بهترین نان‌های جهان؛ از "بولانی" افغانستانی تا "سنگک" ایرانی+عکس

سرویس اجتماعی- شبکه خبری "سی ان ان" در گزارش مفصلی بهترین نان‌های جهان را انتخاب کرده است. در میان بهترین نان‌ها نام "سنگک" ایران نیز به چشم می خورد.

به گزارش آفتاب‌نیوز؛ این شبکه خبری درباره "سنگک" ایرانی می‌نویسد: "نانی که لابلایش سنگریزه‌های تنور دیده می‌شوند و به همین دلیل "سنگک" نام گرفته است.

این نان خوشمزه اعتیادآور است! خمیر گندمی که در نهایت تبدیل به نانی می‌شود، ویژگی آن ترد بودن است. اگر به قدر کافی خوش‌شانس باشید و سنگک داغ از تنور درآمده را تجربه کنید، این تُردی را بیشتر حس کرده‌اید. با این نان صبحانه‌ای به سبک ایرانی میل کنید. سنگک با پنیر شور ایرانی و یک دسته سبزی معطر خوشمزه‌تر خواهد شد".

در ادامه برخی از بهترین نان های جهان منتخب "سی ان ان" معرفی خواهند شد:

بولانی، افغانستان

اگر درون این نان ملی افغان‌ها با سیب زمینی، اسفناح یا عدس پر شده باشد و آن را میل کنید خوشمزه‌تر خواهد بود. همچنین، سبزی تازه و پیازچه‌های تازه، عطر و طعم دلپذیری به آن هنگام خوردن می‌بخشند. زمانی که در روغن داغ سرخ می‌شود تردی خاصی پیدا می‌کند.

لاواش، ارمنستان

لاواش برای ارمنی‌ها نماد سعادت در زندگی و برکت است. حتی در ظروفی که برای عروس آورده می‌شود نیز نان لاواش دیده می‌شود. معمولا زنان این نان سنتی را به صورت گروهی درست می‌کنند. این نان در فرهنگ ارمنستان جایگاه بسیار مهمی دارد و در فهرست میراث فرهنگی ناملموس یونسکو جای گرفته است.

نان دامپر یا دامپر برد، استرالیا

این نان مناسب سفر در جاده‌ها است و مخلوطی ساده از آب، آرد و نمک است که داخل تابه چدنی نیز می‌توان آن را درست کرد. این نان در اصل به طور مستقیم درون زغال ‌سنگ آتش قرار می‌گرفته و یا دور یک چوب پیچیده و بر روی آتش پخته می‌‌شده است. امروزه این نان نماد غذای صحرایی است و در کمپ‌ها از آن استفاده می‌‌شود.

لوچی، بنگلادش

این نان در روغن داغ از خمیر گندم نرم درست می‌شود و سطح طلایی رنگی دارد. این نان گزینه‌ای محبوب برای صبحانه در بنگلادش است و اغلب با سیب زمینی سفید سرو می‌شود.

نان ماراکوئتا، شیلی

موج مهاجران اروپایی که در قرن نوزدهم به شیلی آمدند سبب شد تا نان ماراکوئتا نیز درست شود و به یک میان‌وعده مورد علاقه در آن کشور تبدیل شود. این نتیجه تعامل فرهنگ‌ها با یکدیگر بود. نانی نرم و چندبخشی با ساختار و بافت ترد است. بهترین گزینه سرو با آن به همراه سس‌های خوراکی است.

پان کوبانا، کوبا

این نان برای تهیه ساندویچ با ژامبون و گوشت مناسب است. این نان از هاوانا تا میامی محبوب است و امروز به قدری در ساندویچ‌های کوبایی در امریکا مورد استفاده قرار می‌گیرد که تصور می‌کنید گویی در قرن نوزدهم توسط کوبایی‌های ساکن فلوریدا اختراع شده است!

باگت، فرانسه

باگت فرانسوی نان ملی آن کشور به شما اجازه می‌دهد در هنگام قدم زدن در خیابان نیز نان بخورید. باگت نماد فرهنگ فرانسوی‌ها است. برخی می‌گویند که باگت از قرن نوزدهم اختراع شده و اولین ذکر رسمی آن در فهرست نان‌ها در سال 1920 میلادی بوده است. با این وجود، "امانوئل مکرون" رییس‌جمهوری فرانسه استدلال می‌کند که باگت سزاوار جای گرفتن در فهرست یونسکو است.

خاچاپوری، گرجستان

خاچاپوری میان وعده محبوب گرجی‌ها با داشتن پنیر فراوان و تازه است. با این حال، نان خمیری نرم زیر آن به شکل قایق نیز خود منحصر بفرد است؛ نانی که با پنیر پخته و تخم مرغ وسط آن سرو می‌شود و خاچاپوری را خلق می‌کند. در سال 2019 میلادی، خاچاپوری به عنوان میراث ناملموس گرجستان در فهرست یونسکو جای گرفت.

نان گندم سیاه یا Pumpernickel، آلمان

این نان که رنگ قهوه‌ای تیره، آن را از دیگر نان‌ها متمایز کرده با گندم سیاه درست می‌شود و شاید معروف‌ترین نان آلمان است؛ به طوری که پیدا کردن آن در خارج از آلمان تقریبا غیرممکن است. در رستوران‌ها بر روی این نان مقداری خاویار و یا ماهی سالمون گذاشته و به عنوان پیش غذا سر میز آورده می‌شود.

پاراتا، هندوستان

این نان مسطح و لایه لایه است که در تابه پخته می‌شود و به معنای لایه‌های خمیر پخته شده است. معمولا در صبحانه یا هر وعده غذای هندی سرو می‌شود. مزه خوب آن به دلیل استفاده از روغن حیوانی در فرایند پخت آن است.

چیاباتا، ایتالیا

یکی از نان‌های ایتالیایی است که اولین بار در سال ۱۹۸۲ در ونتوی ایتالیا پخت شد. این نان بافتی جالب و در عین حال دلپذیر دارد.

ترتیلا، مکزیک

این نان ملی با آرد ذرت درست می‌شود و سابقه آن به 700 سال پیش از میلاد مسیح باز می‌گردد. تاکو غذای معروف و سنتی مکزیکی نیز با نان تریلا و سس‌های مختلف سرو می‌شود.

لفسه، نروژ

نروژی‌ها نانی سنتی نرم و پهن دارند که با سیب زمینی، آرد، کره، شیر یا خامه درست می‌شود. مردم نروژ کره، دارچین و شکر را لای این نان می‌گذارند و عاشق این هستند که این ساندویچ شیرین را با یک فنجان قهوه بخورند. در گذشته کشاورزان نروژی بعد از شام سریع به مزرعه می‌رفتند و برای همین این ساندویچ که خیلی سریع و راحت درست می‌شود را اختراع کردند.

کاراوای، روسیه

این نان نمادی از شادی و وفور نعمت است و به طور خاص در مراسم عروسی پخته می‌شود و گفته می‌شود هر چقدر بیشتر پف کند زوج جوان در آینده خوشبخت‌تر و ثروتمندتر می‌شوند. این نان با آرد گندم پخته می‌شود.

نان پنیری، برزیل

اینکه گیاه بومی کاساو در آمریکای جنوبی خورده می‌شود، از نبوغ آشپزی این مردم حکایت دارد، چراکه این ریشه‌ی نشاسته‌ای به‌حدی سیانور دارد که می‌تواند منجر به مرگ یک انسان شود؛ اما گروه‌های بومی این قاره با چرخه‌ی دقیق خیساندن، فشردن و خشکاندن این گیاه موفق شدند که این ریشه را به یک ستاره‌ی بی‌نظیر در آشپزی تبدیل کنند. اکنون از گیاه کاساو به‌عنوان ماده‌ی اصلی یکی از میان‌وعده‌های خوشمزه برزیل استفاده می‌کنند، یک رول پنیری (pão de queijo) که رویه‌ای ترد دارد و داخلش نرم و کمی ترش است.

بیگل مونترآلی، کانادا

نانوایی فیرماونت بیگل در مونترآل، اولین مغازه‌ی پخت نان بیگل (bagel) در این شهر کانادایی است که در سال ۱۹۱۹ تحت‌عنوان نانوانی بیگل مونترآل فعالیت خود را آغاز کرد و تاکنون مشغول به کار بوده است. در داخل این نانوایی از پاروی چوبی دراز و باریکی برای قراردادن ردیف‌هایی از نان‌های بیگل در تنوری که با چوب می‌سوزد، استفاده می‌کنند تا این نان‌ها به رنگ طلایی تیره درآیند. با اینکه نیویورکی‌ها فکر می‌کنند که نان بیگل در انحصار آن‌ها است، اما نوع مونترآلی بیگل نیز خوشمزه و لذیذ است. در مونترآل، خمیر بیگل را با تخم‌مرغ و عسل مخلوط می‌کنند و سپس این حلقه‌های دست‌ساز را قبل از پخت، در آب و عسل می‌جوشانند؛ به این ترتیب، خمیر نان متراکم، کمی سفت و شیرین می‌شود. امکان خرید ۲۴ ساعته‌ی آن به‌صورت داغ از نانوایی فیرماونت بیگل وجود دارد.

نان شائوبینگ،‌ چین

نان شائوبینگ (Shaobing) رویه‌ای ترد با دانه‌های کنجد دارد که اگر آن را از وسط نصف کنید،‌ لایه‌های لطیف درون آن را خواهید دید که از آرد گندم تهیه شده‌اند. نانواهای متخصص پخت این نان، خمیر را با چرخاندن و ضربه‌زدن به‌حدی نازک می‌کنند که محصول نهایی، ۱۸ لایه یا بیشتر دارد. این نان به شمال چین تعلق دارد و می‌توان آن با مواد میانی شیرین یا خوش‌طعم نظیر خمیر کنجد سیاه، گوشت دودی یا حتی فلفل سیچوان پر کرد.

لیبا مصر

قبایل بادیه‌نشین که در صحراهای وسیع مصر کوچ می‌کنند، کیسه‌هایی از آرد گندم را به همراه دارند تا نان روزانه‌ی خود را روی آتش درست کنند. با اینکه برخی از این نان‌ها روی صفحات فلزی داغ پخته می‌شود، اما نان لیبا (libba) مستقیماً روی خاکستر زغال نیم‌سوز تهیه می‌شود و حرارت بالای زغال، رویه‌ی آن را ترد و قهوه‌ای رنگ می‌کند، در حالی که میانه‌ای نرم و بخارپزشده دارد.

پوپوسا، السالوادور

اگر در خیابان‌های سان سالوادور،‌ پایتخت السالوادور، قدم بزنید، مطمئناً متوجه عطروبوی ذرت بوداده‌ی نان پوپوسا (Pupusa) خواهید شد. این نان ذرت نه‌تنها یک میان‌وعده‌ی دوست‌داشتنی است، بلکه یک نماد ملی نیز به حساب می‌آید. نانواها برای تهیه‌ی پوپوسا، یک‌سری مواد میانی مثل پنیر، گوشت یا لوبیای تند را در وسط خمیر لطیفی قرار می‌دهند و سپس این خمیر را روی یک صفحه‌ی فلزی داغ می‌پزند. خوردن این نان با سالاد کلم کورتیدو، یک وعده غذای لذت‌بخش محسوب می‌شود. در محوطه‌ی باستان‌شناسی «خویا د سرن» در السالوادور که در میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده و یکی از شهرهای مایا است که به‌دلیل فوران آتشفشان دفن شده بود، باستان‌شناسان یک‌سری وسایل آشپزی‌ مشابه وسایل تهیه‌ی نان پوپوسا پیدا کرده‌اند که قدمت‌شان به حدود ۶۰۰ سال پس از میلاد برمی‌گردد.

اینجرا، اتیوپی

اینجرا (injera)، نوعی نان با ظاهر اسفنجی است که بیشتر در کشورهای اتیوپی و اریتره و سومالی مصرف می‌شود و گزینه‌ای عالی برای کنار سس‌ها و خورش‌های چرب کشور اتیوپی به حساب می‌آید. این نان یکی از عناصر میز غذا است و همچنین از آن به‌جای قاشق و چنگال نیز استفاده می‌کنند، یک تکه از نان نرم و مرطوب اینجرا را جدا کرده و می‌پیچیدند، سپس تکه‌ای غذا با آن برداشته و میل می‌کنند. نان اینجرا از گیاه باستانی و فوق‌العاده مغذی تِف تهیه می‌شود و طعم شوری دارد که علت آن به فرایند تخمیر مربوط می‌شود. در این فرایند، خمیر تازه را با مقداری از خمیر کهنه مخلوط می‌کنند و اجازه می‌دهند تا چند روز بماند و خوش‌طعم‌تر شود.

پای بائو هنگ کنگ

نانواهای هنگ کنگ سعی می‌کنند که در پخت نرم‌ترین و پوک‌ترین نان و تبدیل آرد گندم به شیرینی‌های نرم، از یکدیگر پیشی بگیرند. پای بائو (Pai bao) به‌خاطر تکنیک معروف به تانگژونگ شاید یک سروگردن از بقیه‌ی نان‌ها بهتر باشد. نانواها هنگام مخلوط‌کردن خمیر گندم، مقداری آرد پخته‌شده و آب را به مواد اضافه می‌کنند؛ همین تغییرات کوچک تأثیرات زیادی روی بهبود کیفیت نان می‌گذارد. در نهایت نان نرمی به دست می‌آید که برای چندین روز رطوبت خود را حفظ می‌کند و با طعم شیری که دارد، می‌تواند یک میان‌وعده‌ی خوشمزه باشد.

نان چاودار سیاه، ایسلند

حرارت زمین در ایسلند باعث جوشش چشمه‌های آب‌گرم و دهانه‌های بخار شده و درعینِ حال تنوری طبیعی برای پخت آرام نان چاودار ایسلندی فراهم کرده است. نان چاودار سیاه ایسلندی (Dark Rye Bread) از آرد چاودار تیره تهیه می‌شود و خمیر آن را در یک تابه‌ی فلزی قرار می‌دهند و سپس در زمین گرم نزدیک به چشمه‌های آب‌گرم دفن می‌کنند. در این روش سنتی، پخت این نان ۲۴ ساعت کامل طول می‌کشد. روش مذکور یک‌جور استفاده‌ی طبیعی از یک منبع طبیعی جوشان است و در شهر چشمه‌های آب‌گرم، Laugarvatn، بازدیدکنندگان می‌توانند این نان را به‌صورت تازه طبخ‌شده از زیر زمین میل کنند.

نان روتی گامبانگ اندونزی

شکر و دارچین، شیرینی دلپذیری به روتی گامبانگ (roti gambang) می‌دهد، نانی از آرد گندم که از نان‌های قدیمی محبوب در نانوایی‌های جارکارتا اندونزی به حساب می‌آید. جالب است بدانید، گامبانگ، به یک آلت موسیقی اندونزیایی نیز گفته می‌شود که از نام همین نان وام گرفته شده و شبیه به قرص‌های نان قهوه‌ای رنگ و باریک است. نانواها برای تهیه‌ی این نان از دستورهای دوران استعمار استفاده می‌کنند و از کوکی‌های ادویه‌دار تا بیسگویت‌های پنیری با رویه‌ی گودا یا ایدام را می‌پزند و در واقع پخت‌وپز اندونزیایی، موادغذایی و تکنیک‌های هلندی را با ذائقه‌ی مردم محلی تطبیق داده است. چنانچه قصد سفر به اندونزی را دارید و به دنبال ارزان‌ترین تورهای اندونزی می‌گردید،‌ همواره می‌توانید از طریق کجارو اقدام کرده و تور موردنظرتان را از فروشنده‌های معتبر خریداری کنید.

نان سودا، ایرلند

تخمیر شیمیایی از طریق یک ترکیب انفجاری اسیدی باعث اضافه‌شدن هوا به خمیر و پف کردن آن می‌شود. با اینکه آمریکایی‌های بومی از پتاس تصفیه‌شده برای تخمیر نان‌ استفاده می‌کردند که از نمونه‌های اولیه‌ی مخمر شیمیایی بود، اما همین روش در سال‌های قحطی سیب‌زمینی در ایرلند مورد استقبال قرار گرفت. با نابودی محصول سیب‌زمینی، ایرلندی‌های فقیر شروع به تهیه‌ی نان با استفاده از آرد گندم، شیر ترش و جوش شیرین کردند. اکنون این نان‌های فشرده به یک نوستالژی تبدیل شده‌اند که با کره‌ی شور ایرلندی، ترکیب کاملی می‌شوند.

نان بامی جامائیکا

کیک‌های کاساوا که در تابه سرخ می‌شوند، از غذاهای راحت و خوشمزه‌ی جامائیکا به شمار می‌روند و مکمل خوبی برای غذاهای دریایی فوق‌العاده تازه‌ی این جزیره هستند. پخت سنتی نان‌های گرد بامی (bammy) با فراوری کاساوا رنده‌شده شروع می‌شود تا سیانور طبیعی آن از بین برود؛ در ادامه خمیر الک‌شده‌ی کاساوا در حلقه‌های فلزی فشرده می‌شود. این دستور پخت نان با استفاده از ریشه‌های باستانی است و از مدت‌ها قبل از ورود اروپایی‌ها، کاساوا در آمریکایی جنوبی و کارائیب یک ماده‌ی غذایی مهم بوده محسوب می‌شد و گفته می‌شود که مردم بومی آراواک نیز از این ریشه برای تهیه‌ی نان مسطح استفاده می‌کردند.

کاره‌پان،‌ ژاپن

خمیر گندم تخمیرشده،‌ پوشش خوبی برای کاری ژاپنی ایجاد می‌کند و یک غذای دورهمی سر میز غذا را به اسنکی تبدیل کرده است که می‌توان آن را با دست نوش جان کرد. کاره‌پان (Kare pan) یا نان کاری، پیش از سرخ‌شدن در روغن غوطه‌ور، در آرد سوخاری غلطانده می‌شود و با این روش، رویه‌ای ترد و مغزی نرم پیدا می‌کند. این نان به‌حدی محبوب مردم ژاپن است که اسم این نان را روی یکی از ابرقهرمان‌های کودکان گذاشته‌اند؛ کاره‌پان‌من (Karepanman)، ابرقهرمانی است که با شلیک توپ‌های کاره‌پان داغ با افراد شرور مبارزه می‌کند.

-ترجمه از کیومرث افشاریان