گفت وگوهاي كاهش سلاح‌هاي استراتژيك (استارت) و گفت وگوهاي نيروهاي هسته‌اي ميان‌برد (1983ـ 1981)
STRTEGIC ARMS REDUCTION TALKS (START) AND INTERMEDIATE – RANGE NUCLEAR FORCES (INF) TALKS (1981-1983)
آفتاب‌‌نیوز : 
يك رشته گفت وگوهاي كنترل تسليحاتي است كه ايالات متحده و اتحاد شوروي از نوامبر 1981 تا دسامبر 1983 برگزار كردند و گرچه نتايج آنها انگشت‌شمار بود زمينه را براي گفت وگوهاي بعدي هموار كردند. بعد از آنكه تهاجم شوروي‌ها به افغانستان معاهده سالت دو را به طرزي مؤثر بي‌اعتبار كرد، رئيس جمهوري رونالد ريگان گفت وگوهاي سالت را به سبب آنكه «محدوديت‌هاي مصنوعي» بر نيروهاي ايالات متحده برقرار كرده است به باد انتقاد گرفت و تأكيد كرد كه (معاهدات سالت) به شوروي‌ها مزيتي استراتژيك بخشيده است، در حالي كه مزاياي آن براي ايالات متحده، در عرصه كنترل تسليحات «سطحي» است. ريگان در اكتبر 1981 طرح «گزينش صفر» خود را ارائه داد كه به موجب آن قرار بود همه موشك‌هاي هسته‌اي ميان‌برد را از ميان بردارند. ماه بعد، مذاكرات با شوروي‌ها در ژنو آغاز شد. رئيس جمهور ريگان در 1982، به همين ترتيب پيشنهاد كاهش اساسي در شمار سكوهاي پرتاب موشك و به خصوص سيستم‌هاي زمين پايه را كه مطلوب شوروي‌ها بود ارائه داد. در اين پيشنهاد ميزان كلاهك‌هاي هر طرف حداكثر 5000 عدد تعيين شده بود 02500 عدد براي سيستم‌هاي زمين پايه). گفت وگوهاي «استارت» در ژوئن 1982 آغاز شد. در مارس 1983، ريگان برنامه ابتكار دفاع استراتژيك و يا «جنگ ستارگان»اش را پيشنهاد كرد و در اواخر همان سال ناتو اعلام داشت كه موشك‌هاي هسته‌اي ميان‌برد ايالات متحده در اروپا مستقر خواهند شد. شوروي‌ها آنگاه در دسامبر از گفت وگوهاي ژنو بيرون رفتند. (نگاه كنيد به جنگ افغانستان، كنفرانس عالي ژنو، معاهده نيروهاي هسته‌اي ميان‌برد، سالت يك و سالت دو).
گفت وگوهاي «استارت» و «نيروهاي هسته‌اي ميان‌برد» نخستين مذاكرات كنترل تسليحاتي حكومت ريگان بودند و پيشنهادهاي مطرح شده نظرگاه به خصوص ريگان را از جهان بازتاب مي‌دادند، اينكه اتحاد شوروي يك «امپراتوري شر» است، اينكه آمريكاييان نيروي «خير» در جهانند و اينكه گذاشته‌اند در سال‌هايي كه معاهده سالت لازم‌الرعايه بوده است، توان نظامي ايالات متحده كاهش يابد. بنابراين ثابت نگه داشتن نيروهاي نظامي در سطح كنوني‌شان، آنگونه كه شوروي‌ها پيشنهاد كرده‌اند يكسره نپذيرفتني است. پيشنهادهاي ايالات متحده را براساس «همه يا هيچ» ارائه كردند و به منظور مقابله با مخالفت‌هاي اتحاد شوروي تهديد (آغاز) يك مسابقه تسليحاتي تازه و در نتيجه تقويت نظامي هر چه بيشتر ايالات متحده را بكار گرفتند. در حالي كه هر دو طرف تمايلي به سازش نداشتند، شكست مذاكرات مايه شگفتي نبود. اين مذاكرات فقط بعد از آنكه ميخائيل گورباچف دبيركل حزب كمونيست اتحاد شوروي در مارس 1985 بر اريكه قدرت نشست، دگرباره آغاز شد. تا آن زمان، پيشنهادهاي اوليه رئيس جمهور ريگان در باب نيروهاي هسته‌اي ميان‌برد هم مطرح شده بود. بيشتر اين پيشنهادها را در معاهده نيروهاي هسته‌اي ميان برد كه در دسامبر 1987 در واشنگتن امضاء و در ماه مه 1988 تصويب و مبادله كردند، گنجانيده‌اند.
يك رشته گفت وگوهاي كنترل تسليحاتي است كه ايالات متحده و اتحاد شوروي از نوامبر 1981 تا دسامبر 1983 برگزار كردند و گرچه نتايج آنها انگشت‌شمار بود زمينه را براي گفت وگوهاي بعدي هموار كردند. بعد از آنكه تهاجم شوروي‌ها به افغانستان معاهده سالت دو را به طرزي مؤثر بي‌اعتبار كرد، رئيس جمهوري رونالد ريگان گفت وگوهاي سالت را به سبب آنكه «محدوديت‌هاي مصنوعي» بر نيروهاي ايالات متحده برقرار كرده است به باد انتقاد گرفت و تأكيد كرد كه (معاهدات سالت) به شوروي‌ها مزيتي استراتژيك بخشيده است، در حالي كه مزاياي آن براي ايالات متحده، در عرصه كنترل تسليحات «سطحي» است. ريگان در اكتبر 1981 طرح «گزينش صفر» خود را ارائه داد كه به موجب آن قرار بود همه موشك‌هاي هسته‌اي ميان‌برد را از ميان بردارند. ماه بعد، مذاكرات با شوروي‌ها در ژنو آغاز شد. رئيس جمهور ريگان در 1982، به همين ترتيب پيشنهاد كاهش اساسي در شمار سكوهاي پرتاب موشك و به خصوص سيستم‌هاي زمين پايه را كه مطلوب شوروي‌ها بود ارائه داد. در اين پيشنهاد ميزان كلاهك‌هاي هر طرف حداكثر 5000 عدد تعيين شده بود 02500 عدد براي سيستم‌هاي زمين پايه). گفت وگوهاي «استارت» در ژوئن 1982 آغاز شد. در مارس 1983، ريگان برنامه ابتكار دفاع استراتژيك و يا «جنگ ستارگان»اش را پيشنهاد كرد و در اواخر همان سال ناتو اعلام داشت كه موشك‌هاي هسته‌اي ميان‌برد ايالات متحده در اروپا مستقر خواهند شد. شوروي‌ها آنگاه در دسامبر از گفت وگوهاي ژنو بيرون رفتند. (نگاه كنيد به جنگ افغانستان، كنفرانس عالي ژنو، معاهده نيروهاي هسته‌اي ميان‌برد، سالت يك و سالت دو). گفت وگوهاي «استارت» و «نيروهاي هسته‌اي ميان‌برد» نخستين مذاكرات كنترل تسليحاتي حكومت ريگان بودند و پيشنهادهاي مطرح شده نظرگاه به خصوص ريگان را از جهان بازتاب مي‌دادند، اينكه اتحاد شوروي يك «امپراتوري شر» است، اينكه آمريكاييان نيروي «خير» در جهانند و اينكه گذاشته‌اند در سال‌هايي كه معاهده سالت لازم‌الرعايه بوده است، توان نظامي ايالات متحده كاهش يابد. بنابراين ثابت نگه داشتن نيروهاي نظامي در سطح كنوني‌شان، آنگونه كه شوروي‌ها پيشنهاد كرده‌اند يكسره نپذيرفتني است. پيشنهادهاي ايالات متحده را براساس «همه يا هيچ» ارائه كردند و به منظور مقابله با مخالفت‌هاي اتحاد شوروي تهديد (آغاز) يك مسابقه تسليحاتي تازه و در نتيجه تقويت نظامي هر چه بيشتر ايالات متحده را بكار گرفتند. در حالي كه هر دو طرف تمايلي به سازش نداشتند، شكست مذاكرات مايه شگفتي نبود. اين مذاكرات فقط بعد از آنكه ميخائيل گورباچف دبيركل حزب كمونيست اتحاد شوروي در مارس 1985 بر اريكه قدرت نشست، دگرباره آغاز شد. تا آن زمان، پيشنهادهاي اوليه رئيس جمهور ريگان در باب نيروهاي هسته‌اي ميان‌برد هم مطرح شده بود. بيشتر اين پيشنهادها را در معاهده نيروهاي هسته‌اي ميان برد كه در دسامبر 1987 در واشنگتن امضاء و در ماه مه 1988 تصويب و مبادله كردند، گنجانيده‌اند.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید