احسان شاه قاسمی ضمن ارائه توضیحاتی درباره مفهوم سلبریتی گفت: سلبریتی ریشه لاتین دارد و استفاده از این واژه از ۳۰۰ سال تجاوز نمیکند و امروز کسی را سلبریتی میدانیم که اهمیت زندگی شخصیاش بیشتر از دستاوردهای او باشد. اگر کسی قهرمان ورزشی یا هنری باشد و مقامی به دست آورده باشد، برای ما مهم است، اما اگر میزان عکسهای خانوادگی او از دستاوردهایش بیشتر باشد، به او سلبریتی میگوئیم.
این عضو هیأت علمی گروه ارتباطات دانشگاه تهران در خصوص اینکه شاخهای مجازی کجا و چگونه تولید میشوند، توضیح داد: به عنوان مثال، اینکه چطور کرونا آمده، آیا جنگ بیولوژیک است یا از خفاش و میمون، مهم نیست، بلکه بستر بدن ما اهمیت دارد که برای این بیماری مناسب است.
این پژوهشگر مطالعات شهرت و سلبریتیها یادآور شد: میل به شهرت و علاقهمندی نسبت به دیدن بچههای کوچک، میل به حرکات محیرالعقول و مصرف نیابتی یک موضوع طبیعی و اقتضای سرمایهداری است. در حال حاضر با وجود شبکههای اجتماعی ظرفیتهای جدیدی شکل گرفته و میل به درآمد بیشتر خلاءها را پر میکند.
شاه قاسمی درباره پیامد پیخوانی کودکانی که به صورت میلیونی جذب مخاطب میکنند، بیان کرد: نوع خشونت اعم از آشکار یا پنهان ما را مجبور به واکنش میکند که واکنشها بیشتر مربوط به خشونت آشکار است. ما معمولاً خشونت موجود در سوء استفاده از بچهها را متوجه نمیشویم و حتی گاهی با لایک از آنها حمایت میکنیم.
عضو هیأت علمی گروه ارتباطات دانشگاه تهران معتقد است که در آینده آسیبهای این رویه مشخص خواهد شد و قوانین جدی در غرب و ایران، والدین را محدود میکند. ما نیازمند تشکیلات جدید هستیم و مسأله مکان یا محدوده جرم در خارج یا داخل کشور حل خواهد شد.
وی با بیان اینکه درصدی از نسل کودکان مجازی در بزرگسالی حقوق خود را طلب میکنند، یادآوری کرد: معتقدم به طور موقت وضعیت بدتر میشود، اما در نهایت وضعیت به اجبار باید بهتر شود.
شاه قاسمی که در برنامهای رادیویی صحبت میکرد، درباره افزایش فالوور کودکان کار مجازی گفت: ما باید سواد رسانهای خود را افزایش دهیم و بدانیم توجه ما یک کالای ارزشمند و مؤثر است. معتقدیم نباید به کودکان خیابانی پول دهیم، زیرا از طرف افراد دیگری اجیر میشوند، پس در مواجهه با کودکان کار مجازی نیز باید همین کار را انجام دهیم و آنها را دنبال نکنیم. ما تنها میتوانیم آگاهی ایجاد کنیم که دستگاههای بزرگ اجرایی و قانونی وارد عمل شوند.
وی افزود: داشتن گوشی و خط اینترنت مستقل برای افراد زیر ۱۸ سال بسیار زیانبار است، زیرا بخش زیادی از فرهنگ را کودکان پیش میبرند و کودکان والدین خود را برای همراهی کردن، تحریک میکنند. امروز کسانی کنشگر اجتماعی شدند که مغزشان هنوز رشد نکرده و صاحب تفکر و اندیشه نیستند.