جیب خالی، پز عالی
«استراماچونی به‌دلیل مشکلات مالی از استقلال رفت و کالدرون در حالی که روز گذشته باید تمرین پرسپولیس را برگزار می‌کرد، هنوز وارد ایران نشده است. اردوهای خارجی تیم‌های لیگ برتری به دستور سازمان بازرسی برای مدیریت منابع ارزی لغو شده و در شرایطی که باشگاه‌ها با بحران ارزی روبه‌رو هستند و توان تسویه حساب با بازیکنان خارجی‌شان را ندارند، هر روز خبر از مذاکره با یک بازیکن خارجی جدید به گوش می‌رسد. تقریبا تمام باشگاه‌های مطرح فوتبال ایران درگیر حساب و کتاب با بازیکنان‌شان هستند و بسیاری از بازیکنان تیم‌های بزرگ مانند استقلال و پرسپولیس همین حالا می‌توانند به صورت یک‌طرفه قراردادشان را فسخ کنند.
در ادامه نگاهی خواهیم داشت به وضعیت تیم‌های لیگ برتری در تعطیلات نیم‌فصل.
ورود سازمان بازرسی به فوتبال
تیم‌های پرسپولیس، سپاهان و شهرخودرو برای برپایی اردو، آماده سفر به قطر، ترکیه و امارات بودند که نامه سازمان بازرسی کل کشور، سفرها را کان‌لم‌یکن کرد. باشگاه پرسپولیس حتی بلیت هواپیما و رزرو هتل را هم انجام داده بود و آماده بود تا به‌زودی راهی دوحه شود. گابریل کالدرون از باشگاه درخواست بازی تدارکاتی داشت و گفته می‌شد که باشگاه الشحانیه رقیب تدارکاتی پرسپولیس در این اردو خواهد بود. بعد از ارسال نامه سازمان بازرسی، محمدحسن انصاری‌فرد رایزنی‌هایی برای برپایی اردو داشت که در نهایت مجبور به تمکین شد. در مورد دلیل این نامه دو اظهار نظر وجود داشت؛ ابتدا در رسانه‌ها از طرف باشگاه‌ها این‌طور عنوان شد که به دلیل مسائل امنیتی این اردوها لغو شده و ساعتی بعد به‌طور رسمی از سوی سازمان بازرسی گفته شد که لغو اردوها ربطی به مسائل امنیتی ندارد و موضوع مدیریت منابع ارزی در میان است. حضور پرسپولیس در کمپ اسپایر قطر هزینه‌های بسیاری به این تیم تحمیل می‌کرد و مشخص نیست چرا زمانی که باشگاه با مشکل نقدینگی مواجه است، باید چنین اردویی با هزینه‌ای سرسام‌آور در یکی از مجهزترین کمپ‌های فوتبالی دنیا برگزار کند. سپاهان و شهرخودرو هم چنین وضعیتی دارند و وضعیت پرداخت حقوق به بازیکنان داخلی و خارجی در این تیم‌ها بحرانی است. به این دلیل که ساختار مالی شفافی در باشگاه‌ها وجود ندارد، معلوم نیست برگزاری اردوهایی که هزینه میلیاردی دربردارند، با تایید چه کسی انجام می‌شود. باشگاه‌ها هرگز ضرورت اردوهای خارج از کشورشان را اعلام نمی‌کنند. یکی از شائبه‌هایی که مطرح است، نقش دلال‌ها در برگزاری این اردوهاست. آنها با هماهنگی طرفین ماجرا، یعنی صاحبان کمپ‌ها و مدیران تیم‌ها هزینه‌ای سنگین به باشگاه‌ها تحمیل می‌کنند و عواید خودشان را در این میان برمی‌دارند. در خلال همین اردوهای خارجی اغلب بازیکنانی هم جذب می‌شوند، به عنوان مثال می‌توانید اردوی اوکراین - پرسپولیس و ماجرای جذب بازیکنان بی‌کیفیت و چاق اوکراینی را به یاد آورید. احتمالا برای جلوگیری از سودجویی واسطه‌ها بوده که سازمان بازرسی چنین درخواستی را مطرح و تیم‌ها را از سفر به خارج از کشور منع کرده است.
این پایان راه دلال‌ها نیست
بعد از این که اردوهای خارجی تیم‌ها لغو شد و باشگاه‌ها نتوانستند به دلیل مدیریت منابع ارزی‌شان به خارج از کشور سفر کنند، خبرهای عجیبی از تیم‌های بزرگ شنیده می‌شود. باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس به دنبال جذب بازیکنان باکیفیت خارجی هستند. خبری تعجب‌آور که در شرایط فعلی کشور، معلوم نیست بر اساس چه نیازی چنین تصمیمی گرفته شده است. بعد از این که فرهاد مجیدی به‌عنوان سرمربی استقلال معرفی شد، گروهی از دلال‌ها راهی باشگاه استقلال شدند و فرهاد مجیدی پاسخش این بود که از روی فیلم بازیکن نمی‌خرد. باید ابتدا این سوال را پرسید که آیا اصلا توان خرید بازیکن خارجی وجود دارد؟ آیا تیم‌هایی که در پاس کردن چک‌های‌شان به بازیکنان ناکام بوده‌اند، می‌توانند هزینه جدیدی را متحمل شوند؟ هنوز تکلیف بازیکن بی‌کیفیتی مثل جونیور براندائو مشخص نشده و کسی نمی‌داند او از چه کانالی وارد باشگاه شد و چه کسی باید پاسخگوی آن خرید بی‌کیفیت باشد، با این حال پرسپولیس برای تقویت تیمش به دنبال یک مهاجم خارجی است. طرفداران انگشت به دهان اتفاقات باشگاه‌های محبوب‌شان را دنبال می‌کنند و یکی از واهمه‌های‌شان حضور مدیرانی در تیم‌های‌‌شان است که سابقه بسیار بدی در خرید بازیکن خارجی دارند. انصاری‌فرد دور گذشته مدیریتش بر پرسپولیس بازیکنانی را از سوریه به پرسپولیس آورد که کیفیت‌شان در حد لیگ آزادگان هم نبود و نکته تلخ اینجاست که بازیکنان سوری در قیاس با دیگر بازیکنانی که او به پرسپولیس آورد نقطه مثبت کارنامه او محسوب می‌شوند.
در سوی دیگر هم استقلال با کوهی از بدهی‌های سنگین چند میلیون دلاری به دنبال تقویت تیم با بازیکنان خارجی است. استقلال همین حالا هم باید بدهی شفر، استراماچونی و دوجین بازیکن خارجی بی‌کیفیت که در دو سال اخیر آمده و رفته‌اند را پرداخت کند و انباشت بدهی‌ها به حدی سنگین است که هر آینه ممکن است این تیم از سوی فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا با محرومیت‌های بسیار سنگین مواجه شود. تمایل به خرید بازیکنان و مربی خارجی محدود به تیم‌های بزرگ پایتخت نمی‌شود و باشگاه‌های شهرستانی هم در حال ریخت و پاش زمستانی هستند. فولاد خوزستان با آیاندا پاتوسی وارد مذاکره شده و سپاهان برای خالی کردن لیست بازیکنان خارجی‌اش قصد فسخ قرارداد کومان را داشت که به‌دلیل هزینه‌های سنگین این کار از آن منصرف شد. ذوب‌آهن اصرار دارد هدایت تیمش را به یک مربی خارجی بسپارد؛ در حالی که بازیکنان این تیم از پرداختی‌ها گله دارند.
گوساله‌ها را گاو کنید
بشار رسن اعلام کرده تا پول نگیرد در تمرینات حاضر نمی‌شود و شیخ دیاباته هنوز به تهران نیامده. باشگاه‌ها مدام امروز و فردا می‌کنند و پرداخت دستمزد این بازیکنان را به تعویق می‌اندازند. سوال اساسی اینجاست در چنین شرایطی چرا باشگاه‌ها باید در پی استخدام بازیکن خارجی جدید باشند؟ آنها هنوز از فشار بدهی بازیکنان سابق‌شان خارج نشده‌اند و بازیکنان فعلی‌شان هم در پی جدایی هستند، پس چرا باید چنین اقدامی انجام شود؟ چرا زمانی که گوساله‌های قبلی بزرگ نشده‌اند و هنوز تکلیف‌شان مشخص نیست، باید ریسک خرید بازیکن جدید را بپذیرند؟ امیدواریم که پای منافع دلال‌ها در میان نباشد و مصلحت تیم‌ها در اولویت تصمیمات مدیران باشد.
