فساد، که امروزه مشکل بزرگ اقتصادی کشور است، از همینجا شروع میشود و ادامه و گسترش مییابد. اگر تبلیغات کسانی که با حمایت ایران از ملتهای مظلوم منطقه مخالفت میکنند در میان مردم طرفدار پیدا میکند، به همین دلیل است که بسیاری از مردم با مشکلات مالی دست و پنجه نرم میکنند و نمیتوانند حمایت از ملتهای دیگر که هزینه دارد را بپذیرند. مسئولان باید به اقتصاد سروسامان بدهند، مشکلات معیشتی مردم را حل کنند، بیکاری را ریشهکن نمایند، موانع کسب و کار را از بین ببرند و از هرجهت رفاه مردم را تامین کنند تا کسی در داخل با حضور جمهوری اسلامی ایران در خارج مرزها مشکلی نداشته باشد. مسئولان ما باید این واقعیت را لمس کنند که مردم با هزینه کردن برای تامین منافع ملی مخالف نیستند به این شرط که دچار مشکلات و تنگناهای شدید معیشتی نباشند و با چشم خود تبعیضها را نبینند.
رتبه دوم در میان مسائل داخلی متعلق به جنگ قدرت میان متصدیان بخشهای مختلف نظام است. مردم از ریزهکاریهای این جنگ خبر دارند و میدانند که این منازعات و مانعتراشیها برای خدا و حتی برای مصالح ملت و کشور و نظام نیست، بلکه برای اینست که چرا بخشی از قدرت در دست تو باشد و بهصورت کامل در اختیار من نباشد. حتی این را هم میفهمند که برجام اگر کار این دولت نبود و کار من بود خیلی هم خوب بود و افایتیاف هم چون مشکل این دولت را حل میکند نباید تصویب شود. اینها را مردم در کوچه و بازار و خانه و محل کار به زبان میآورند و تمام بازیهای جدید رسانهای و فضای مجازی علیه برجام و لوایح مرتبط را حقههای تبلیغاتی برای انتخابات میدانند. این، یعنی قربانی کردن منافع ملی در برابر مطامع شخصی و جناحی.
مسئولان باید به شعور مردم احترام بگذارند و آن را نادیده نگیرند. مردم ایران صاحب تشخیص و درک بالائی هستند و با مسئولان همراهی میکنند بشرط آنکه از آنها صداقت ببینند.