حمید رجبی در ارتباط با مقوله کم تحرکی و فقر حرکتی در میان مردم ایران در ردههای سنی مختلف، اظهار کرد: رابطه معناداری در ارتباط با طول عمر کیفی زندگی یا کیفیت زندگی افراد یا ظرفیت فعالیت جسمانی آنها وجود دارد و افرادی که ظرفیت جسمانی بالاتری دارند به همان انداز طول عمر بیشتری خواهند داشت و این به معنای تندرستی بیشتر است.
وی ادامه داد: به طور حتم دوران کودکی به عنوان سنین طلایی افراد به منظور آغاز فعالیتهای بدنی مطرح است و افرادی که در سنین پایینتر شروع به فعالیت بدنی میکنند نسبت به افرادی که دیرتر در عرصه ورزش ورود پیدا میکنند وضعیت جسمانی بهتری دارند.
استاد فیزیولوژی ورزشی دانشگاه خوارزمی با اشاره به اینکه متاسفانه چه در سنین پایین به عنوان سنین رشد و چه در سنین بالا به عنوان سنین سالمندی شرایط مناسبی در زمینه فعالیت بدنی وجود ندارد و حاکی از فقر حرکتی در تمامی سنین جامعه ایرانی است، بیان کرد: پرداختن به فعالیت بدنی به مسائل عدیدهای از جمله باورهای اجتماعی، آموزش، امکانات و مسائل اقتصادی مربوط است و حرکت یک از آنها سهم متفاوتی در میزان فعالیت بدنی افراد دارد.
رجبی ادامه داد: در یک دهه گذشته حدود هفت الی هشت درصد کودکان ایرانی چاق بودند اما متاسفانه در حال حاضر این آمار از ۱۰ درصد عبور کرده و در مناطق مختلف تهران و نیز کل کشور اعم از مناطق شهری و روستایی متفاوت است. این مساله نشاندهنده تغییرات در یک دهه گذشته است و درصد کودکان دارای اضافه وزن و چاق از عدد ۱۰ عبور کرده است.
مشاور علمی پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی با تاکید بر اینکه هرچند در زمینه تناسب اندام خانمها نسبت به سالیان قبل از شرایط بهتری برخوردار شدهاند و بخش مهم این اتفاق ناشی از رژیمهای غذایی و توجه به ظاهر است، خاطر نشان کرد: این مساله ربطی به افزایش فعالیت بدنی ندارد هرچند که وضعیت نسبت به قبل بهتر شده است اما متاسفانه در حوزه فقر حرکتی و میزان فعالیت بدنی کماکان شاهد چالشهای اساسی هستیم و در مجموع مردم ایران از فقر حرکتی و اضافه وزن رنج میبرند.
وی با اشاره به اینکه اتفاقات مثبتی در حوزه ایجاد امکانات ورزشی به ویژه در کلانشهرها رخ داده است، گفت: اقدامات شایستهای در حوزه ورزش همگانی در سطح کلانشهرها رخ داده است و باید همین نگاه در شهرها و مناطق کوچکتر نیز مدنظر قرار گیرد. خوشبختانه در حال حاضر شاهد ایجاد امکانات ورزشی در بوستانهای مختلف سطح شهر هستیم اما نکته قابل تاملی که باید به آن توجه داشت این است که آگاهی لازم نسبت به تمرینات ورزشی وجود ندارد.
رجبی ادامه داد: ورزش کردن صرفا به معنای راه رفتن نیست و باید دانش ورزش کردن نیز به مردم آموخته شود. باید در کنار ایجاد سختافزار به مسائل آموزشی نیز توجه کنیم و علاوه بر راههای مختلفی که برای تعلیم افراد مختلف به منظور ورزش در فضاهای باز وجود دارد در نظر گرفتن کارشناسان ورزشی و یا ایجاد اتاق سلامت در این اماکن به عنوان یک نیاز تلقی میشود و مردم باید بتوانند هر زمان از روز که برای ورزش مراجعه میکنند از چنین امکاناتی بهرهمند شوند.
وی با اشاره به وجود مربیان و معلمان تربیت بدنی در کشور، اظهار کرد: این مساله باید از سوی وزارت ورزش و جوانان، وزارت آموزش و پرورش و شهرداریها مدنظر قرار گیرد و اینگونه بتوانیم از ظرفیت معلمان و مربیان ورزشی به نحو مطلوب بهرهمند شویم.
مشاور علمی پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی ادامه داد: کشورهای توسعه یافته دنیا از این مرحله عبور کردهاند و در مورد چگونگی فعالیت بدنی بهتر صحبت میکنند، متاسفانه هنوز در کشور ما به این سطح نرسیدهایم و در ابتدای مسیر قرار داریم. برای یکسری از فعالیتهای بدنی حتی ابزار خاصی نیاز نیست و صرفا به آگاهی و دانش نیاز داریم تا افراد بسته به سن و شرایط خود فعالیت بدنی مناسب را در دستور کار قرار دهند.
رجبی با تاکید بر اینکه نگاه جامعه به وضعیت بدنی مساله مهمی است که باید به آن توجه کرد، گفت: باید آموزشهای لازم از سنین پایه مدنظر قرار گیرد و با توجه به اینکه در جامعه ما افراد تصویر درستی از وضعیت جسمانی خود ندارند و قبول نمیکنند دارای اضافه وزن هستند باید در این زمینه به آنها آموزش داد تا به درک بهتری از وضعیت خود برسند و برای بهتر شدن وضعیت جسمانی خود تلاش کنند.
وی ادامه داد: متاسفانه در جامعه ما اگر یک فرد اضافه وزن داشته باشد سرزنش نمیشود و باور اجتماعی به گونهای است که اضافه وزن و چاقی مقوله نامناسبی نیست. باید به چاقی به عنوان یک نارسایی توجه کرد و وظیفه وزارت آموزش و پرورش، وزارت علوم، وزارت بهداشت، شهرداریها، اصحاب رسانه و عموم مردم است که به بهبود وضعیت جسمانی و فعالیت بدنی به عنوان یک اولویت توجه کنند.