دکتر لیلا رازقیان دوشنبه ۲۳ دیماه در یک کارگاه آموزشی که با موضوع کافئین و آثار آن برگزار شده بود، گفت: کافئین به خوبی از دستگاه گوارش جذب می شود و ظرف مدت ۴۵ تا ۶۰ دقیقه به اوج غلظت خونی می رسد و نیمه عمر آن ۴ تا ۶ ساعت است که در افراد مختلف متفاوت است.
او با بیان اینکه کافئین سبب افزایش تولید ادرار، ترشح اسید معده و افزایش متوسطی در فشار خون می شود؛ ادامه داد: دوز کم کافئین اثرات لذت بخش ذهنی نظیر احساس بهتر بودن، افزایش هوشیاری، انرژی، تمرکز، انگیزه و کاهش خستگی و خواب آلودگی را به دنبال دارد.
این پزشک متخصص اعصاب و روان ضمن اشاره به تاثیر کافئین بر خواب و با بیان اینکه دوزهای بالای کافئین، اثرات منفی ذهنی مانند اضطراب و عصبی بودن را به دنبال دارد، گفت: بهتر است افراد مبتلا به اختلالهای اضطرابی مصرف کافئین را محدود کنند.
نشانه های ترک کافئین
رازقیان اضافه کرد: مهمترین علامت تَرک کافئین سَردرد است؛ اما نشانههای دیگر شامل خستگی، خواب آلودگی، اختلال خلق و خو، تحریک پذیری، افسردگی و مشکلات در تمرکز و در برخی افراد نشانههای شبیه آنفلوآنزا مانند تهوع و استفراغ و بدن درد را به دنبال دارد.
این پزشک متخصص خاطرنشان کرد: سَردرد ناشی از تَرک کافئین اغلب ضربان دار است و نزدیک به ۱۲ تا ۲۴ ساعت پس از آخرین مصرف آغاز و طی ۲ تا چهار روز بر طرف می شود.
رازقیان همچنین با یادآوری اینکه مصرف کافئین در میانسالی به ویژه در مردان افزایش می یابد، اضافه کرد که افراد سیگاری بیش از دیگران تمایل به مصرف کافئین دارند.
او با تاکید بر اینکه بین مصرف کافئین و اختلال افسردگی، اضطراب و اختلال حواس ارتباط وجود دارد؛ گفت: در شرایطی مانند اختلال های اضطرابی، بی خوابی، بی اختیاری ادرار و بارداری، باید با احتیاط از کافئین استفاده شود.
این پزشک متخصص اعصاب و روان همچنین توصیه کرد که افراد در صورت وابستگی به کافئین، به روانپزشک یا روانشناس مراجعه کنند تا با استفاده از روش های مختلف وابستگی درمان شود.