگلیس است.
اما هواداران این تیم همچنان با تمام وجود از تیم خود حمایت میکنند. حتی در زمان هدایت "روی هاجسون" که لیورپول تا رده شانزدهم جدول تنزل یافته بود، هیچ اعتراضی از عملکرد این تیم به گوش نمیرسید و آنچه در بین هواداران این تیم بود حمایت بود و حمایت.
امروز هواداران لیورپول مزد 3 دهه صبر و شکیبایی خود را میگیرند. تماشاگرانی که همیشه فریاد زدند:" تو تنها قدم نخواهی زد"
تماشاگران این تیم در این سالها همیشه تابع سیاست باشگاه و مالکان لیورپول بودند، هیچ وقت بابت تصمیمات باشگاه بر علیه تیم و باشگاه و مدیریت شعار ندادند.
در این شهر بندری انگلیس هیچ وقت شعار حیا کن رها کن داده نشده و کسی به یاد نمیآورد که تماشاگران بخواهند خود بازیکنی را به باشگاه تحمیل کنند و یا بابت حضور بازیکنی انتقاد کرده و خواستار جدایی وی شوند.
گویا در تعریف تماشاگران لیورپول آمده که باید تحت هر شرایطی از تیم حمایت کرد.
در فوتبال ایران هم باشگاههایی که پیراهن قرمز بر تن دارند، از سوی هوادارانشان به تیم لیورپول شباهت داده شدند.
اما براستی کدام تماشاگران تیمهای ایرانی صبر و شکیبایی تماشاگران لیورپولی را داشته باشند. لیورپولیها بابت از دست دادن عنوان پرافتخارترین تیم این کشور و دادن این عنوان به حریف دیرینه خود تیم "منچستریونایند"، اعتراضی ننمودند.
تماشاگران سرمایه یک تیم هستند و تکریم آنها باید یکی از وظایف باشگاهها باشند، اما در قبال آن تماشاگران تیمها هم وظایفی در بابت حمایت تیم داشته و علی الخصوص در تیمهایی که خصوصی هستند و با سرمایه شخصی هدایت میشوند، اقداماتی از سوی هواداران صورت نگیرد که به دلسردی مالکان باشگاه شده و اعطایش را به لقایش ببخشد و تیم را رها کنند.
امروز هواداران باشگاه باید از تصمیمات مدیران تیم به دیده احترام نگریسته و فضا را برای سرمایهگذاری بیشتر مالک باشگاه فراهم کرده و قطعا در جوی متشنج و بحرانی، کمتر کسی حاضر میشود سرمایهگذاری خود را تداوم بخشد.
آنچه این روزهای سخت برای تراکتور حیاتی است حمایت تماشاگران این تیم بوده و نباید فرصت را به بدخواهان این تیم داده شود تا با اقدامات انگشت شمار تماشاگرنما، این تیم را به حاشیه کشانده شود.
بی شک تیم تراکتور با هوادارانش میتواند به روزهای درخشان در آینده نزدیک خوشبین باشد.